Grégory Villemin, czteroletni francuski chłopiec, który został uprowadzony z podwórka swojego domu w małej wiosce zwanej Vosges we Francji, 16 października 1984 roku. Tej samej nocy jego ciało znaleziono 2.5 mili dalej w Rzeka Vologne w pobliżu Docelles. Najokropniejszą częścią tej sprawy jest to, że być może został wrzucony do wody żywy! Sprawa stała się znana jako „sprawa Gregory'ego” i przez dziesięciolecia cieszyła się szerokim zainteresowaniem mediów i uwagi opinii publicznej we Francji. Chociaż morderstwo pozostaje nierozwiązane do dziś.
Sprawa morderstwa Grégory'ego Villemina:
Tragiczny koniec Grégory'ego Villemina był przewidziany wcześniej, od września 1981 do października 1984, rodzice Grégory'ego, Jean-Marie i Christine Villemin oraz rodzice Jean-Marie, Albert i Monique Villemin, otrzymywali liczne anonimowe listy i telefony od mężczyzny grożącego zemstą na Jean -Marie za jakieś nieznane przestępstwo.
16 października 1984 r., około godziny 5:00, Christine Villemin zgłosiła zaginięcie Grégory'ego na policję po tym, jak zauważyła, że nie bawi się już na podwórku Villeminsów. O 5:30 wujek Gregory'ego, Michel Villemin, poinformował rodzinę, że właśnie dowiedział się od anonimowego rozmówcy, że chłopiec został zabrany i wrzucony do rzeki Vologne. O godzinie 9:00 ciało Grégory'ego zostało znalezione w Vologne z rękami i stopami związanymi sznurem i wełnianym kapeluszem naciągniętym na twarz.
Dochodzenie i podejrzani:
17 października 1984 r. rodzina Villeminów otrzymała anonimowy list, w którym napisano: „Zemściłem się”. Pisemne i telefoniczne rozmowy niezidentyfikowanego autora od 1981 r. wskazywały, że posiadał on szczegółową wiedzę na temat dalszej rodziny Villeminów, o których w mediach mówiono Le Corbeau „wrona” – we francuskim slangu anonimowego autora listów.
W następnym miesiącu, 5 listopada, Bernard Laroche, kuzyn ojca Grégory'ego, Jeana-Marie Villemina, został zamieszany w morderstwo przez ekspertów od pisma ręcznego oraz przez oświadczenie szwagierki Laroche, Murielle Bolle, i został aresztowany.
Jak Bernard Laroche stał się głównym podejrzanym w tej sprawie?
Według różnych oświadczeń, w tym Murielle Bolle, Bernard Laroche rzeczywiście był zazdrosny o Jean-Marie o awans na jego stanowisko, ale nie tylko tak było. Najwyraźniej Bernard zawsze porównywał swoje życie z życiem kuzyna. Chodzili razem do szkoły i nawet wtedy Jean-Marie miał lepsze stopnie, więcej przyjaciół, dziewczyny, itd. Po latach, mieszkając w tej samej okolicy, Bernard coraz bardziej zazdrościł mu udanego życia.
Jean-Marie był młodym przystojnym mężczyzną z pięknym domem, żyjącym w szczęśliwym małżeństwie, miał dobrze płatną pracę, a co najważniejsze, uroczego syna. Bernard miał również syna w wieku Grégory'ego. Grégory był zdrowym i silnym chłopcem, ale niestety syn Bernarda nie był. Był kruchy i wątły (podobno ma lekkie upośledzenie umysłowe, ale nie ma na to żadnego źródła). Bernard często odwiedzał także rodzinę i przyjaciół, by pogadać bzdury o Jean-Marie, prawdopodobnie skłaniając ich, by również go nienawidzili. Dlatego śledczy sądzili, że Bernard miał coś wspólnego z morderstwem, podobnie jak inni członkowie rodziny.
Murielle Bolle później odwołała swoje zeznanie, twierdząc, że zostało ono wymuszone przez policję. Laroche, który zaprzeczał jakiejkolwiek roli w zbrodni lub bycia „Krukiem”, został zwolniony z aresztu 4 lutego 1985 r. Jean-Marie Villemin przysiągł przed prasą, że zabije Laroche.
Późniejsi podejrzani:
25 marca eksperci od pisma ręcznego zidentyfikowali matkę Grégory'ego, Christine, jako prawdopodobną autorkę anonimowych listów. 29 marca 1985 r. Jean-Marie Villemin zastrzelił Laroche, gdy wychodził do pracy. Został skazany za morderstwo i skazany na 5 lat więzienia. Mając zasługi za odbyty czas w oczekiwaniu na proces i częściowe zawieszenie kary, został zwolniony w grudniu 1987 r. po odbyciu dwóch i pół roku.
