Volgens de Boek van Exodus, begonnen de Israëlieten aan hun trektocht uit Egypte nadat de plagen de farao hadden overgehaald om hen te bevrijden. Het duurde echter niet lang voordat de farao van gedachten veranderde en beval zijn leger hen te achtervolgen. Met hun rug naar de Rode Zee leek alles verloren totdat God opnieuw tussenbeide kwam en de wateren liet scheiden. De Israëlieten waren zo in staat om over de zeebodem te lopen, maar toen het Egyptische leger probeerde de wateren te volgen, keerden ze terug en werden ze weggespoeld.
Veel historici zijn van mening dat kroonprins Thoetmosis, na Amenhotep III, de volgende in de rij voor de troon had moeten zijn. Echter, in plaats daarvan, Achnaton neemt de leiding en Thoetmosis verdwijnt schijnbaar van het doek van het oude Egypte. De meeste historici gaan ervan uit dat hij stierf. Maar is het waar??
Als we weten dat een inscriptie op een wijnkruik voor Achnaton hem beschrijft als de 'echte koningszoon', begint dit nu te klinken als de Mozes en Ramses II verhaal. Merk nu op dat het woord "zoon" in het oude Egyptisch moze is. De Griekse versie van dit woord is overigens mosis.
Als we dan ook geloven dat Thoetmosis in ballingschap moest gaan omdat Achnaton misschien samenzweerde om hem te vermoorden voor zijn rechtmatige plaats op de troon als 'de ware zoon van de koning', en als we ook accepteren dat Thoetmosis de 'Thoet' had verlaten (“god”) deel van zijn naam, dan zijn de connecties tussen Mose en Mozes sterk genoeg om de hele anekdote te verklaren.
Zou het, hoe speculatief dit alles ook is, kunnen zijn dat de drie belangrijkste Abrahamitische religies van onze huidige tijd rechtstreeks verbonden zijn met de religieuze ideologie van de mysteriescholen van het oude Egypte, waarbij op een bizarre manier het denkproces en de spiritualiteit van één van de grootste beschavingen die ooit de aarde hebben vereerd?
