Starożytne teksty sumeryjskie odnoszą się do Anunnaki jako „tych, którzy zstąpili z nieba”, potężnej rasy istot pozaziemskich, które dokonały projekcji ludzkości setki tysięcy lat temu.
Anunnaki, czyli „ci, którzy zstąpili z nieba”, byli głównymi bogami starożytnych Sumerów, Akadyjczyków, Asyryjczyków i Babilończyków, którzy żyli w Mezopotamii, która jest teraz Iranem i Irakiem.
Enki był jednym z najważniejszych bogów w mitologii sumeryjskiej i patronem miasta Eridu, które starożytni mieszkańcy Mezopotamii uważali za pierwsze miasto założone na świecie. Enki jest odpowiedzialny za stworzenie ludzkości, której przeznaczeniem było służyć bogom, w Eposie o Atrahasis, poemacie epickim z mitologii sumeryjskiej, który obejmuje historię od stworzenia do wielkiego potopu.
Ludzie, którzy w tym czasie żyli długo, szybko się rozmnożyli, a Enlil, wódz bogów, był bardzo zaniepokojony hałasem, jaki robią ludzie i postanowił wysłać katastrofy na Ziemię, aby zmniejszyć populację, a w każdej katastrofie ludzie błagał Enki, aby nauczył ich, co zrobić, aby przeżyć.
Enlil postanawia następnie zesłać wielką powódź, aby raz na zawsze zgładzić ludzkość, a ponieważ Enki nie był w stanie pokrzyżować planów Enlila, zstąpił na Ziemię, by ocalić Atrahasisa, którego uważał za sprawiedliwego człowieka. Enki rozkazał i poinstruował Atrahasisa, aby zbudował arkę, aby uratować się przed gniewem Enlila, a wszyscy inni ludzie zostali zniszczeni w powodzi.
Po powodzi Enlil zasugerował ponowne stworzenie człowieka, ale tym razem z pewnymi ograniczeniami, takimi jak bycie mniej płodnym, krótkotrwałym i bardziej wrażliwym niż poprzednia rasa.
Planeta Nibiru
Zecharia Sitchin, pisarz azerbejdżański, przedstawia radykalnie inną perspektywę początków ludzkości, jak wyjaśnia w swoim zbiorze książek „Kroniki Ziemi”.
Zecharia Sitchin określił Anunnaki jako starożytnych astronautów i że „ci, którzy przybyli z nieba” byliby rasą pozaziemską, intelektualnie wyższych istot, które uczyły Sumerów astronomii, architektury, matematyki, medycyny, metalurgii i dawały im język pisany.
Sitchin uważał, że współczesne Homo Sapiens były wynikiem manipulacji genetycznych i że Anunnaki utworzyli Sumerów przez połączenie DNA hominidów z ich własnym.
W oparciu o babiloński poemat Enuma Elisz, zebrany na glinianych tabliczkach pismem klinowym z biblioteki asyryjskiego króla Asurbanipala w mieście Niniwa, Zecharia Sitchin, znawca starożytnych języków, rozpoczyna reinterpretację mitu o stworzeniu Ziemi, który ma ciekawe podobieństwa z biblijna Księga Rodzaju.
Nibiru, „Dwunasta Planeta”, zgodnie z jego interpretacją ma długą eliptyczną orbitę wokół Słońca o długości 3,600 lat i była zamieszkiwana przez ludzi bardzo podobnych do nas.
Według Sitchina jeden z dwóch księżyców Nibiru mógł katastrofalnie rozbić się z Tiamat, starożytną planetą położoną między Marsem a Jowiszem, która podzieliła się na dwie części, a jedna z części została wrzucona do nowej miliony lat temu. Orbituj wzdłuż jednego z księżyców Tiamat, tworząc obecną planetę Ziemię z jej Księżycem.
Później, w innym fragmencie, sama planeta Nibiru uderzyłaby w pozostały fragment Tiamat, który roztrzaskał się i utworzył Pas Asteroid.
Po poważnym zawaleniu się i w celu rozwiązania problemów na ich planecie, Nibiruanie zaczęli podróżować przez Układ Słoneczny w poszukiwaniu złota, a około 450,000 XNUMX lat temu Nibiru zbliżyło się do orbity Ziemi, pozwalając niektórym osobom wysłać statki kosmiczne na naszą planetę.
Założyli swoje bazy w starożytnej Mezopotamii i ważnych złożach złota w południowej Afryce, gdzie założyli swoje kopalnie do wydobywania cennych minerałów. Jednak mistrzowie nibiruańscy nie wykonywali prac górniczych, więc wysłali lud Anunnaki, aby wykonali to zadanie.
