Er zijn veel angstaanjagende verhalen over heksen, geesten en monsters uit de oude folklore die moderne gemeenschappen angst aanjagen. Het is gemakkelijk om deze verhalen af te doen als pure fictie zonder basis in historische waarheid, maar wat als er meer aan de hand is?
De oude wereld was gevuld met vreemde mythen en onverklaarbare verschijnselen. Bovennatuurlijke entiteiten kregen vaak de schuld van tragische gebeurtenissen zoals plagen, natuurrampen en ziekte. Deze mythen kunnen echter zijn voortgekomen uit een soort realiteit!
De ontdekking in augustus 2017 van een 2,800 jaar oude Aramese bezwering werd door archeologen beschreven als "het allereerste document in zijn soort". De tekst werd gevonden geëtst in de zijkant van een oud stenen vat dat is opgegraven in Pergamon in het hedendaagse Turkije. De inscriptie wordt beschouwd als een archaïsch verhaal van ware oorsprong.
Het stenen vat dat werd gevonden in een heiligdomachtig oud gebouw in Zincirli in Turkije, bevatte oorspronkelijk cosmetica, maar werd hergebruikt om de raadselachtige bezwering weer te geven.
Er werd een verhaal over het oppervlak uitgehouwen, waarin de vangst werd beschreven van iets dat een "verslinder" wordt genoemd en waarvan werd gezegd dat het "vuur" naar zijn slachtoffers zou brengen. Het voor de hand liggende gevolg was een pijnlijke dood. De enige manier waarop iemand kon herstellen, was door het eigen bloed van de verslinder te gebruiken.
De bezwering specificeerde niet hoe het bloed moest worden toegediend - het is niet duidelijk of het bloed aan de getroffen persoon werd gegeven in een drankje dat kon worden ingeslikt of dat het op hun lichaam werd gesmeerd - of de identiteit van het wezen.
Illustraties suggereerden dat het een duizendpoot of een schorpioen was. Het "vuur" klinkt als een pijnlijke steek - dit klinkt vergelijkbaar met het onverklaarbare Mongoolse doodsworm.
De auteur was een tovenaar genaamd Rahim, die het advies zo'n 2,800 jaar geleden in het Aramees kerfde. Dit maakte het de oudste Aramese bezwering ooit gevonden. Archeologen geloven dat de bezwering belangrijk genoeg was om te bewaren na het leven van de tovenaar, omdat de inscriptie al meer dan een eeuw oud was toen de tempel werd gebouwd.
Deze oude Aramese bezwering is een gruwelijke beschrijving van een onbekend wezen dat vuur brengt bij zijn slachtoffers. Hoewel we misschien nooit de identiteit van dit mysterieuze wezen zullen weten, is het interessant om na te denken over welk doel het diende voor degenen die de bezwering hebben gemaakt.
