De rivier de Eufraat droogde op om de geheimen van de oudheid en de onvermijdelijke ramp te onthullen

In de Bijbel wordt gezegd dat wanneer de rivier de Eufraat droogvalt, er immense dingen aan de horizon verschijnen, misschien zelfs de voorspelling van de wederkomst van Jezus Christus en de opname.

Mensen over de hele wereld zijn altijd gefascineerd geweest door de oude beschavingen die ooit bloeiden in Mesopotamië, het land tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat. Mesopotamië, ook wel de bakermat van de beschaving genoemd, is een regio die al duizenden jaren wordt bewoond en een rijk cultureel en historisch erfgoed heeft. Een van de belangrijkste kenmerken van deze regio is de rivier de Eufraat, die een cruciale rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de Mesopotamische beschaving.

De opgedroogde rivier de Eufraat onthulde oude vindplaatsen
Oud kasteel Rumkale, ook bekend als Urumgala, aan de rivier de Eufraat, gelegen in de provincie Gaziantep en 50 km ten westen van Şanlıurfa. De strategische ligging was al bekend bij de Assyriërs, hoewel de huidige structuur grotendeels Hellenistisch en Romeins van oorsprong is. © AdobeStock

De betekenis van de rivier de Eufraat in Mesopotamië

De rivier de Eufraat droogde op om de geheimen van de oudheid en de onvermijdelijke ramp te onthullen 1
De stad Babylon lag ongeveer 50 kilometer ten zuiden van Bagdad langs de rivier de Eufraat in het huidige Irak. Het werd rond 2300 voor Christus gesticht door de oude Akkadisch sprekende mensen in het zuiden van Mesopotamië. © iStock

De rivier de Eufraat is een van de twee belangrijkste rivieren in Mesopotamië, de andere is de rivier de Tigris. Samen hebben deze rivieren millennia lang het menselijk leven in de regio in stand gehouden. De rivier de Eufraat is ongeveer 1,740 mijl lang en stroomt door Turkije, Syrië en Irak voordat hij uitmondt in de Perzische Golf. Het zorgde voor een constante bron van water voor irrigatie, wat de ontwikkeling van de landbouw en de groei van steden mogelijk maakte.

De rivier de Eufraat speelde ook een cruciale rol in de Mesopotamische religie en mythologie. In het oude Mesopotamië werd de rivier als een heilige entiteit beschouwd en ter ere ervan werden veel religieuze rituelen uitgevoerd. De rivier werd vaak gepersonifieerd als een god, en er waren veel mythes rond de creatie en betekenis ervan.

Het opdrogen van de rivier de Eufraat

De rivier de Eufraat droogde op
Al tientallen jaren verliest de Eufraat water. © John Wreford/Adobe Stock

Volgens een profetie in de Bijbel kunnen belangrijke gebeurtenissen, waaronder de wederkomst van Jezus Christus en de opname, plaatsvinden wanneer de rivier de Eufraat stopt met stromen. Openbaring 16:12 luidt: "De zesde engel goot zijn schaal uit op de grote rivier de Eufraat, en het water droogde op om de weg vrij te maken voor de koningen uit het Oosten."

De Eufraat, afkomstig uit Turkije, stroomt door Syrië en Irak om zich bij de Tigris te voegen in de Shatt al-Arab, die uitmondt in de Perzische Golf. Maar de laatste jaren is het riviersysteem Tigris-Eufraat aan het opdrogen, wat wetenschappers, historici en de mensen die langs de oevers wonen zorgen baart.

Het debiet van de rivier is aanzienlijk afgenomen en op sommige plaatsen is het volledig opgedroogd. Dit heeft grote gevolgen gehad voor de mensen in het huidige Mesopotamië, die al duizenden jaren afhankelijk zijn van de rivier om te overleven.

In een overheidsrapport uit 2021 werd gewaarschuwd dat de rivieren in 2040 droog kunnen komen te staan. De afname van de waterstroom is voornamelijk het gevolg van klimaatverandering, die heeft geleid tot minder neerslag en een stijging van de temperatuur. Ook de bouw van dammen en andere waterbeheerprojecten hebben bijgedragen aan het droogleggen van de rivier.

NASA's dubbele Gravity Recovery and Climate Experiment (GRACE) satellieten verzamelden in 2013 beelden van dit gebied en ontdekten dat de stroomgebieden van de Tigris en de Eufraat sinds 144 34 kubieke kilometer (2003 kubieke mijl) zoet water hadden verloren.

