Herinner je je Dolores Barrios, de vrouw van de planeet Venus??

Haar gelaatstrekken leken op de beschrijving van de beweerde buitenaardse wezens die van Venus kwamen en onder ons liepen.

Tijdens een UFO-conventie, zeven jaar na de... Roswell UFO-crashincident, beweerden onderzoekers dat een groep buitenaardse wezens van Venus arriveerde om te leren wat we over hen wisten.

Het geval van Dolores Barrios.
Het geval van Dolores Barrios. © Nieuwsgierigheid

Augustus 1954, UFO-conventie over Mt. Palomar

Een van de meest gedenkwaardige UFO-conventies aller tijden vond plaats tussen 7 en 8 augustus 1954. Het evenement werd gehouden op de top van Mount Palomar, in de Verenigde Staten, op een hoogte van meer dan 1,800 meter.

UFO-conferentie in Palomar, augustus 1954
UFO-conventie in Palomar, augustus 1954 © Curiosm

Deze conventie werd gepromoot door drie van de meest bekende 'contactees': George Adamski, Truman Bethurum en Daniel Fry. Meer dan duizend mensen, waaronder journalisten van over de hele wereld, FBI-agenten, UFO-getuigen en veel nieuwsgierige mensen woonden het evenement bij.

Elk van de contactpersonen deelde hun eigen ervaring. Op Adamski's beurt legde de 'leraar' uit dat Venusianen erg op mensen leken. Zozeer zelfs dat ze onze samenleving waren geïnfiltreerd en in grote steden woonden. Hij presenteerde ook een schilderij met een artistieke voorstelling van een Venusiaan.

Een ongewone aanwezigheid van vreemde bezoekers

Aan het einde van de eerste dag ontstond er opschudding toen het publiek een ongewone aanwezigheid opmerkte van een mooie vrouw in het gezelschap van twee mannen. Een van de mannen droeg een bril. De drie hadden een lichte huid en de vrouw had blond haar, maar vreemd genoeg waren haar ogen zwart en intens. Ze had overmatige schedelvorming en een vreemde botvlek op het voorhoofd.

De vreemde vrouw in 1954 Palomar UFO Conference
De vreemde vrouw in 1954 Palomar UFO Convention
De vrouw werd beschreven met eigenaardige fysieke kenmerken, uitstekende botstructuur in het midden van het voorhoofd, zich uitstrekkend tot de neusvorm, en diepzwarte ogen met grote wimpers.
De vrouw werd beschreven met eigenaardige fysieke kenmerken, uitstekende botstructuur in het midden van het voorhoofd, zich uitstrekkend tot de neusvorm, en diepzwarte ogen met grote wimpers.

Hun gelaatstrekken leken op de beschrijving die uren eerder door spreker Adamski was gepresenteerd, als het soort buitenaardse wezens dat van Venus kwam en onder ons wandelde. Het gerucht in de menigte verspreidde zich dat ze vermomde "Venusianen" waren.

Een van de deelnemers vroeg hen: "Ben je of ben je geen Venusianen?" De vrouw, glimlachend, antwoordde kalm: "Nee". tDe deelnemer ging vervolgens in dialoog met de vrouw:

- Waarom ben je hier?
– Omdat we geïnteresseerd zijn in het onderwerp.
― Geloof jij in vliegende schotels?
- Ja.
― Is het waar wat de heer Adamski zegt, dat ze van Venus komen?
– Ja, ze komen van Venus.

Haar naam was Dolores Barrios

Een Braziliaanse journalist genaamd João Martins was ook aanwezig op de conventie en interviewde hen ook. Na onderzoek ontdekte Martins dat de vrouw Dolores Barrios heette, een modeontwerper uit New York, en dat haar vrienden Donald Morand en Bill Jackmart waren, beiden muzikanten die in Manhattan Beach, Californië woonden, zoals ze beweerden toen ze het gastenboek ondertekenden.

Donald Morand en Bill Jackmart, beiden beweerden muzikanten te zijn die in Manhattan Beach, Californië woonden.
Donald Morand en Bill Jackmart, beiden beweerden muzikanten te zijn die in Manhattan Beach, Californië woonden.

Martins vroeg of hij ze mocht fotograferen, maar dat weigerden ze. Ze waren geïrriteerd dat ze Venusianen werden genoemd. Volgens Martins leek Dolores Barrios veel op het schilderij dat Adamski had laten zien.

De volgende dag, aan het einde van de bijeenkomst, fotografeerde Martins Dolores met een flits, wat haar verraste. Daarna nam hij haastig foto's van haar twee vrienden. Daarna rende het trio naar het bos. Kort daarna steeg een vliegende schotel op, maar de getuige kon geen foto maken.

Niemand kwam ooit naar voren en beweerde dat ze de vreemde mensen op de foto's kenden of herkenden.

Maar is dit het feit? Laten we eens kijken naar het originele artikel, de hoofdpersonen in dit grote UFO-incident en, belangrijker nog, het tijdperk waarin de gebeurtenis plaatsvond.

De achtergrond van de UFO-conventie in Palomar

De hier beschreven feiten gebeurden in de zomer van 1954, meer bepaald tussen 7 augustus en 8 augustus.

In San Diego, Californië, organiseerde het Palomar Observatorium deze eerste bekende UFO-conventies, met essentiële natuurkundigen, astronomen, FBI-agenten, journalisten, contactpersonen, getuigen en nieuwsgierige mensen. Zoals we eerder zeiden, was het belangrijkste evenement de panels met de drie contactees, George Adamski, Daniel Fry, Truman Bethurum over hun buitenaardse ontmoetingen.

