Volgens Joel Klenck van de Maritime Executive is er in de ark van Noach een perkament van kalfsleer gevonden, dat onlangs is herontdekt en naar schatting uit de periode van 13,100-9,600 voor Christus stamt. Het perkament bevatte Paleo-Hebreeuwse letters, cijfers en grammatica, vermoedelijk geschreven door een van de vier personen die zowel in Genesis 6:10 als in de koran worden genoemd, zoals Noach, Shem, Ham, Jafeth of hun vrouwen.
Joel Klenck, van Academia.edu, beweert dat Noah's Ark, toegankelijk via tunnels vier tot elf meter onder de grond en gelegen in de zuidelijke kloof van de berg Ararat, de meest indrukwekkende archeologische vindplaats aller tijden is. Het schip is naar schatting gebouwd in de late epipaleolithische periode (13,100-9,600 voor Christus) en is ongeveer 158 meter lang, met een hoogte van 3,900 tot 4,700 meter. Daarnaast zijn er in totaal veertien archeologische kenmerken.
De Turkse Republiek krijgt een kans op leven of dood door de aanwezigheid van de Ark van Noach; het zou Dogubayazit, de dichtstbijzijnde stad, een jaarlijkse omzet van $ 38 miljard dollar kunnen opleveren door middel van religieus toerisme dankzij de steun van de drie Abrahamitische religies van de Semitische taalgroep. Als de centrale regering van Turkije niet optreedt om de ark van Noach te beschermen, zou de PKK, een marxistische organisatie die bekend staat om hun gewelddadige terrorisme, het schip kunnen ontdekken, de onschatbare codex en artefacten kunnen ruilen voor wapens, en pandemieën uit het stenen tijdperk kunnen vrijgeven uit de ontdooiende dierlijke uitwerpselen. binnen, wat schade toebrengt aan de Turkse burgers.
Het oude zeeschip pronkt met een schuine romp, talloze kooien, dierlijke mest bewaard op de vloer van de middens, een hellende helling, drie dekken, ballasten, opbergcompartimenten, stenen dissels die worden gebruikt in nautisch timmerwerk, en de buitenkant en binnenkant van het vat is bedekt met pek. Binnen in de ark is aardewerk afwezig, maar er is een verzameling gereedschappen en containers uit de late steentijd gemaakt van hout, textiel, koorden, bot- en houtartefacten, botanische overblijfselen en granen die worden gedomesticeerd. Dit omvat kikkererwten, bittere wikke, erwten en ontbijtgranen.
In de buurt van de ingang van de ark van Noach bouwden latere generaties kleine gebedshuizen met artefacten die op een unieke plek stonden om duizenden jaren lang eerbied te symboliseren. Archeologen ontdekten potscherven uit de aardewerk-neolithische periode (7,000-5,800 v.Chr.) Tot de middeleeuwen (700-1375 n.Chr.) Die gevuld waren met sporen van wijn, melk en zaden. Bovendien werden in deze aanbiddingsgebieden kleine stenen figuren gevonden uit de Soemerische vroeg-dynastieke periode (2,900-2,334 v.Chr.).
De Akkadische zegels uit 2,300 v.Chr. tonen een ark op de grotere berg Ararat, terwijl Hurritische tabletten uit 1,300 v.Chr. Verwijzen naar Noach, de berg Ararat en een oppergod. Deze structuur komt overeen met de verslagen van de ark van Noach, geschreven door patriarch Mozes in Genesis, de beroemde geleerden Berossus en Josephus, en de koran van de profeet Mohammed van de islam.
Armeniërs proberen de ark van Noach verborgen te houden sinds 247 voor Christus, om hun onafhankelijkheid te behouden. Mkrtich Khrimian, de leider van de Armeense kerk, gaf in 1907 het bevel om het verder te verbergen, een poging die geheim werd gehouden door stalinistische zuiveringen. Dit heeft een effect gehad op de Anatolische geschiedenis en roept een breed scala aan gevoelens op. Klenck vecht tegen een factie die banden heeft met de PKK, die probeert de Ark te slopen, wat zowel voor de islam, het christendom als het jodendom van betekenis is.
