Wat is het eerste dat in je opkomt als je denkt aan het oude Egypte of de mensen in deze regio? De piramiden? Oude schilderijen? De sfinx? Hiërogliefen? Natuurlijk zijn al deze dingen ongelooflijk, maar als je goed kijkt, zul je merken dat een van de meest intrigerende aspecten van het oude Egypte de obsessie van de samenleving met katten is.
In zekere zin vereerden de oude Egyptenaren veel dieren die hun omgeving deelden. Vooral katten genoten een heel speciale positie in de huizen en harten van veel mensen in die specifieke regio. Hoewel ze dol waren op veel andere dieren, waren katten hun favoriet.
De oude Egyptenaren waren zo dol op katten dat ze vaak prioriteit gaven aan de veiligheid van hun katten boven die van henzelf. Als bijvoorbeeld de huiskat van het gezin stierf, schoren ze hun wenkbrauwen om te rouwen en bleven ze dit doen totdat de wenkbrauwen teruggroeiden.
Als gevolg hiervan kunnen we even pauzeren en nadenken over waarom de Egyptenaren zo dol waren op hun katten. Over het algemeen vereerden de oude Egyptenaren katten om twee redenen: ten eerste beschermden ze gewassen tegen ratten, en ten tweede waren ze altijd sterk geworteld in het oude Egyptische geloof en geloofssystemen.
Zorgen voor voedselveiligheid
Er wordt gezegd dat katten zo'n 10,000 jaar geleden in Egypte zijn gedomesticeerd, nadat enkele katachtigen op boerderijen verloren waren gegaan. Oude Egyptische gemeenschappen waren overwegend agrarisch en ze stonden voor grote uitdagingen om hun producten te beschermen tegen indringers zoals ratten en slangen. Dus in een tijd waarin voedsel schaars was, hadden katten een belangrijke functie bij het waarborgen van voedselveiligheid.
De oude Egyptenaren ontdekten al vroeg dat wilde katten hun oogst konden redden door te jagen op invasieve plagen. Veel families begonnen al snel voedsel voor de katten te verstrekken, zodat ze vaker naar hun huis zouden kunnen gaan. Bijna alle Egyptische families begonnen op een gegeven moment katten te krijgen, wat hielp om ratten en ander ongedierte op afstand te houden.
Dit partnerschap werd bekend als een symbiotische of wederzijdse relatie, waarbij zowel katten als Egyptenaren ervan profiteerden. Katten leven graag met mensen omdat het hen van voedsel (wormen en voedsel achtergelaten door mensen) voorziet, evenals het vermogen om risico's zoals enorme roofdieren te ontwijken. De Egyptenaren daarentegen hebben nu een volledig gratis ongediertebestrijdingssysteem!
Dus het duurde niet lang voordat migrerende boeren, boeren, zeelieden en kooplieden (dat wil zeggen vrijwel iedereen) huiskatten overal mee naartoe namen. En zo werden op verschillende plaatsen in Egypte katten geïntroduceerd.
De invloed van mythen en overtuigingen op de toenemende populariteit van katten
Naast hun vermogen om de opmars van knaagdieren in bedwang te houden, was het ook bekend dat katten spiritueel belangrijk waren. Veel Egyptenaren geloofden bijvoorbeeld dat als er een kat in hun dromen zou verschijnen, dit een sterk teken zou zijn dat er geluk op komst was.
Katten waren ook nauw verbonden met verschillende religies in het oude Egypte. Een van de oudste Egyptische goden was bijvoorbeeld de godin Mafdet, die op een cheeta leek. Ze werd aanbeden door individuen die bescherming zochten tegen dodelijke roofdieren zoals slangen, en ze stond ook bekend als de vertegenwoordiger van gerechtigheid.
De toewijding van de oude Egyptenaren aan katten was enorm
Het grootste bewijs van de toewijding van de oude Egyptenaren aan katten werd gezien tijdens de slag bij Pelusium (525 voor Christus), toen koning Cambyses II van Perzië Egypte veroverde. Van Cambyses werd gezegd dat hij op de hoogte was van de liefde van de oude Egyptenaren voor katten, zozeer zelfs dat hij besloot deze toewijding tijdens de oorlog in zijn eigen voordeel te gebruiken. Destijds vroeg hij zijn mannen om zoveel mogelijk katten te verzamelen en ook afbeeldingen van katten op hun strijdschilden te schilderen.
Toen het Perzische leger naar Pelusium begon te trekken, werden verschillende katten naar de Egyptenaren geslingerd, terwijl de anderen in de armen van Perzische soldaten werden gehouden. De Egyptenaren aarzelden zo om oorlog te voeren (uit angst om katten te verwonden) dat ze zich overgaven aan een nederlaag en de Perzen toestonden het Egyptische koninkrijk te veroveren.
Het meest fascinerende van dit alles is dat er in de oudheid verschillende regels waren om katten te beschermen. Als iemand bijvoorbeeld per ongeluk een kat doodt, kan de straf de dood zijn. Ook het verhandelen en exporteren van katten naar andere landen was verboden.
Het was ook de bedoeling dat katten gemummificeerd werden nadat ze stierven, en hun eigenaren moesten regelmatig voedsel voor hen achterlaten. Katten en hun eigenaren werden soms samen begraven om de diepte van hun toewijding aan te tonen.
Nu je weet waarom Egyptenaren dol waren op katten, kun je ze de volgende keer dat je er een op straat ziet met wat meer respect behandelen, net zoals oude beschavingen dat duizenden jaren geleden deden.
