De Royston-grot is een kunstmatige grot in Hertfordshire, Engeland, die vreemde gravures bevat. Het is niet bekend wie de grot heeft gemaakt of waarvoor deze werd gebruikt, maar er is veel gespeculeerd.
Sommigen geloven dat het werd gebruikt door de Tempeliers, terwijl anderen geloven dat het een Augustijner pakhuis was. Een andere theorie stelt dat het een neolithische vuursteenmijn was. Geen van deze theorieën is onderbouwd en de oorsprong van Royston Cave blijft een mysterie.
De ontdekking van Royston Cave
Royston Cave werd in augustus 1742 ontdekt door een arbeider in het kleine stadje Royston terwijl hij gaten groef om een nieuwe bank op een markt te bouwen. Hij vond een molensteen terwijl hij aan het graven was, en toen hij rondgroef om hem te verwijderen, vond hij de schacht die naar een door mensen gemaakte grot leidde, half gevuld met aarde en steen.
Op het moment van ontdekking werden pogingen ondernomen om het vuil en de rotsen te verwijderen die de kunstmatige grot vulden, die vervolgens werd weggegooid. Sommigen geloofden zelfs dat er een schat zou worden gevonden in Royston Cave. Het verwijderen van het vuil bracht echter geen schat aan het licht. Ze ontdekten echter heel vreemde sculpturen en houtsnijwerk in de grot. Het is vermeldenswaard dat als de grond niet was weggegooid, de huidige technologie een bodemanalyse mogelijk had kunnen maken.
Gelegen onder het kruispunt van Ermine Street en Icknield Way, is de grot zelf een kunstmatige kamer uitgehouwen in krijtgesteente, met een hoogte van ongeveer 7.7 meter (25 ft 6 in) en 5.2 meter (17 ft) in diameter. Aan de basis is de grot een verhoogde achthoekige trede, die volgens velen werd gebruikt om te knielen of te bidden.
Langs het onderste deel van de muur zijn er ongebruikelijk houtsnijwerk. Experts geloven dat deze reliëfgravures oorspronkelijk gekleurd waren, hoewel door het verstrijken van de tijd slechts zeer kleine kleursporen zichtbaar zijn.
De gebeeldhouwde reliëfafbeeldingen zijn meestal religieus, met afbeeldingen van St. Catherine, de Heilige Familie, de kruisiging, St. Lawrence die het rooster vasthoudt waarop hij werd gemarteld, en een figuur met een zwaard dat St. George of St. Michael zou kunnen zijn . Gaten onder de gravures lijken kaarsen of lampen te hebben gehouden die de gravures en sculpturen zouden hebben verlicht.
Verschillende figuren en symbolen moeten nog worden geïdentificeerd, maar volgens Royston Town Council suggereert een studie van de ontwerpen in de grot dat de gravures waarschijnlijk in het midden van de 14e eeuw zijn gemaakt.
Een van de belangrijkste conclusies over de oorsprong van Royston Cave, vooral voor degenen die houden van complottheorieën, is dat het werd gebruikt door de middeleeuwse religieuze orde die bekend staat als de Tempeliers, voorafgaand aan hun ontbinding door paus Clemens V in 1312.
Slechte archeologie bekritiseert de manier waarop websites op internet deze associatie tussen de Royston-grot en de Tempeliers hebben herhaald, ondanks de zwakte van het bewijs voor de hypothese en de argumenten voor een latere datum.
Sommigen geloven ook dat de grot met een houten vloer in twee niveaus was verdeeld. Figuren in de buurt van een beschadigd deel van de grot stellen twee ridders voor die op een enkel paard rijden, wat mogelijk de overblijfselen zijn van een Tempelierssymbool. Architectuurhistoricus Nikolaus Pevsner heeft dat geschreven: “De datum van de gravures is moeilijk te raden. Ze worden Angelsaksisch genoemd, maar zijn waarschijnlijker van verschillende data tussen C14 en C17 (het werk van ongeschoolde mannen).”
Een andere theorie is dat Royston Cave werd gebruikt als een Augustijner pakhuis. Zoals hun naam al aangeeft, waren de Augustijnen een Orde gecreëerd door St. Augustinus, bisschop van Hippo, in Afrika. Opgericht in 1061 na Christus, kwamen ze voor het eerst in Engeland tijdens het bewind van Hendrik I.
Vanaf de 12e eeuw was Royston in Hertfordshire een centrum van het monastieke leven en de Augustijnse priorij bleef daar bijna 400 jaar ononderbroken bestaan. Er wordt gezegd dat lokale Augustijner monniken Royston Cave gebruikten als koele opslagruimte voor hun producten en als kapel.
Belangrijker is dat sommigen speculeren dat het al in 3,000 voor Christus als een neolithische vuursteenmijn is gebruikt, waar vuursteen zou zijn verzameld voor het maken van bijlen en ander gereedschap. Het krijt in dit gebied levert echter alleen kleine vuursteenknobbeltjes op, die over het algemeen niet geschikt zijn voor het maken van bijlen, dus dit kan enige twijfel zaaien over deze theorie.
De mysteries van Royston Cave ontrafelen
Tot op heden blijft er veel mysterie over wie de Royston-grot heeft gemaakt en met welk doel. Het is altijd mogelijk dat de gemeenschap die de grot oorspronkelijk heeft gemaakt deze op een bepaald moment heeft verlaten, waardoor deze door een andere gemeenschap kan worden gebruikt.
Het mysterie rond de grot en de sculpturen binnenin maken de Royston-grot tot een interessante bestemming voor bezoekers die willen speculeren over de oorsprong van dit oude wonder.