Anunnaki byli istotami o wysokości ponad dziesięciu stóp, o białej skórze, długich włosach i brodzie. Pomimo swoich zdolności fizycznych i intelektualnych, zaczęli być traktowani jak swego rodzaju niewolnicy, z tego powodu Anunnaki szybko zbuntowali się przeciwko swoim przełożonym i zażądali stworzenia gorszej istoty na ich miejsce.
Nibiruanie przyjęli propozycję i postanowili stworzyć nowy gatunek, łącząc swoje geny z genami najbardziej rozwiniętych naczelnych żyjących na Ziemi.
Stworzenie ludzkości
Początkowo Enki i Ninmah, którzy byli głównymi naukowcami, zaprojektowali istoty o ogromnej sile i ogromnych rozmiarach, które pracowały dla Anunnaki w kopalniach, jednak te nowe istoty nie mogły się rozmnażać, więc musiały być nieustannie tworzone, aby osiągnąć optymalny poziom. produkcja wydobycia minerałów.
Enki i Ninmah opracowali kilka prototypów istot, dopóki nie otrzymali jednego, który mógł się ze sobą rozmnażać, więc pierwszy gatunek ludzki został stworzony w postaci Homo erectus.
Za każdym razem, gdy Nibiru oddalał się od Ziemi, część „bogów” powracała na swoją ojczystą planetę do końca 3,600-letniego cyklu, okresu, który Sumerowie nazywali Sar, podczas gdy część Anunnaki pozostała na Ziemi, aby zarządzać złotem kopalnie i ich nowi pracownicy.
Jednak nowi ludzie, narysowani na obraz i podobieństwo swoich stwórców, zaczęli toczyć spory o sprawy ziemskie, tworząc sojusze i buntując się przeciwko swoim panom, tak jak miało to miejsce wcześniej w przypadku Anunnaki.
Wielu z nich udało się uciec z kopalń i osiedlić się jako wolne jednostki w innych częściach Ziemi, aby rozpocząć nowy, ale prymitywny sposób życia. Po 3,600 latach cykl orbitalny został ponownie zakończony, Nibiru ponownie zbliżył się do naszej planety, a przywódcy Anunnaki wrócili na Ziemię tylko po to, by stwierdzić, że sytuacja ponownie wymknęła się spod kontroli.
Ukarali Anunnaki, zmuszając ich do pracy w kopalniach, a podczas ich krótkiej wizyty na Ziemi rozpoczęli nowe eksperymenty, aby stworzyć nową, doskonalszą rasę robotników. W ten sposób główny naukowiec Enki i lekarz Ninti wykorzystali manipulacje genetyczne i zapłodnienie in vitro i zaprojektowali nowy gatunek o większych zdolnościach intelektualnych, zdolny do myślenia, mówienia i rozmnażania, i stworzyli homo sapiens.
„Stworzył ich mężczyznę i kobietę; i pobłogosławił ich i nazwał ich imieniem Adam w dniu ich stworzenia”. Rodzaju 5:2.
Hebrajski termin Adam nie odnosi się zatem do pojedynczego człowieka, ale raczej do pierwszej grupy istot ludzkich zwanych Adamitami lub „tych, którzy są z ziemi”.
Według Sitchina, starożytne pisma sugerują, że ci „bogowie” kierowali rozwojem cywilizacji sumeryjskiej i że monarchia ludzka została utworzona, aby służyć jako łącznik między ludzkością a Anunnakimi.
Po narodzinach człowieka pozostał jeszcze jeden poważny problem. Inne humanoidalne istoty, które uciekły i rozproszyły się, rozrastały się i rozprzestrzeniały na większą część świata. Rozwiązanie przyszło w postaci ogromnej powodzi w wyniku zaburzeń, które miały miejsce w Układzie Słonecznym przez około 12,000 XNUMX lat.
Następnie Anunnaki postanowili opuścić planetę i pozostawić wszystkich jej mieszkańców na pastwę powodzi, ale Enki, przekonany, że jego najnowsze dzieło jest zbyt doskonałe i wyjątkowe, postanowił pomóc i uratować ludzi, instruując Atrahasis, aby zbudował ogromną arkę w historia bardzo podobna do biblijnego Noego.
Ostatnia wizyta Nibiru, według Zecharia Sitchina, miała miejsce w 556 rpne, a biorąc pod uwagę 3,600-letnią orbitę, spodziewany jest jej powrót w trzecim tysiącleciu. Wierzy jednak, że Anunnaki mogą przybyć wcześniej, gdzieś między 2090 a 2370 rokiem, i że ich przybycie zbiegnie się z astrologiczną zmianą z Ery Ryb na Epokę Wodnika.
