W rozległym świecie tajemnic i zjawisk paranormalnych niewiele anomalii poruszyło wyobraźnię tak jak czaszka Gwiezdnego Dziecka, nienormalna czaszka przypominająca człowieka odkryta w Meksyku. Zagadkowe pochodzenie i natura tego artefaktu wywołały zaciekłe debaty i przez lata wprawiały naukowców i entuzjastów zjawisk paranormalnych w zakłopotanie.
Czaszka Starchilda znalazła się w posiadaniu Lloyda Pye, pisarza i wykładowcy z zakresu wiedzy alternatywnej, w lutym 1999 roku. Według zmarłego 9 grudnia 2013 roku Pye’a, czaszkę odnaleziono około 1930 roku w tunelu kopalnianym około 100 m. mil na południowy zachód od meksykańskiego miasta Chihuahua w stanie Chihuahua, pochowany obok normalnego ludzkiego szkieletu, który został odsłonięty i leżał na wznak na powierzchni tunelu.
Czaszka jest nienormalna pod kilkoma względami. Dentysta ustalił, że była to czaszka dziecka na podstawie uderzenia niewyrzniętych zębów w prawą górną szczękę znajdującą się w czaszce. Jednakże objętość wnętrza czaszki dziecka gwiezdnego wynosi 1600 centymetrów sześciennych, czyli o 200 centymetrów sześciennych więcej niż mózg przeciętnego dorosłego i 400 centymetrów sześciennych więcej niż mózg osoby dorosłej o tej samej przybliżonej wielkości.
Naukowcy głównego nurtu twierdzą, że deformacja czaszki Gwiezdnego Dziecka jest w rzeczywistości spowodowana chorobą genetyczną, najprawdopodobniej wodogłowiem. Stan ten polega na nieprawidłowym gromadzeniu się płynu w czaszce, co prowadzi do powiększenia.
Jednak Pye wykluczył taką możliwość ze względu na jego unikalny kształt. Pye powiedział, że czaszka z wodogłowiem nienormalnie nadmuchuje się jak balon o różnych kształtach i z tego powodu bruzda z tyłu czaszki nie pozostaje, ale w Czaszce Gwiezdnego Dziecka widać wyraźny rowek.
Oczodoły czaszki są owalne i płytkie, a kanał nerwu wzrokowego znajduje się w dolnej części oczodołu, a nie z tyłu. Nie ma zatok czołowych. Tył czaszki jest spłaszczony, ale nie sztucznie. Czaszka składa się z hydroksyapatytu wapnia, normalnego materiału kości ssaków, ale występuje w niej nadmiar kolagenu, znacznie większy niż zwykle w kościach ludzkich.
Czaszka ma połowę grubości zwykłych kości ludzkich, a także jest dwukrotnie gęstsza niż zwykła kość ludzka, konsystencją bardziej zbliżoną do szkliwa zębów.
Datowanie metodą węgla 14 przeprowadzono dwukrotnie, najpierw na normalnej ludzkiej czaszce na Uniwersytecie Kalifornijskim w Riverside w 1999 r. i na czaszce Starchild w 2004 r. w Beta Analytic w Miami, największym laboratorium datowania radiowęglowego na świecie. Obydwa niezależne testy dały wynik 900 ± 40 lat od śmierci.
Testy DNA przeprowadzone w Trace Genetics w 2003 roku wykazały mitochondrialne DNA i ustaliły, że matka dziecka była człowiekiem; jednakże pomimo sześciu prób nie udało im się wykryć jądrowego DNA ani DNA zarówno matki, jak i ojca.
Zrozumieli, że coś jest nie tak z DNA ojca i na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego doszli do wniosku, że dziecko było hybrydą ludzkiej matki i ojca o tajemniczym pochodzeniu.
Jednak bardziej zaawansowane badania DNA przeprowadzone w 2011 roku ujawniły coś jeszcze bardziej szokującego: DNA nie tylko ojca, ale także matki, mimo wszystko nie wyglądało na ludzkie. Teraz dowody genetyczne wskazują, że dziecko również nie miało ludzkiej matki. Był po prostu istotą nieziemską.
Czaszka Gwiezdnego Dziecka przedstawia głęboką tajemnicę, która podważa nasze zrozumienie pochodzenia ludzkości. To wgląd w świat wykraczający poza nasz własny, świat wymagający dalszych badań i zrozumienia. Czy kiedykolwiek naprawdę zrozumiemy prawdę kryjącą się za czaszką Gwiezdnego Dziecka? Tylko czas powie.
Po przeczytaniu o tajemniczym pochodzeniu czaszki Gwiezdnego Dziecka przeczytaj o 12,000 XNUMX lat temu Chiny zamieszkiwali tajemniczy ludzie o jajogłowych głowach!
