Na początku wszystko było jednym morzem. Ale wtedy bóg Ra odwrócił się od ludzkości i ukrył się w głębinach wód. W odpowiedzi Apep (starożytna egipska nazwa potwornego węża) wyłonił się spod spodu i siał spustoszenie wśród ludzi. Widząc to, córka Ra, Isis, zamieniła się w węża i uwiodła Apepa. Kiedy już się połączyli, udusiła go swoimi zwojami, aby nie mógł ponownie uciec. Bardzo jak Gwiezdne Wojny, ale bez laserów i mieczy świetlnych. Podobnie jak ta, istnieje kolejna fascynująca legenda wywodząca się ze starożytnego Egiptu.
Skrócona wersja tej starożytnej egipskiej legendy brzmi następująco: „Mądry sługa opowiada swojemu panu, jak przeżył katastrofę statku i zszedł na brzeg na tajemniczej wyspie, gdzie spotkał wielkiego gadającego węża, który nazywał siebie Panem Punt. Wszystko, co dobre, było na wyspie, a marynarz i wąż rozmawiają, dopóki statek nie zostanie okrzyknięty i będzie mógł wrócić do Egiptu”.
Szereg fragmentów mitu prowadzi do ciekawych refleksji. Rozmiar enigmatycznego gada jest pierwszą rzeczą, która wydaje się zdumiewająca. Żeglarz, który przeżył, tak opisuje swoje nieszczęścia:
„Drzewa pękały, ziemia drżała. Kiedy otworzyłem twarz, zobaczyłem, że wąż się do mnie zbliża. Jego długość wynosi trzydzieści łokci. Jego broda ma więcej niż dwa łokcie. Jego łuski są złote, brwi z lapis lazuli, jego ciało jest wygięte w górę”.
Wąż tego mitu jest dość fascynujący. Znaki wskazują, że ma brodę i brwi na tyle gęste, że przypominają legendarne złote chińskie smoki z chińskiej mitologii. Jednak w Egipcie na świętych wężach od czasu do czasu pojawiała się niewielka broda. Starożytne egipskie i wschodnioazjatyckie tradycje dotyczące ogromnych gadów wydają się pochodzić z tego samego źródła.
Drugą niezwykłą rzeczą, którą zauważasz, jest to, że w legendzie jest wzmianka o konkretnej gwieździe, która była odpowiedzialna za śmierć całej rodziny węży. Oto, co powiedział człowiekowi ostatni wąż:
„Teraz, skoro przeżyłeś ten wypadek, pozwól, że opowiem ci o nieszczęściu, które mnie spotkało. Mieszkałem kiedyś na tej wyspie z moją rodziną – w sumie 75 węży, nie licząc sieroty, która została mi sprowadzona przez przypadek i była droga mojemu sercu. Pewnej nocy z nieba spadła gwiazda i wszyscy stanęli w płomieniach. Stało się to, kiedy mnie tam nie było – nie było mnie wśród nich. Tylko ja zostałem oszczędzony, a oto jestem zupełnie sam”.
Co to za gwiazda, która spaliła jednocześnie siedemdziesiąt pięć ogromnych stworzeń? — pamiętajmy o wielkości węża. Cóż za celne i skuteczne uderzenie i jaki potężny czynnik uderzający!
Przypomnijmy inny mit ze starożytnego Egiptu, w którym Sekhmet, przerażające oko bóstwa Ra, miał odciąć głowę gigantycznego węża lub węża Apepa (znanego również jako Apophis). Apep był uważany za największego wroga Ra, dlatego nadano mu tytuł Wroga Ra, a także „Pan Chaosu”.
W tym konkretnym przypadku — opowieści o Wężowej Wyspie — to zniszczenie węży przez gwiazdę przypomina prawdziwą karę niebiańską w dosłownym tego słowa znaczeniu!
Cofnijmy się na chwilę od mitu i skoncentrujmy się na konkretach. Ostatni żyjący żeglarz opisuje fale na osiem łokci i szacuje długość węża na trzydzieści łokci. Oto kluczowe pomiary porównawcze, które można wykorzystać do oszacowania skali:
„A teraz wiatr staje się silniejszy, a fale są wysokie na osiem łokci. A potem maszt wpadł w falę, statek zaginął i nikt oprócz mnie nie przeżył”.
Innymi słowy, na podstawie narracji nie może być wątpliwości co do wielkości; fale są duże, a węże są co najmniej trzy razy większe niż fale. I jednym szybkim uderzeniem pewnego "gwiazda," wszystko to ogromne "Gniazdo węży” z siedemdziesięciu pięciu gigantycznych węży zostaje wytępiony. Oczywiste jest, że eksplozja miała znaczną moc.
Co uderzyło inteligentne węże? Jakoś trudno jest zaakceptować "zwariowany" asteroida uderzająca losowo.
Nie ma wątpliwości, że starożytne źródła opowiadające o historii ludów często zawierają w swoim folklorze fikcyjne opowieści. Wierzymy, że ta historia przypomina starożytną mitologię ludów żyjących daleko od Egiptu, gdzie bogowie lub bohaterowie walczyli z gadami lub smokami w starożytnych opowieściach. Dlaczego takie mity były popularne wśród starożytnych kultur?