W lipcu 1985 Christine Villemin została oskarżona o morderstwo. Będąc wówczas w ciąży, rozpoczęła strajk głodowy, który trwał 11 dni. Została zwolniona po tym, jak sąd apelacyjny powołał się na marne dowody i brak spójnego motywu. Christine Villemin została oczyszczona z zarzutów w dniu 2 lutego 1993 r.
Sprawa została ponownie otwarta w 2000 r., aby umożliwić testy DNA na znaczku używanym do wysłania jednego z anonimowych listów, ale testy były niejednoznaczne. W grudniu 2008 roku, na wniosek Villeminów, sędzia nakazał ponowne otwarcie sprawy, aby umożliwić badanie DNA liny używanej do związania Grégory'ego, listów i innych dowodów. Testy te okazały się niejednoznaczne. Dalsze testy DNA w kwietniu 2013 roku na ubraniach i butach Grégory'ego również były niejednoznaczne.
Według innego toku śledztwa, pradziadek Gregory'ego Marcel Jacob i jego żona Jacqueline byli zamieszani w zabójstwo, podczas gdy kuzyn jego ojca, Bernard Laroche, był odpowiedzialny za porwanie. Siostrzenica Bernarda, Murielle Bolle, była z nim w samochodzie, kiedy uprowadził chłopca i przekazał go mężczyźnie i kobiecie, prawdopodobnie Marcelowi i Jacqueline. Murielle przyznała się do tego przed policją zaledwie kilka tygodni po faktycznym przestępstwie, ale wycofała swoje zeznanie kilka dni później.
Bernard mieszkał z dziadkami jako dziecko i dorastał ze swoim wujkiem Marcelem, który był mniej więcej w tym samym wieku co on. Cała rodzina Jacobów od dawna nienawidziła klanu Villemin, w który wżeniła się ich siostra/ciotka.
W dniu 14 czerwca 2017 r., w oparciu o nowe dowody, aresztowano trzy osoby – cioteczną babcię Grégory'ego, Marcela Jacoba i stryjecznego dziadka, Jacqueline Jacob, a także ciotkę – wdowę po wujku Grégory'ego, Michelu Villeminie, który zmarł w 2010 roku. Ciotka została zwolniona, a ciotka i stryjeczny dziadek powoływali się na prawo do zachowania milczenia. Muriel Bolle również została aresztowana i była przetrzymywana przez 36 dni przed zwolnieniem, podobnie jak inni zatrzymani.
11 lipca 2017 r. młody i niedoświadczony sędzia Jean-Michel Lambert, który początkowo zajmował się sprawą, popełnił samobójstwo. W liście pożegnalnym do lokalnej gazety Lambert podał rosnącą presję, jaką odczuwał w wyniku ponownego otwarcia sprawy, jako powód zakończenia swojego życia.
W 2018 roku Murielle Bolle napisała książkę o jej zaangażowaniu w sprawę, Przerwać ciszę. W książce Bolle utrzymywała niewinność swoją i Bernarda Laroche i obwiniała policję za zmuszenie jej do wplątywania go w jego sprawy. W czerwcu 2017 roku kuzyn Bolle, Patrick Faivre, powiedział policji, że rodzina Bolle fizycznie znęcała się nad Bolle w 1984 roku i naciskała na nią, by wycofała swoje początkowe zeznanie przeciwko Bernardowi Laroche. W swojej książce Bolle oskarżyła Faivre o kłamstwo na temat powodu, dla którego odwołała swoje początkowe oświadczenie. W czerwcu 2019 r. została oskarżona o kwalifikowane zniesławienie po tym, jak Faivre złożył skargę na policji.
Wnioski:
Murielle Bolle, Marcel i Jacqueline Jacob spędzili miesiące w areszcie, ale zostali zwolnieni z powodu niewystarczających dowodów i po błędzie w postępowaniu sądowym. Lokalne raporty stwierdzały, że ojciec Grégory'ego, Jean-Marie Villemin, był osobą arogancką i lubił przechwalać się swoim bogactwem, co spowodowało kłótnię z jego kuzynem Bernardem Laroche. To całkiem oczywiste, że zabójca musiał być jakimś zazdrosnym członkiem rodziny, a nowe śledztwo wysuwało nowych podejrzanych za każdym razem z jego rodziny, ale i tak cała historia pozostaje zagadką.
Przez jaki koszmar przeszła ta rodzina ― utrata dziecka w straszliwym morderstwie; matka przez lata aresztowana, uwięziona i pod chmurą podejrzeń; sam ojciec doprowadzony do morderstwa ― i dokładnie, dlaczego to wszystko się stało, nadal pozostaje tajemnicą, rzeczywisty winowajca pozostaje do dziś niezidentyfikowany.
