De mysterieuze oorsprong van de Starchild Skull

De ongebruikelijke kenmerken en samenstelling van de Starchild-schedel hebben onderzoekers verbijsterd en zijn onderwerp geworden van intens debat op het gebied van archeologie en paranormaal.

In de enorme wereld van mysteries en het paranormale zijn er maar weinig anomalieën die zo tot de verbeelding spreken als de Starchild-schedel, een abnormale mensachtige schedel die in Mexico is opgegraven. De raadselachtige oorsprong en aard van dit artefact hebben tot felle debatten geleid en hebben wetenschappers en paranormale enthousiastelingen jarenlang perplex gelaten.

De mysterieuze oorsprong van de Starchild Skull 1
De Starchild-schedel. Wikimedia Commons / Fair Use

De Starchild-schedel kwam in februari 1999 in het bezit van Lloyd Pye, een schrijver en docent op het gebied van alternatieve kennis. Volgens Pye, die op 9 december 2013 overleed, werd de schedel rond 1930 gevonden in een mijntunnel ongeveer 100 meter verderop. mijlen ten zuidwesten van de Mexicaanse stad Chihuahua, Chihuahua, begraven naast een normaal menselijk skelet dat bloot lag en op de rug op het oppervlak van de tunnel lag.

De schedel is in verschillende opzichten abnormaal. Een tandarts stelde vast dat het de schedel van een kind was, omdat niet-doorgebroken tanden waren geraakt in de bijbehorende bovenkaak rechtsboven die bij de schedel werd aangetroffen. Het volume van de binnenkant van de schedel van het sterrenkind is echter 1600 kubieke centimeter, wat 200 kubieke centimeter groter is dan de hersenen van de gemiddelde volwassene, en 400 kubieke centimeter groter dan die van een volwassene van ongeveer dezelfde grootte.

Reguliere wetenschappers houden vol dat de vervorming van de Starchild-schedel feitelijk wordt veroorzaakt door een genetische aandoening, hoogstwaarschijnlijk Hydrocephalus. Deze aandoening houdt een abnormale ophoping van vocht in de schedel in, wat leidt tot vergroting.

Maar Pye had deze mogelijkheid uitgesloten op basis van zijn unieke vorm. Pye zei dat een Hydrocephalus-schedel abnormaal opblaast als een ballon met verschillende vormen, en hierdoor blijft de groef aan de achterkant van de schedel niet achter, maar is er een duidelijke groef te zien in de Starchild-schedel.

De banen van de schedel zijn ovaal en ondiep, waarbij het oogzenuwkanaal zich onderaan de baan bevindt in plaats van aan de achterkant. Er zijn geen frontale sinussen. De achterkant van de schedel is afgeplat, maar niet op kunstmatige wijze. De schedel bestaat uit calciumhydroxyapatiet, het normale materiaal van zoogdierbot, maar er zit een overdaad aan collageen in, veel meer dan gebruikelijk is voor menselijk bot.

De schedel heeft de helft van de dikte van gewone menselijke botten en is ook twee keer zo dicht als het gewone menselijke bot, waarbij de consistentie meer lijkt op tandglazuur.

Koolstof 14-datering werd twee keer uitgevoerd, de eerste op de normale menselijke schedel aan de Universiteit van Californië in Riverside in 1999, en op de Starchild-schedel in 2004 bij Beta Analytic in Miami, het grootste radiokoolstofdateringslaboratorium ter wereld. Beide onafhankelijke tests gaven een resultaat van 900 jaar ± 40 jaar sinds de dood.

DNA-testen bij Trace Genetics in 2003 hebben mitochondriaal DNA teruggevonden en vastgesteld dat het kind een menselijke moeder had; ondanks zes pogingen waren ze er echter niet in geslaagd het nucleaire DNA of DNA van zowel de moeder als de vader te detecteren.

Ze realiseerden zich dat er iets mis was met het DNA van de vader, en volgens het bewijsmateriaal concludeerden ze dat het kind een hybride was van een menselijke moeder en een vader van mysterieuze afkomst.

Maar een geavanceerder DNA-onderzoek in 2011 bracht iets nog schokkender aan het licht: het DNA, niet alleen van de vader maar ook van de moeder, bleek toch niet van mensen te zijn. Het genetische bewijs geeft aan dat het kind ook geen menselijke moeder had. Hij was puur een buitenaards wezen.

De Starchild-schedel vertegenwoordigt een diepgaand mysterie dat ons begrip van de oorsprong van de mensheid uitdaagt. Het is een kijkje in een wereld buiten de onze, een wereld die verdere verkenning en begrip vereist. Zullen we ooit echt de waarheid achter de Starchild-schedel begrijpen? De tijd zal het leren.


Nadat je hebt gelezen over de mysterieuze oorsprong van de Starchild-schedel, lees je verder 12,000 jaar geleden werd China bewoond door mysterieuze eikoppige mensen!