In 1942 bouwden natuurkundige Enrico Fermi en een team van arbeiders wat volgens hen de eerste kernreactor was in een racketbalveld in Chicago. Helaas had de natuur hen verslagen - al eeuwenlang.
De waarheid wordt verteld, zelfvoorzienende kernreactor is eigenlijk uitgevonden in Afrika - ongeveer 2 miljard jaar geleden! Het was een kerncentrale van 100 kilowatt die gedurende meer dan 150,000 jaar elke drie uur stroompulsen produceerde.
De ontdekking van de prehistorische kerncentrale van Oklo
Op 2 juni 1972 ontdekte een Franse opwerkingsfabriek voor splijtstof dat 200 kg uranium was geraffineerd uit een uraniummijn in de Oklo-regio van de Republiek Gabon. Uit angst dat iemand (of een geheime organisatie) een atoombom zou bouwen, opende de Franse Commissie voor Atoomenergie onmiddellijk een onderzoek.
Ten slotte kwamen onderzoekers en wetenschappers van over de hele wereld, na een gedetailleerd onderzoek, tot de conclusie dat zes grote kernreactoren van wel 2 miljard jaar oud zich in de buurt van de uraniummijn van Gabon bevinden en al minstens 150,000 jaar actief zijn!
Het geavanceerde proces zelfvoorzienende kernsplijting
De oude kernreactoren gebruiken oppervlaktewater en grondwater om sequentiële splijtingsneutronen te moduleren en te reflecteren, de werking ervan is veel geavanceerder dan die van moderne kernreactoren. Bovendien vonden wetenschappers geologisch bewijs dat suggereert dat uranium in lensvormige aderen van uraniumerts zelfvoorzienende kettingreacties van splijting had ondergaan, waardoor intense hitte ontstond.
Tijdens het proces veroorzaken subatomaire neutronen die vrijkomen door radioactief verval van uraniumatomen het verval van andere uraniumatomen, wat leidt tot een cascade van kernsplijting en een aanzienlijke vrijgave van energie in de vorm van warmte. Dit is wat moderne kernreactoren gebruiken om energie op te wekken.
![De kettingreactie van uranium-235 die zowel leidt tot [-] een kernsplijtingsbom, maar ook energie genereert in een kernreactor, wordt aangedreven door neutronenabsorptie als eerste stap, wat resulteert in de productie van drie extra vrije neutronen. E. SIEGEL, FASTFISSION / WIKIMEDIA COMMONS](https://mru.ink/wp-content/uploads/2021/09/Nuclear-atomic-chain-reaction-Uranium-scaled.jpg "De 2 miljard jaar oude kernreactoren in Afrika verbijsteren onderzoekers! 4")
De puzzel is echter waarom de Oklo-reactoren niet meteen in een op hol geslagen kettingreactie stortten, wat leidde tot het smelten van de aderen of zelfs tot een explosie. In kerncentrales wordt de reactie onder controle gehouden door middel van 'moderators'. Dit zijn stoffen die ofwel de kettingreactie vertragen door een deel van de splijtingsneutronen te absorberen ofwel versterken door de neutronenenergie aan te passen.
De reactor heeft zuiver natuurlijk water nodig
Voormalig hoofd van de Atomic Energy Commission van de Verenigde Staten en Nobelprijswinnaar Dr. Glenn T. Seaborg wijst erop: "Om uranium te laten "branden", moeten alle omstandigheden volkomen vrij zijn van vooringenomenheid. Het water dat betrokken is bij de kernreactie moet zeer zuiver zijn, een paar delen per miljoen verontreinigende stoffen zullen een "giftige" reactie veroorzaken die ervoor zorgt dat de reactor stopt met werken. Nergens ter wereld is er zo puur natuurlijk water.”
De radioactieve rotsmonsters
In april 2018 werden twee gesteentemonsters die tijdens boorcampagnes in Oklo waren teruggevonden, geschonken aan het Natuurhistorisch Museum van Wenen. De schenking (en ceremonie) werd mogelijk gemaakt met financiering van kernbrandstofbedrijf Orano en de Franse Alternative Energies and Atomic Energy Commission (CEA). De Franse Permanente Vertegenwoordiging bij de VN in Wenen ondersteunde de inspanning.
Volgens het International Atomic Energy Agency (IAEA), dat heeft geholpen bij het bewaken van de radioactiviteitsniveaus en het hanteren van die monsters, zenden de twee monsters een straling uit van ongeveer 40 microsievert per uur "als u er 5 centimeter van afstaat, wat ongeveer overeenkomt met de hoeveelheid van kosmische straling die een passagier zou ontvangen op een acht uur durende vlucht van Wenen naar New York.”
De ongelooflijke hypothesen
De Oklo-kernreactor in Gabon draait al 1500,00 jaar onafgebroken. Hoe water van zo'n hoge zuiverheid te produceren, is een ander onopgelost mysterie geworden. De rationaliteit van het structurele ontwerp van prehistorische kernreactoren is absoluut verbijsterend voor experts.
Enkele wetenschappers en enkele theoretici geloven dat de reactor extreem geavanceerd is, wat suggereert dat er 2 miljard jaar geleden zeer intelligente wezens op aarde bestonden. Terwijl een andere hypothese is dat het werd gebouwd door de prehistorische menselijke beschaving (zoals beschreven in de Siluurhypothese door NASA-wetenschappers) met behulp van technieken die verloren zijn gegaan aan volgende mensen.
Aan de andere kant hebben de meeste reguliere onderzoekers geconcludeerd dat "Oklo de enige geïdentificeerde natuurlijk voorkomende reactor ter wereld is die per ongeluk is gemaakt." Zoals wetenschappers Norman Schwers en John A. Miller van Sandia National Laboratories in een paper uit 2017 uitleggen, is het concept van een natuurlijk voorkomende reactor werd oorspronkelijk gedocumenteerd in 1956 met behulp van reactortheorie of de oneindige vermenigvuldigingsconstanten.
