Na het moeizame proces van het ontrafelen en scheiden van de verkoolde lagen van de papyrusrol, en vervolgens het herenigen van de talrijke fragmenten, werden 26 tekstkolommen geborgen, waarbij ze allemaal hun onderste delen misten, die op de brandstapel waren verbrand.
De oude Griekse papyrusrol, de Derveni-papyrus, wordt beschouwd als Europa's oudste nog bestaande leesbare manuscript, daterend tussen 340 en 320 voor Christus; Filips II van Macedonië regeerde destijds.
Het is vernoemd naar de locatie waar het werd ontdekt, zes mijl ten noorden van Thessaloniki, in Noord-Griekenland, waar het nu is ondergebracht in het Archeologisch Museum.
Een intacte Chalcolithische menselijke schedel werd ontdekt in 1962 tussen de as van een brandstapel in een van de graven in de regio, die een schat aan prachtige artefacten heeft opgeleverd, vooral metalen voorwerpen.
Het veeleisende proces van het uitrollen en scheiden van de lagen van de verkoolde papyrusrol en het vervolgens opnieuw verbinden van de talrijke fragmenten, resulteerde in 26 tekstkolommen, waarvan de onderste delen ontbraken, omdat ze waren verbrand in het vreugdevuur.
De Derveni Papyrus is een filosofische verhandeling
De papyrus is een filosofische verhandeling en een allegorisch commentaar op een ouder orfisch gedicht over de geboorte van de goden.
Orfisme, een mystieke en religieuze beweging, vereert Persephone en Dionysus, die beiden naar de onderwereld reisden en levend terugkeerden.
Euthyphron van Prospalta, Diagoras van Melos en Stesimbrotus van Thasos behoren tot de geleerden die hebben gesuggereerd dat de auteur van het stuk onbekend is.
UNESCO vermeldde de oude papyrus als het eerste Griekse culturele item in zijn Memory of the World-programma. Het programma heeft tot doel het documentaire erfgoed van de wereld te beschermen tegen verval en vergetelheid door de waarde van eerdere werken te benadrukken en tegelijkertijd de toegang ertoe te vergemakkelijken.
