Testet e ADN -së zbulojnë se kafkat e Paracas nuk janë njerëzore

Paracas është një gadishull shkretëtirë i vendosur brenda provincës së Pisco, në Rajonin Ica, në bregdetin jugor të Perusë. Pikërisht këtu arkeologu peruan Julio C. Tello bëri një nga zbulimet më misterioze në vitin 1928. Gjatë gërmimeve, Tello zbuloi një varrezë komplekse dhe të sofistikuar në tokën e ashpër të shkretëtirës Paracas.

Kafka Paracas
Paracas Skulls © Wikimedia Commons

Në varret enigmatikë, Tello zbuloi një seri mbetjesh kontroverse njerëzore që do të ndryshonin përgjithmonë mënyrën se si i shikojmë paraardhësit tanë dhe origjinën tonë. Trupat në varre kishin disa nga kafkat më të mëdha të zgjatura të zbuluara ndonjëherë në planet, të quajtura kafka Paracas. Arkeologu peruan zbuloi më shumë se 300 kafka misterioze që besohet të jenë të paktën 3,000 vjet të vjetra.

Sikur forma e kafkave të mos ishte mjaft misterioze, një analizë e fundit e ADN -së e kryer në disa prej kafkave paraqet disa nga rezultatet më enigmatike dhe të pabesueshme që sfidojnë gjithçka që dimë për pemën dhe origjinën evolucionare njerëzore.

Misteri prapa Kafkave Paracas

Kafka Paracas
Këto kafka janë të ekspozuara në Museo Regional de Ica në qytetin Ica në Peru © Wikimedia Commons

Deformimi i kafkës: Një praktikë e lashtë fetare

Ndërsa kultura të ndryshme në të gjithë botën kryenin praktika të deformimit (zgjatimit) të kafkës, teknikat e përdorura ishin të ndryshme, që do të thotë se as rezultatet nuk ishin të njëjta. Ekzistojnë disa fise të Amerikës së Jugut që 'lidhën kafkat e foshnjave' në mënyrë që të ndryshojnë formën e tyre, duke rezultuar në një formë kafke të zgjatur në mënyrë drastike. Duke aplikuar presion të vazhdueshëm për një periudhë të gjatë kohore me përdorimin e mjeteve të lashta, fiset arritën të kryejnë deformime kraniale që gjenden gjithashtu në kulturat e lashta në Afrikë.

Zgjatja e kokës
Tre vizatime të metodave që u përdorën nga popujt Maya për të formuar kokën e një fëmije.

Sidoqoftë, ndërsa ky lloj deformimi kranial ndryshoi formën e kafkës, ai nuk ndryshoi madhësinë, peshën ose vëllimin e kafkës, të gjitha këto janë tipare karakteristike të kafkave të rregullta njerëzore.

Pikërisht këtu karakteristikat e kafkave të Paracas rezultojnë të jenë më interesante. Kafkat e Paracas janë gjithçka, por jo të zakonshme. Kafkat e Paracas janë të paktën 25% më të mëdha dhe deri në 60% më të rënda se kafkat e qenieve të zakonshme njerëzore. Studiuesit besojnë fuqimisht se këto karakteristika nuk mund të ishin arritur me teknikat e përdorura nga fiset siç sugjerojnë disa shkencëtarë. Jo vetëm që ato janë të ndryshme në peshë, por kafkat Paracas janë gjithashtu strukturore të ndryshme dhe kanë vetëm një pjatë parietale ndërsa qeniet njerëzore normale kanë dy.

Këto tipare të çuditshme e kanë shtuar misterin për dekada të tëra, pasi studiuesit ende nuk e kanë idenë se kush ishin këta individë me kafka të tilla të zgjatura dikur.

Testet e mëvonshme i bënë kafkat e Paracas më enigmatike

Drejtori i Muzeut të Historisë Paracas dërgoi pesë mostra të kafkave të Paracas për testimin gjenetik, dhe rezultatet ishin interesante. Mostrat e përbërë nga flokët, dhëmbët, lëkura dhe disa fragmente të eshtrave të kafkës dhanë detaje të jashtëzakonshme që kanë nxitur misterin që rrethon këto kafka anormale. Laboratori gjenetik ku u dërguan mostrat nuk ishte informuar më parë për origjinën e kafkave për të shmangur 'ndikimin në rezultatet'.

Shtë interesante që ADN -ja mitokondriale, e cila trashëgohet nga nëna, tregoi mutacione që ishin të panjohura për çdo njeri, primat ose kafshë të gjetur në planetin Tokë. Mutacionet e pranishme në mostrat e kafkës Paracas sugjerojnë se studiuesit kishin të bënin me një 'njeri' krejtësisht të ri, shumë të ndryshëm nga Homo sapiens, Neandertalët dhe Denisovans. Rezultatet e ngjashme u gjetën nga testet e kryera në Star Child Skull që u zbulua rreth vitit 1930 në një tunel të minave rreth 100 milje në jugperëndim të Chihuahua, Meksikë.

Njerëzit në kafkat e Paracas thuhet se ishin aq biologjikisht të ndryshëm sa do të kishte qenë e pamundur që njerëzit të përziheshin me ta. "Nuk jam i sigurt se kjo përshtatet në pemën e njohur evolucionare," ka shkruar gjenetisti.

Kush ishin këto qenie misterioze? A kanë evoluar ata veç e veç në tokë? Çfarë i bëri ata të kenë dallime kaq drastike nga qeniet njerëzore të zakonshme? Dhe a është e mundur që këto qenie të mos kenë ardhur nga toka? Të gjitha këto mundësi janë teori që nuk mund të anulohen duke pasur parasysh dëshmitë aktuale. E tëra që dimë deri më tani është se ka shumë gjëra që janë përtej kuptimit të studiuesve, historianëve dhe shkencëtarëve. Isshtë e mundur që në fund të fundit, pyetja nëse jemi vetëm në univers mund të përgjigjet falë kafkave të Paracas.