Ontdekkingen van de skeletten van een gigantisch ras komen vaak naar voren in verschillende nieuwsartikelen en media, en we zijn daarom meer geïntrigeerd om te weten tot welk ras de oude ‘Mound Builders’ behoorden.
Ongeveer een eeuw geleden verscheen er een artikel in De Toronto Daily Telegraph en De Perry County-democraat waarin staat dat in de gemeente Cayuga in de Grand River, op de boerderij van een inwoner genaamd Daniel Fradenburg, vijf of zes voet onder de grond, tweehonderd skeletten werden opgegraven die bijna allemaal intact waren in hun bronconditie.
De ontdekkers vonden een kralensnoer rond de hals van elk van hen, stenen pijpen in de kaken van verschillende van hen, en vele stenen bijlen en villers die overal in de aarde verspreid lagen. De skeletten waren gigantisch groot, sommige waren zelfs negen voet lang, en enkele minder dan zeven voet.
Sommige dijbeenderen waren vijftien centimeter langer dan welk normaal menselijk skelet dan ook. De boerderij werd al een eeuw lang bebouwd en was oorspronkelijk bedekt met een dikke dennenboom. Uit de verbrijzelde botten blijkt dat er in de oudheid op die grond een veldslag heeft plaatsgevonden en dit waren de overblijfselen van de gesneuvelden. Waren het Indiërs, of waren ze van een totaal ander ras? En wie heeft deze gruwelijke put in vredesnaam gevuld?
Pioneer Society of Michigan, 1915 (Ontario, Canada)
Afgelopen woensdag heeft ds. Nathaniel Wardell, Messers. Orin Wardell (van Toronto) en Daniel Fradenburg waren aan het graven op de boerderij van laatstgenoemde heer, aan de oevers van de Grand River, in de gemeente Cayuga.
Toen ze tot vijf of zes voet onder het oppervlak kwamen, ontmoetten ze een vreemd gezicht. In lagen opgestapeld, de een op de ander, zo'n tweehonderd skeletten van bijna perfecte mensen - om de nek van elk een kralensnoer.
Ook werden in deze put een aantal bijlen en skimmers van steen gestort. In de kaken van verschillende van de skeletten zaten grote stenen pijpen - waarvan de heer O. Wardell een dag of twee nadat deze Golgotha was opgegraven, een dag of twee meenam naar Toronto.
Deze skeletten zijn die van mannen met een gigantische gestalte, sommige van negen voet, maar heel weinig van minder dan zeven voet. Sommige van de dijbeenderen bleken minstens een voet langer te zijn dan nu bekend is, en een van de schedels die werd onderzocht, bedekte het hoofd van een gewoon persoon volledig.
Deze skeletten zouden behoren tot die van een ras van mensen die ouder waren dan de Indianen.
Ongeveer drie jaar geleden werden de botten van een mastodont gevonden in de aarde, ongeveer tien kilometer van deze plek. De put en zijn afschuwelijke bewoners zijn nu open voor het zicht van iedereen die er een bezoek wil brengen.
Weinig mensen beweren te geloven dat de plaats van de Fradenburg-boerderij formeel een Indiase begraafplaats was, maar de enorme gestalte van de skeletten en het feit dat eeuwenoude pijnbomen de plek bedekten, doet dit idee verre van weerleggen.
Hebben Fradenburg en zijn medewerkers werkelijk de overblijfselen opgegraven van een eeuwenoud gigantisch ras dat door de tijd verloren is gegaan? Zo ja, waar zijn deze bevindingen vandaag de dag verborgen?