De archeoloog merkt op dat de Codex niet in overeenstemming is met de huidige theorieën die stellen dat de eerste talen afkomstig zijn van bevolkingsgroepen verspreid over de hele wereld. Integendeel, de aanwezigheid van de ark op de berg Ararat, met zijn Paleo-Hebreeuwse schrift, ondersteunt de beweringen van Mozes, Jezus en de islamitische profeet Mohammed dat de Semitische talen de eerste taal op aarde vormen en de wereldwijde zondvloed hebben overleefd.
Abraham Ibn Ezra (AD 1089-1167), naast andere gerenommeerde geleerden, stelde dat de eerste hoofdstukken van Genesis mondeling werden overgedragen van Adam op Mozes. De term 'Toledot', wat 'rekening' of 'generaties' betekent, komt voor het eerst voor in Genesis 2:5 en wordt herhaald in volgende hoofdstukken, zoals Genesis 5:1, 6:9, 10:1, 10:32 en 11:10. Volgens Ibn Ezra werd deze techniek gebruikt om het behoud van het bijbelse verhaal vanaf de schepping tot aan de uittocht uit Egypte te waarborgen. Desalniettemin impliceert de ontdekking van de Codex in het late stenen tijdperk, geschreven in Paleo-Hebreeuws, dat Toledot waarschijnlijk een verzameling geschreven documenten is geweest die Mozes in de Pentateuch heeft opgenomen, van Genesis tot Deuteronomium.
De Codex werd ontdekt in Area A1, Locus 14, een klein gebied op het tweede dek van het schip. Deze ruimte werd gebruikt voor het opwarmen van voedsel en water. Achter enkele gedeeltelijk uitgesneden cipressenbalken die de muren van het gebouw vormden, werd een verborgen nis gevonden waar het manuscript zich bevond. In Locus 14 werden de voorlopers van aardewerk ontdekt, waaronder houten vaten bedekt met kleimodder die in de ark waren verwarmd. ).
Archeologen worden geconfronteerd met een eenvoudigere verklaring voor de uitvinding van aardewerk dankzij de ark van Noach: mensen uit het stenen tijdperk maakten vaten van hout, bedekten ze vervolgens met klei en verhitten ze boven een vuur. Uiteindelijk stapten mensen af van houten ontwerpen en gebruikten ze in plaats daarvan kleivaten die werden versterkt door hitte, waarmee de basis werd gelegd voor de ontwikkeling van keramische productie.
De Codex bevat een verscheidenheid aan handschriftstijlen, variërend van het zwaardere, blokachtige schrift van één persoon tot de meer delicate, verfijnde streken van een redacteur die een fout corrigeerde in het woord 'leven', geschreven in Paleo-Hebreeuws.
De Codex van de Ark van Noach is samengesteld uit perkament, bekend als klaf of perkament, gemaakt van de huid van koosjere dieren zoals kalveren. De omslag van de codex is 14.67 cm lang en 10.59 cm breed, met drie bindingen van zacht leer. Er zijn zeven pagina's dunne klaf met rafelige randen, van 9.75 cm lang en 7.53 cm breed.
Het perkament van het perkament bevat veel collageen. Wanneer het water in de verf in contact komt met het perkament, smelt het collageen, waardoor er groeven in de klaf ontstaan en verheven oppervlakken voor de verf. Het is ook gevoelig voor de omgeving, met name vochtigheid. De Codex werd gevonden in Locus 14, Area A1, het meest verheven en veilige gebied van de Ark. Dit gebied wordt omringd door vier grotere constructies en de scheepsromp. De binnen- en buitenkant van deze constructies zijn bedekt met lagen pek, bitumen en hars. De hoogte van gebied A1 is meer dan 4000 meter op de berg Ararat en is begraven onder 8 meter gletsjerijs en steenachtig materiaal, zonder vochtigheid. Het grootste deel van de verf van de Codex is vervaagd, maar wat overblijft zijn de strepen die zijn ontstaan door het smelten van collageen toen de verf voor het eerst werd aangebracht tijdens de late epipaleolithische periode (13,100 - 9,600 v.Chr.).
