Słyszeliśmy mity o demonach, potworach, wampirach i mumiach, ale rzadko spotykamy mit mówiący o mumii dziecka. Jeden z tych mitów o zmumifikowanym stworzeniu narodził się w październiku 1932 roku, kiedy dwóch górników poszukujących złota natknęło się na małą jaskinię w górach San Pedro w stanie Wyoming w USA.
Cecil Main i Frank Carr, dwaj poszukiwacze, kopali ślady żyły złota, która w pewnym momencie zniknęła w skalnej ścianie. Po wysadzeniu skały znaleźli się w jaskini o wysokości około 4 stóp, szerokości 4 stóp i głębokości około 15 stóp. To właśnie w tym pokoju znaleźli jedną z najdziwniejszych mumii, jakie kiedykolwiek odkryto.
Mumia siedziała w pozycji lotosu ze skrzyżowanymi nogami, z ramionami opartymi na tułowiu. Miała zaledwie 18 centymetrów wysokości, choć wyciągając nogi mierzyła około 35 centymetrów. Ciało ważyło tylko 360 gramów i miało bardzo dziwną głowę.
Naukowcy przeprowadzili różne testy na maleńkiej istocie, które ujawniły różne cechy jej wyglądu fizycznego. Mumia, która została nazwana „Pedro” ze względu na górskie pochodzenie, sportową opaloną brązową skórę, beczkowate ciało, dobrze zachowany pomarszczony penis, duże dłonie, długie palce, niskie czoło, bardzo szerokie usta z dużymi wargami i płaskim szerokim nosem, ta dziwna postać przypominała starą uśmiechnięty mężczyzna, który prawie mrugnął do dwóch zdumionych odkrywców, ponieważ jedno z jego dużych oczu było na wpół przymknięte. Było jednak oczywiste, że istota ta już dawno umarła, a jej śmierć nie wydawała się przyjemna. Kilka kości jego ciała zostało złamanych, kręgosłup był uszkodzony, głowa była nienormalnie płaska i pokryta ciemną galaretowatą substancją – późniejsze badania naukowców sugerowały, że czaszka mogła zostać zmiażdżona bardzo silnym uderzeniem, a galaretowata substancja została zamrożona krew i odsłonięta tkanka mózgowa.
Chociaż ze względu na jego rozmiar spekulowano, że szczątki należały do dziecka, badania rentgenowskie wykazały, że mumia wyglądała na osobę dorosłą w wieku od 16 do 65 lat, oprócz ostrych zębów i odkrycia obecności surowego mięsa w jego żołądku.
Niektórzy badacze uważają, że Pedro mógł być ludzkim dzieckiem lub płodem z rażącą wadą – prawdopodobnie z bezmózgowiem, stanem teratologicznym, w którym mózg nie rozwinął się w pełni (jeśli w ogóle) podczas dojrzewania płodu. Jednak pomimo testów kilku sceptyków zapewniało, że rozmiar ciała nie należy do człowieka, więc zapewniali, że było to oszustwo na dużą skalę, ponieważ „pigmeje” or „gobliny” nie istnieje.
Mumia była wystawiana w wielu miejscach, pojawiała się nawet w różnych publikacjach i była przekazywana od właściciela do właściciela, aż jej ślad zaginął w 1950 roku, po tym, jak człowiek znany jako Ivan Goodman kupił Pedro i po jego śmierci przeszedł w ręce człowiek o imieniu Leonard Wadler, który nigdy nie ujawnił naukowcom miejsca pobytu mumii. Ostatni raz widziano go na Florydzie z dr Wadlerem w 1975 roku i nigdy nie został przeniesiony.
Historia mini-mumii Pedro z Wyoming jest niewątpliwie jedną z najbardziej zagmatwanych i sprzecznych historii, jakie naukowcy kiedykolwiek badali. Współczesna nauka mogłaby dać jaśniejszy dowód na pochodzenie tajemniczej istoty i ujawniłaby prawdę, którą ukrywała. jednak wydaje się to niemożliwe od czasu jego zniknięcia.
