W 1953 r. miała zostać oczyszczona działka znajdująca się w pobliżu kościoła Borgund na zachodnim wybrzeżu Norwegii, w wyniku czego odkryto wiele gruzu. Na szczęście niektórzy ludzie byli w stanie zidentyfikować „odpady” na to, czym w rzeczywistości były – przedmiotami z norweskiego średniowiecza.
Wykopaliska przeprowadzono latem następnego roku. Archeolodzy odkryli dużą liczbę artefaktów. Większość z nich została umieszczona w archiwum piwnicznym. Po tym wydarzyło się niewiele więcej.
Teraz, jakieś siedemdziesiąt lat później, eksperci rozpoczęli wyczerpującą pracę nad analizą 45,000 XNUMX obiektów, które były przechowywane w magazynie, w celu uzyskania wglądu w tysiącletnie norweskie miasto z szokującym brakiem wiedzy historycznej.
Średniowieczny Borgund jest wymieniony w kilku źródłach pisanych, gdzie jest określany jako jeden z „małe miasteczka” (smaa kapstader) w Norwegii.
Profesor Gitte Hansen, archeolog z Muzeum Uniwersyteckiego w Bergen, udzieliła niedawno wywiadu: Nauka Norwegia w którym omówiła, co naukowcy odkryli do tej pory na temat Borgund.
Duński archeolog Gitte Hansen wyjaśnił, że budowa Borgund najprawdopodobniej miała miejsce w epoce Wikingów.
„Historia Borgunda zaczyna się gdzieś w latach dziewięćdziesiątych lub tysiąclecia. Kilkaset lat do przodu było to największe miasto na wybrzeżu Norwegii między Trondheim a Bergen. Największą aktywność w Borgund można było osiągnąć w XIII wieku. W 900 roku do Norwegii przybywa Czarna Śmierć. Wtedy klimat staje się chłodniejszy. Pod koniec XIV wieku miasto Borgund powoli znikało z historii. W końcu zniknął całkowicie i został zapomniany”. – donosi Science Norway.
Profesor Hansen prowadzi obecnie badania nad artefaktami we współpracy z naukowcami z Niemiec, Finlandii, Islandii i Stanów Zjednoczonych. Projekt otrzymał wcześniej wsparcie finansowe od Rady ds. Badań Naukowych Norwegii oraz składki kilku innych instytucji badawczych w Norwegii.
Naukowcy specjalizujący się w różnych dziedzinach, takich jak tekstylia i język staronordyjski, zebrali razem, aby stworzyć zespół. Naukowcy są w stanie zdobyć wiedzę na temat odzieży noszonej w epoce Wikingów, analizując tekstylia odkryte w Borgund.
Podeszwy butów, kawałki materiału, żużel (produkt uboczny wytapiania rud i zużytych metali) oraz skorupy były jednymi z bezcennych artefaktów odkrytych przez zespół archeologów kierowany przez Asbjørna Herteiga podczas wykopalisk dawno zaginionej wioski wikingów Borgund.
Według profesora Hansena te artefakty mogą wiele powiedzieć o tym, jak Wikingowie żyli na co dzień. Znaczna liczba artefaktów Wikingów jest nadal dobrze zachowana i może być szczegółowo zbadana. W piwnicy może znajdować się nawet 250 oddzielnych części garderoby i innych tekstyliów.
„Strój Borgund z epoki wikingów może składać się z aż ośmiu różnych tkanin” Profesor Hansen wyjaśnił.
Zgodnie z Nauka Norwegia, w szczątkach Borgund w podziemiach muzeum w Bergen badacze odkrywają teraz ceramikę z niemal całej Europy. „Widzimy dużo angielskiej, niemieckiej i francuskiej zastawy stołowej” mówi Hansen.
Ludzie, którzy mieszkali w Borgund, mogli być w Lubece, Paryżu i Londynie. Stąd być może przywieźli sztukę, muzykę, a może inspirację do kostiumów. Miasto Borgund było prawdopodobnie najbogatsze w XIII wieku.
„Garnki i zastawa stołowa wykonane z ceramiki i steatytu z Borgund są tak ekscytującymi znaleziskami, że mamy pracownika naukowego, który specjalizuje się tylko w tym” mówi Hansen. „Mamy nadzieję dowiedzieć się czegoś o nawykach żywieniowych i etykiecie kulinarnej na obrzeżach Europy, obserwując, jak ludzie wytwarzali i podawali jedzenie i picie”.
Badanie artefaktów Borgunda już przyniosło wyniki, a profesor Hanse mówi: „Wiele wskazuje na to, że ludzie tutaj mieli bezpośredni lub pośredni kontakt z ludźmi w dużej części Europy”.
Ponadto badacze znaleźli dowody na to, że mieszkańcy wioski wikingów Borgund lubili jeść ryby. Dla mieszkańców Borgund rybołówstwo było niezbędne.
Wciąż jednak nie wiadomo, czy przewozili ryby do Niemieckiej Ligi Hanzeatyckiej w Bergen, czy wymieniali ryby z innymi regionami Norwegii i Europy.
Naukowcy znaleźli „dużo sprzętu wędkarskiego. Sugeruje to, że sami mieszkańcy Borgund mogli dużo łowić. Bogate połowy dorsza w Borgundfjord mogły być dla nich bardzo ważne.” mówi Hansen.
Z pozostałości po hucie możemy wywnioskować, że zapomniane miasto w zachodniej Norwegii miało mocne fundamenty. Może kowale odegrali w tym mieście szczególnie ważną rolę?
I dlaczego dokładnie Asbjørn Herteig i jego współpracownicy odkryli znaczną ilość odpadów od szewców? Do 340 fragmentów butów może dostarczyć informacji na temat stylu butów i preferowanych rodzajów skóry używanych do butów w całej epoce Wikingów.
Nasza wiedza o Borgundzie ze źródeł pisanych historyków jest dość ograniczona. Z tego powodu rola archeologów i innych badaczy w tym konkretnym projekcie jest kluczowa.
Jest jednak jedno znaczące źródło historyczne. Jest to dekret królewski z 1384 r., który zobowiązuje rolników z Sunnmøre do kupowania swoich towarów w miasteczku targowym Borgund (kaupstaden Borgund).
„W ten sposób wiemy, że Borgund było wówczas uważane za miasto” Profesor Hansen mówi. „Ten rozkaz można również zinterpretować jako walkę Borgunda o utrzymanie się jako miejsce handlu w latach po czarnej śmierci w połowie XIV wieku”. A potem miasto zostało zapomniane.
