De mysteries van het oude Egypte blijven mensen over de hele wereld fascineren. De iconische piramides, ingewikkelde hiërogliefen, en complexe begrafenisrituelen spreken al jaren tot de verbeelding van wetenschappers en historici.
Nu, met behulp van baanbrekende technologie, kunnen we een glimp opvangen van hoe mensen uit die periode er werkelijk uitzagen. In september 2021 onthulden wetenschappers via digitale technologie de gereconstrueerde gezichten van drie mannen die meer dan 2,000 jaar geleden in het oude Egypte leefden, waardoor we ze konden zien zoals ze eruit zouden hebben gezien toen ze 25 jaar oud waren.
Dit gedetailleerde proces, dat berustte op DNA-gegevens die uit hun waren gehaald gemummificeerde overblijfselen, heeft onderzoekers een nieuw venster gegeven in het leven van oude Egyptenaren.
De mummies kwamen uit Abusir el-Meleq, een oude Egyptische stad in een uiterwaarden ten zuiden van Caïro, en ze werden begraven tussen 1380 v.Chr. en 425 n.Chr. het DNA van de mummies gesequenced in 2017; het was de eerste succesvolle reconstructie van het genoom van een oude Egyptische mummie.
Onderzoekers bij Parabon NanoLabs, een DNA technologiebedrijf in Reston, Virginia, gebruikte de genetische gegevens om 3D-modellen van de gezichten van de mummies te maken met behulp van forensische DNA-fenotypering, die genetische analyse gebruikt om de vorm van gelaatstrekken en andere aspecten van iemands fysieke verschijning te voorspellen.
"Dit is de eerste keer dat uitgebreide DNA-fenotypering is uitgevoerd op menselijk DNA van deze leeftijd", aldus vertegenwoordigers van Parabon in een verklaring. Parabon onthulde de gezichten van de mummies op 15 september 2021 tijdens het 32e internationale symposium over menselijke identificatie in Orlando, Florida.
Snapshot, een fenotyperingstool ontwikkeld door wetenschappers, werd gebruikt om de afkomst, huidskleur en gezichtskenmerken van het individu te bepalen. Volgens de verklaring de mannen hadden een lichtbruine huid met donkere ogen en donker haar; hun genetische samenstelling lag dichter bij die van moderne mensen in het Middellandse Zeegebied of het Midden-Oosten dan bij die van moderne Egyptenaren.
De onderzoekers creëerden vervolgens 3D-mazen die de gelaatstrekken van de mummies schetsen, evenals warmtekaarten die de verschillen tussen de drie individuen benadrukken en de details van elk gezicht verfijnen. De resultaten werden vervolgens door de forensisch kunstenaar van Parabon gemengd met de voorspellingen van Snapshot met betrekking tot huid-, oog- en haarkleur.
Volgens Ellen Greytak, directeur bio-informatica van Parabon, die samenwerkt met oud menselijk DNA kan om twee redenen een uitdaging zijn: het DNA is vaak sterk afgebroken en het is meestal vermengd met bacterieel DNA. "Tussen deze twee factoren kan de hoeveelheid menselijk DNA die beschikbaar is voor sequentie zeer klein zijn," zei Greytak.
Wetenschappers hebben niet het volledige genoom nodig om een fysiek beeld van een persoon te krijgen, omdat de overgrote meerderheid van het DNA door alle mensen wordt gedeeld. In plaats daarvan hoeven ze alleen bepaalde specifieke plekken in het genoom te analyseren die van persoon tot persoon verschillen, ook wel single nucleotide polymorphisms (SNP's) genoemd. Volgens Greytak coderen veel van deze SNP's voor fysieke verschillen tussen individuen.
Er zijn echter situaties waarin oud DNA niet genoeg SNP's bevat om een specifiek kenmerk te lokaliseren. In dergelijke omstandigheden kunnen wetenschappers ontbrekend genetisch materiaal afleiden uit de waarden van omliggende SNP's, volgens Janet Cady, een bio-informatica-wetenschapper van Parabon.
Statistieken berekend op basis van duizenden genomen tonen aan hoe sterk elke SNP verwant is met een afwezige buur, legde Cady uit. De onderzoekers kunnen dan een statistische schatting maken over wat de ontbrekende SNP was. De procedures die op deze oude mummies werden gebruikt, zouden wetenschappers ook kunnen helpen bij het herbouwen van gezichten om moderne lijken te identificeren.
Tot nu toe zijn negen van de ongeveer 175 cold cases die Parabon-onderzoekers hebben helpen oplossen met behulp van genetische genealogie bestudeerd met behulp van de methodologieën uit deze studie.
Het is echt fascinerend om te zien hoe deze individuen 2,000 jaar later weer tot leven worden gewekt door het gebruik van DNA-gegevens en moderne technologie.
Het detail en de nauwkeurigheid van de reconstructies zijn echt verbazingwekkend, en we zijn verheugd om te zien hoe toekomstige technologische vooruitgang ons kan helpen beter te begrijpen onze oude voorouders.
Meer informatie: Parabon® bootst Egyptische mummiegezichten na op basis van oud DNA