Bovendien laten GRACE-gegevens een alarmerende afname zien van de totale wateropslag in de stroomgebieden van de Tigris en de Eufraat, die momenteel na India het op één na hoogste verlies aan grondwateropslag op aarde hebben.

Het percentage was vooral opvallend na de droogte van 2007. Ondertussen blijft de vraag naar zoetwater stijgen en coördineert de regio het waterbeheer niet vanwege verschillende interpretaties van internationale wetten.

De impact van het opdrogen van de rivier de Eufraat op de mensen in de regio

De rivier de Eufraat droogde op om de geheimen van de oudheid en de onvermijdelijke ramp te onthullen 2
Vanuit hun bronnen en bovenlopen in de bergen van Oost-Turkije dalen de rivieren af ​​door valleien en kloven naar de hooglanden van Syrië en Noord-Irak en vervolgens naar de alluviale vlakte van centraal Irak. De regio is van historisch belang als onderdeel van de Fertile Crescent-regio, waarin de Mesopotamische beschaving voor het eerst opkwam. © iStock

Het opdrogen van de rivier de Eufraat heeft een grote impact gehad op de mensen in Turkije, Syrië en Irak. De landbouw, de belangrijkste bron van inkomsten voor veel mensen in de regio, is zwaar getroffen. Het gebrek aan water heeft het voor boeren moeilijk gemaakt om hun gewassen te irrigeren, wat heeft geleid tot lagere opbrengsten en economische tegenspoed.

De afname van de waterstroom heeft ook gevolgen voor de beschikbaarheid van drinkwater. Veel mensen in de regio zijn nu afhankelijk van water dat onveilig is voor consumptie, wat leidt tot een toename van door water overgedragen ziekten zoals diarree, waterpokken, mazelen, tyfus, cholera, enz. Om te zeggen, een totale ineenstorting van het riviersysteem zou rampzalig zijn voor de regio.

Het opdrogen van de rivier de Eufraat heeft ook een culturele impact gehad op de mensen van het historische land. Veel van de oude vindplaatsen en artefacten in de regio bevinden zich langs de oevers van de rivier. Door het opdrogen van de rivier is het voor archeologen moeilijk geworden om toegang te krijgen tot deze vindplaatsen en lopen ze het risico op schade en vernietiging.

De nieuwe archeologische ontdekkingen die zijn gedaan als gevolg van het opdrogen van de rivier de Eufraat

Het opdrogen van de rivier de Eufraat heeft ook geleid tot enkele onverwachte ontdekkingen. Omdat het waterpeil in de rivier is gedaald, zijn archeologische vindplaatsen onthuld die voorheen onder water stonden. Hierdoor hebben archeologen toegang gekregen tot deze sites en nieuwe ontdekkingen gedaan over de Mesopotamische beschaving.

De rivier de Eufraat droogde op om de geheimen van de oudheid en de onvermijdelijke ramp te onthullen 3
Drie lagen van het historische Hastek-kasteel, dat onder water kwam te staan ​​toen de Keban-dam in het Ağın-district van Elazığ in 1974 water begon vast te houden, werden in 2022 blootgelegd toen het water zich terugtrok als gevolg van droogte. Er zijn grote kamers voor gebruik in het kasteel, een tempelgedeelte en secties die op een rotsgraf lijken, evenals kantelen die worden gebruikt als verlichting, ventilatie of verdedigingsplaats in de galerijen. © Haber7

Een van de belangrijkste ontdekkingen die zijn gedaan als gevolg van het opdrogen van de rivier de Eufraat, is de oude stad Dura-Europos. Deze stad, gesticht in de derde eeuw voor Christus, was een belangrijk centrum van de Hellenistische cultuur en werd later bezet door de Parthen en de Romeinen. De stad werd verlaten in de derde eeuw na Christus en werd later bedolven onder zand en slib van de rivier. Toen de rivier opdroogde, werd de stad onthuld en konden archeologen veel van haar schatten ontdekken.

De stad Anah in het Anbar-gouvernement, West-Irak, was getuige van de opkomst van archeologische vindplaatsen na de daling van het waterpeil van de rivier de Eufraat, waaronder gevangenissen en graven van het "Telbes" -koninkrijk, die dateren uit het voorchristelijke tijdperk . © www.aljazeera.net
De stad Anah in het gouvernement Anbar, West-Irak, was getuige van de opkomst van archeologische vindplaatsen na de daling van het waterpeil van de rivier de Eufraat, waaronder gevangenissen en graven van het koninkrijk "Telbes", die dateren uit het voorchristelijke tijdperk . © www.aljazeera.net

De opgedroogde rivier onthulde ook een oude tunnel die naar de metro leidt met een zeer perfecte bouwstructuur, en heeft zelfs trappen die netjes gerangschikt zijn en tot op de dag van vandaag intact zijn.