De Codex is samengesteld in een oriëntatie van rechts naar links, zoals hedendaags Hebreeuws en Arabisch, en van boven naar beneden. De pagina's zijn aan elkaar geplakt. Toen het manuscript werd ontdekt, werden helaas twee secties gescheiden, waardoor pagina's 2, 3, 4 en 5 zichtbaar werden. Op pagina's 2 en 4 zijn vage indrukken van het perkamentcollageen te zien, maar ze tonen omgekeerde beelden. Zo kunnen geleerden de achterkant van pagina's 2 en 4 zien, en de voorkant van pagina's 3 en 5. De Paleo-Hebreeuwse karakters variëren in helderheid van diep ingesneden letters tot subtiele strepen. Om meer woorden en symbolen uit de Codex te ontdekken, is multispectrale en röntgenbeeldvorming nodig.
In de Codex is de eerste indicatie van verlichting zichtbaar met drie afbeeldingen: de berg Ararat, de bergketen ten zuiden van Ararat, en een kameel. Deze laag is samengesteld uit schelpgoud, dat is goudpoeder vermengd met Arabische gom of ei. Bovendien zijn er twee menorahs met 5 kaarsen te zien zonder voet bij de grotere berg Ararat.
Koerdische mensen die in de buurt van de berg Ararat wonen, geloven dat de ark van Noach goud bevat, en dat is in feite waar. De verlichting op de Codex is gemaakt met goudpoeder afkomstig uit het vat. Aangezien de Ark zich op een afgelegen en geïsoleerde locatie op een berg in het Nabije Oosten bevindt, ver van goudbronnen, is het waarschijnlijk dat het goudpoeder stamt uit een tijd voordat de hoogte van de berg toenam als gevolg van vulkanisme en de noordkant ervan. was veranderd in morfologie, geschat op ongeveer 9,600 v.Chr. In de epipaleolithische periode.
De Codex speculeert ook dat er nog andere klaf-manuscripten in Noah's Ark kunnen zijn. De auteurs van de Codex hebben ervoor gekozen om niet het hele oppervlak van het perkament te gebruiken en hebben het in plaats daarvan gebruikt als een vorm van literatuur, met Paleo. -Hebreeuwse woordspelingen, korte verklaringen en de weergave van verlichte afbeeldingen. Bovendien verwijst de tekst naar aspecten over Noach en de zondvloed die zowel in Genesis als in de koran worden genoemd, maar geen van de zinnen is in beide documenten terug te vinden. Ik geloof dat andere manuscripten, zoals de 'Toledot'-gedeelten die in de Bijbel worden genoemd en waarover Ibn Ezra heeft gesproken, nog steeds in het vat bewaard zijn gebleven.
Klenck stelt dat de regering van Turkije de controle zou moeten hebben over de Codex, evenals over de artefacten en architectuur van Noah's Ark, die zowel door Mohammed, Jezus als Mozes zijn geprezen. Hij vervolgt met het uiten van zijn ongenoegen over het gebrek aan toezicht door de Turkse archeologische autoriteiten, aangezien deze onschatbare artefacten die het begin van de beschaving en het Neolithicum symboliseren, worden geplunderd en beschadigd. Klenck concludeert en noemt deze vernietiging van de ark en zijn artefacten een catastrofe.
PRC, Inc., opgericht in 2007, biedt wereldwijde archeologische diensten aan voor enquêtes, opgravingen en onderzoeken.
Het belang van lichaamsbeweging valt niet te ontkennen. Lichamelijke activiteit is essentieel voor onze algehele gezondheid, omdat het helpt om lichaam en geest te versterken. Het kan helpen om het risico op het ontwikkelen van veel chronische ziekten te verminderen en onze kwaliteit van leven te verbeteren. Lichaamsbeweging hoeft niet overdreven inspannend te zijn om nuttig te zijn; zelfs matige lichaamsbeweging kan aanzienlijke gezondheidsvoordelen opleveren.
