Badając Marsa przez dziesięciolecia, naukowcy przyznają, że istnieje duża szansa, że uderzenie asteroidy lub komety zmieniło los Czerwonej Planety. W porównaniu z Ziemią Mars jest pełen kraterów uderzeniowych, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę niekorzystną pozycję Marsa w naszym Układzie Słonecznym, tuż obok pasa asteroid.
W rezultacie na Marsie nieustannie uderzają asteroidy, a w przeciwieństwie do Ziemi, Marsowi brakuje większego księżyca, który chroniłby go przed nadlatującymi asteroidami.
Patrząc wstecz w czasie, wiemy, że duże kosmiczne skały miały wpływ na Ziemię w przeszłości, a niektóre z tych uderzeń mogły zmienić bieg historii naszej planety.
Krater uderzeniowy Chicxulub, położony na półwyspie Jukatan w Meksyku (patrz zdjęcie powyżej), jest jednym z najlepszych znanych nam przykładów, a niektórzy eksperci uważają, że był on główną przyczyną wyginięcia dinozaurów.
Czy to możliwe, że coś podobnego wydarzy się na Marsie, jeśli coś podobnego wydarzy się na Ziemi? Na Marsie odkryliśmy fascynujący krater uderzeniowy w obszarze Lyot o średnicy około 125 mil.
Rozmiar tego krateru uderzeniowego wskazuje, jak silne było uderzenie i może to być jeden z głównych powodów, dla których Mars jest teraz „pustynią”.
Uderzenie tej komety mogło siać spustoszenie w systemie planetarnym Marsa. Byłoby to wydarzenie absolutnie katastrofalne pod względem globalnej zmiany klimatu. Czy to możliwe, że Mars żył na długo przed utratą atmosfery?
Nawet cywilizacje, które kiedyś nazywały Marsa „domem”, teraz wyginęły. Jeśli tak jest, to gdzie poszli Marsjanie? Czy wyszli z tego żywi? Czy udało im się uciec przed katastrofą? Czy Mars jest w jakikolwiek sposób połączony z Ziemią? To tylko kilka z wielu pytań, na które należy odpowiedzieć.
Viking I dotarł do celu, Marsa, 20 lipca 1976 roku, po dziesięciomiesięcznej podróży z Ziemi. Zdjęcia, które wiking wrócił na Ziemię, były spektakularne, a niektóre z nich ujawniły, że Mars nie różni się aż tak bardzo od Ziemi.
Niektóre obszary na Marsie, takie jak Dolina Śmierci, są podobne do miejsc na Ziemi. Po przeprowadzeniu różnych testów w poszukiwaniu życia na Marsie historia Vikinga I staje się bardziej ekscytująca. Viking Zwróciłem kontrowersyjne wyniki.
Dr Gil Levin stworzył jeden z testów sondy Viking, który był dość „łatwym” testem. Wyjaśnił, że mikroorganizmy, takie jak ty, ja i wszystko inne, oddychają, a następnie wydychają dwutlenek węgla.
NASA pobrała małą próbkę marsjańskiej gleby i umieściła ją w małym pojemniku, który przez tydzień badano pod kątem oznak „pęcherzyków” wewnątrz tuby, a potem po siedmiu dniach wydarzyło się coś nieoczekiwanego.
Zgodnie ze standardami NASA, test na życie na Marsie był pozytywny, ponieważ w pojemniku Viking I pojawiły się „bąbelki”. Inne testy z różnymi kryteriami dały wynik negatywny, podczas gdy jeden test dał wynik pozytywny na całe życie.
NASA postanowiła zachować ostrożność w tym przypadku, stwierdzając: „Nie ma potwierdzenia życia na Marsie”. Według niektórych naukowców Mars miał wcześniej atmosferę podobną do ziemskiej, ale został zniszczony 65 milionów lat temu.
Dodając do tej teorii, w przeszłości spekulowano, że cywilizacja, która wcześniej zamieszkiwała Marsa, mogła uciec na Ziemię w poszukiwaniu bezpiecznego schronienia. Czy zatem kwalifikujemy się teraz jako „Marsjanie”, których szukaliśmy?
Niektórzy naukowcy twierdzą, że odkryli mocne dowody na zaginięcie cywilizacji na Marsie i że mogli wykryć sygnał nuklearny w marsjańskiej atmosferze, który odpowiada ziemskiej po próbie nuklearnej.
Według naukowców dowody na istnienie Xenon-129 można znaleźć w ogromnych ilościach na Marsie, a jedynym znanym procesem, który powoduje Xenon-129, jest eksplozja nuklearna. Czy to tylko kolejny przykład podobieństwa Marsa i Ziemi? Czy może dowodzi, że Mars był kiedyś zupełnie innym miejscem?