De historische betekenis van Mesopotamië

Mesopotamië is een van de belangrijkste regio's in de menselijke geschiedenis. Het is de geboorteplaats van veel van 's werelds oudste beschavingen, waaronder de Sumeriërs, Akkadiërs, Babyloniërs en Assyriërs. Deze beschavingen hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de menselijke beschaving, waaronder de ontwikkeling van het schrift, de wet en religie.

Veel van 's werelds beroemdste historische figuren, waaronder Hammurabi, Nebukadnezar en Gilgamesj, werden in verband gebracht met Mesopotamië. De historische betekenis van de regio heeft het tot een populaire bestemming gemaakt voor zowel toeristen als wetenschappers.

De impact van Mesopotamië op de moderne samenleving

De Mesopotamische beschaving heeft een grote invloed gehad op de moderne samenleving. Veel van de concepten en ideeën die in Mesopotamië zijn ontwikkeld, zoals schrijven, recht en religie, worden nog steeds gebruikt. De bijdragen van de regio aan de menselijke beschaving hebben de weg geëffend voor veel van de vorderingen waar we vandaag de dag van genieten.

Het opdrogen van de rivier de Eufraat en de daaruit voortvloeiende impact op de Mesopotamische beschaving dienen als een herinnering aan het belang van het behoud van ons cultureel en historisch erfgoed. Het is essentieel om stappen te ondernemen om de oude sites en artefacten die zo cruciaal zijn om ons verleden te begrijpen, te beschermen en te behouden.

Theorieën rond het opdrogen van de rivier de Eufraat

De rivier de Eufraat droogde op om de geheimen van de oudheid en de onvermijdelijke ramp te onthullen 4
Luchtfoto van de Birecik-dam en het Birecik-dammeer aan de rivier de Eufraat, Turkije. © iStock

Er zijn veel theorieën over het opdrogen van de rivier de Eufraat. Sommige wetenschappers denken dat klimaatverandering de belangrijkste oorzaak is, terwijl anderen wijzen op de bouw van dammen en andere waterbeheerprojecten. Er zijn ook theorieën die suggereren dat het opdrogen van de rivier het gevolg is van menselijke activiteiten, zoals ontbossing en overbegrazing.

Wat de oorzaak ook is, het is duidelijk dat het opdrogen van de rivier de Eufraat een grote impact heeft gehad op de mensen in West-Azië en hun cultureel erfgoed.

Pogingen om de rivier de Eufraat te herstellen

Er worden inspanningen geleverd om de rivier de Eufraat te herstellen en ervoor te zorgen dat deze een essentiële hulpbron blijft voor de bevolking van Mesopotamië. Deze inspanningen omvatten de bouw van nieuwe dammen en waterbeheerprojecten die zijn ontworpen om de waterstroom te vergroten en de impact van klimaatverandering te verminderen.

Er zijn ook initiatieven om het culturele en historische erfgoed van de regio te behouden en te beschermen. Deze initiatieven omvatten de restauratie van oude sites en artefacten en de ontwikkeling van toeristische infrastructuur om de culturele en historische betekenis van de regio te promoten.

Conclusie

Mesopotamië is een regio met een rijk cultureel en historisch erfgoed dat een cruciale rol heeft gespeeld in de menselijke beschaving. De rivier de Eufraat, een van de belangrijkste kenmerken van de regio, zorgt al duizenden jaren voor menselijk leven in de regio. Het opdrogen van de rivier heeft een grote impact gehad op de bevolking van Mesopotamië en hun cultureel erfgoed.

Er worden inspanningen geleverd om de rivier de Eufraat te herstellen en het culturele en historische erfgoed van de regio te beschermen. Het is essentieel om stappen te ondernemen om deze oude sites en artefacten te behouden, die dienen als een link naar ons verleden en waardevolle inzichten bieden in de ontwikkeling van de menselijke beschaving. Terwijl we vooruitgaan, is het van cruciaal belang dat we het belang blijven erkennen van het behoud van ons cultureel en historisch erfgoed en actie ondernemen om ervoor te zorgen dat het intact blijft voor toekomstige generaties.