Neanderthalers zijn een van de meest intrigerende menselijke ondersoorten die ooit hebben bestaan. Deze prehistorische mensen waren gedrongen, gespierd, hadden opvallende wenkbrauwen en vreemde uitstekende neuzen. Klinkt best raar, toch? Het punt is dat Neanderthalers ook een heel ander leven leidden dan wij mensen tegenwoordig doen. Ze gedijden in een barre omgeving waar ze jaagden op groot wild zoals wolharige mammoeten en leefden in grotten om zichzelf te beschermen tegen de elementen en roofdieren.
Neanderthalers zijn in veel grotten in heel Europa gespot, wat sommige archeologen ertoe heeft gebracht te geloven dat deze oude mensen veel tijd op dergelijke locaties doorbrachten. De meeste experts zijn het erover eens dat Neanderthalers deze woningen niet zelf hebben gebouwd, maar ze moeten hebben gebruikt lang voordat de moderne mens dat deed. Deze hypothese kan echter onwaar zijn, omdat er één uitzondering is: de Theopetra-grot.
De Theopetra-grot
Een aantal intrigerende oude grotten zijn te vinden in de buurt van Meteora, een prachtige, unieke en vreemde rotsstructuur in het oude Griekenland. De Theopetra-grot is er een van. Het is een unieke archeologische vindplaats, waardoor onderzoekers de prehistorische periode in Griekenland beter kunnen begrijpen.
Er wordt aangenomen dat de Theopetra-grot, gelegen in de Meteora-kalksteenrotsformaties van Thessalië, Centraal-Griekenland, al 130,000 jaar geleden werd bewoond, waardoor het de plaats was van de vroegste menselijke constructie op aarde.
Archeologen beweren dat er bewijs is van voortdurende menselijke bewoning in de grot, die teruggaat tot het midden van de paleolithische periode en doorgaan tot het einde van de Neolithische periode.
De locatie en structurele details van de Theopetra-grot
Gelegen op ongeveer 100 meter (330 voet) boven een vallei, is de Theopetra-grot te vinden op de noordoostelijke helling van een kalkstenen heuvel die bekend staat als de "Theopetra-rots". De ingang van de grot biedt een prachtig uitzicht op de pittoreske gemeenschap van Theopetra, terwijl de Lethaios-rivier, een zijtak van de Pineios-rivier, niet ver weg stroomt.
Geologen schatten dat de kalksteenheuvel ergens tussen 137 en 65 miljoen jaar geleden voor het eerst werd gevormd, tijdens het Boven Krijt. Volgens de bevindingen van de archeologische opgraving dateert het eerste bewijs van menselijke bewoning van de grot uit de Midden-Paleolithische periode, die ongeveer 13,0000 jaar geleden plaatsvond.
De grot is ongeveer 500 vierkante meter (5380 sq ft) groot en is gekarakteriseerd als ruwweg vierhoekig van vorm met kleine hoekjes aan de rand. De ingang van de Theopetra-grot is vrij groot, waardoor een overvloed aan natuurlijk licht tot ver in de diepten van de grot kan doordringen.
Opmerkelijke ontdekkingen onthullen de oude geheimen van de Theopetra-grot
De opgraving van de Theopetra-grot begon in 1987 en ging door tot 2007, en in de loop der jaren zijn er op deze oude plek veel opmerkelijke ontdekkingen gedaan. Opgemerkt moet worden dat toen het archeologisch onderzoek oorspronkelijk werd gestart, de Theopetra-grot werd gebruikt als een tijdelijk onderkomen voor lokale herders om hun dieren te houden.
Archeologie van de Theopetra-grot heeft verschillende intrigerende bevindingen opgeleverd. Een daarvan heeft betrekking op het klimaat van de bewoners van de grot. Archeologen hebben vastgesteld dat er tijdens de bezetting van de grot warme en koude periodes waren door sedimentmonsters van elke archeologische laag te analyseren. De bevolking van de grot fluctueerde als het klimaat veranderde.
Volgens de bevindingen van archeologische opgravingen was de grot voortdurend bezet tijdens het Midden- en Boven-Paleolithicum, Mesolithicum en Neolithicum. Door de ontdekking van een aantal voorwerpen, zoals steenkool en menselijke botten, is vastgesteld dat de grot tussen de jaren 135,000 en 4,000 v. 1955.
Andere voorwerpen die in de grot zijn ontdekt, zijn botten en schelpen, evenals skeletten die dateren uit 15000, 9000 en 8000 voor Christus, en sporen van planten en zaden die de voedingsgewoonten van de prehistorische bewoners van de grot onthullen.
De oudste muur ter wereld
De overblijfselen van een stenen muur die vroeger een deel van de ingang van de Theopetra-grot blokkeerde, zijn een andere opmerkelijke ontdekking daar. Wetenschappers konden deze muur dateren op ongeveer 23,000 jaar oud door gebruik te maken van een dateringsmethode die bekend staat als optisch gestimuleerde luminescentie.
Onderzoekers geloven dat vanwege de leeftijd van deze muur, die overeenkomt met het laatste ijstijdperk, de bewoners van de grot deze hebben gebouwd om de kou buiten te houden. Er wordt beweerd dat dit de oudst bekende door de mens gemaakte structuur in Griekenland is, en mogelijk zelfs in de wereld.
Minstens drie voetafdrukken van mensachtige, geëtst op de zachte aarden vloer van de grot, werden ook ontdekt. Er wordt verondersteld dat talrijke Neanderthaler-kinderen van twee tot vier jaar, die in de middenpaleolithische periode in de grot hadden gewoond, de voetafdrukken hebben gemaakt op basis van hun vorm en grootte.
Avgi – het 7,000 jaar oude tienermeisje ontdekt in de grot
De overblijfselen van een 18-jarige vrouw, die bijna 7,000 jaar geleden in het Mesolithicum in Griekenland woonde, was een van de belangrijkste ontdekkingen in de Theopetra-grot. Wetenschappers reconstrueerden het gezicht van de tiener na jaren van intensief werk, en ze kreeg de naam "Avgi" (Dawn).
Professor Papagrigorakis, een orthodontist, gebruikte Avgi's tanden als basis voor de totale reconstructie van haar gezicht. Gezien de schaarste aan bewijs, waren haar kleding, vooral haar haar, buitengewoon moeilijk te recreëren.
Laatste woorden
Het Theopetra-grotcomplex is anders dan alle andere bekende prehistorische vindplaatsen in Griekenland, maar ook in de wereld in termen van het milieu en de technologische hulpmiddelen, die door de vroegste mensen werden gebruikt om in het gebied te leven.
De vraag is: hoe hebben prehistorische mensen zo'n relatief complexe structuur kunnen bouwen, zelfs voordat ze de? vermogen om basisgereedschap te maken? Deze puzzel heeft zowel wetenschappers als niet-wetenschappers geïntrigeerd - en sommige onderzoeken suggereren dat het antwoord zou kunnen liggen in de buitengewone technische hoogstandjes van onze prehistorische voorouders.