Presentatie van George Adamski

George Adamski
George Adamski was de eerste en meest bekende van verschillende zogenaamde UFO-contactpersonen die in de jaren vijftig op de voorgrond kwamen. Adamski noemde zichzelf een "filosoof, leraar, student en schotelonderzoeker".

George Adamski, een in Polen geboren Amerikaanse burgergetuige, fotografeerde en communiceerde met buitenaardse buitenaardse wezens. Hij beweerde dat hij vriendelijke Scandinavische buitenaardse wezens ontmoette, die hij 'Space Brothers' noemde.

Deze Ruimtebroeders kwamen van Venus en landden hun vliegende schotel op 20 november 1952 in de woestijn van Colorado. In zijn contact met de Venusianen kreeg hij de kans om in hun ruimtevaartuig te vliegen.

Ze gaven hem een ​​bezorgde boodschap over de toekomst van de mensen op aarde. Het gebruik van kernwapens en oorlogen kan het leven op de planeet in gevaar brengen.

Tijdens Adamski's presentatie legde hij de bedoelingen en morfologische structuur van de Venusianen uit, net als mensen, met verschillende kleine aspecten.

Hun uiterlijk was bijna onopgemerkt en ze konden onopgemerkt onder ons leven. Ter illustratie presenteerde Adamski een schilderij van een Venusiaan die hij Orthon noemde.

George Adamski staat voor een schilderij van Gay Betts dat de Venusiaanse ruimtepiloot afbeeldt die hij ontmoette in de Mojave-woestijn, Californië. © Mary Evans Fotobibliotheek/Everett
George Adamski staat voor een schilderij van Gay Betts met de Venusiaanse ruimtepiloot (Orthon) die hij ontmoette in de Mojave-woestijn, Californië. © Mary Evans Fotobibliotheek/Everett

Het beeld deed het publiek schrikken. Onder de toeschouwers maakten het vreemd uitziende trio, Dolores Barrios en haar vrienden Donald Morand en Bill Jackmart dit evenement uniek en historisch. Uiteraard, omdat ze vergelijkbaar waren met die beschreven door de contactee een paar uur geleden.

Het werd gepubliceerd in het tijdschrift "O Cruzeiro"

'O Cruzeiro' was destijds het grootste tijdschrift in omloop in Zuid-Amerika. De verslaggever van het tijdschrift, João Martins, vertelde het incident in drie edities in oktober 1954. Hij was de enige journalist die verslag deed van het evenement en het aan de wereld openbaar maakte.

Aan de andere kant hield Adamski niet van geruchten. Hij dacht dat het een volk was dat hem in diskrediet probeerde te brengen en zichzelf afschilderde als Venusianen.

Kritiek achter de beweringen van George Adamski

Tijdens de jaren vijftig, midden in de Koude Oorlog, was het gevoel de mogelijkheid van een nucleaire oorlog. De angst voor WO III was reëel. Bovendien debuteerde in 1950 “The Day the Earth Stood Still” in de theaters. Het verhaal gaat over een humanoïde alien die naar de aarde komt om een ​​boodschap over te brengen die de mensheid nodig heeft om in vrede te leven, anders zal de planeet vergaan. Het was een soortgelijk bericht dat door de Venusian Orthon aan Adamski werd afgeleverd. Dus volgens velen is het mogelijk dat Adamski de hele zaak in zijn beweringen heeft gefantaseerd.

Aan de andere kant presenteerde Adamski in de jaren vijftig en zestig verschillende foto's van vliegende schotels, maar sommige bleken later bedrog te zijn. De meest gedenkwaardige was mogelijk een operatielamp en dat de landingssteunen gloeilampen waren. Op andere foto's gebruikte Adamski een straatlantaarn of de bovenkant van een kippenbroedmachine.

Adamski's beruchte "kippenbroeder"-foto, waarvan hij beweerde dat het van een UFO was, genomen op 13 december 1952. De Duitse wetenschapper Walther Johannes Riedel zei echter dat deze foto vervalst was met een chirurgische lamp en dat de landingssteunen General Electric gloeilampen waren.
Adamski's beruchte "kippenbroeder"-foto, waarvan hij beweerde dat het een UFO was, werd genomen op 13 december 1952. De Duitse wetenschapper Walther Johannes Riedel zei echter dat deze foto vervalst was met een chirurgische lamp en dat de landingssteunen General Electric gloeilampen waren.

Eens kondigde George Adamski aan dat hij de uitnodiging voor een geheime audiëntie bij paus Johannes XXIII had ontvangen en een "Gouden Medaille van Eer" had verdiend van Zijne "Heiligheid". In Rome konden toeristen precies dezelfde medaille kopen met een goedkope plastic doos.

Controverses achter João Martins en de media

Op 7 mei 1952 waren de verslaggever João Martins en fotograaf Ed Keffel in Quebra-Mar in de westelijke zone van Rio de Janeiro om koppels te verslaan die op zoek waren naar een verlaten strandafspraakje.

Na uren wachten op de mogelijkheid om romantische stellen te interviewen of foto's te maken, beweren ze een blauwgrijs rond vliegend object voor zich te hebben zien verschijnen.

De UFO maakte gedurende ongeveer een minuut evoluties in de lucht en Ed Keffel nam vijf foto's. Ze haastten zich op tijd naar het lab om gepubliceerd te worden in de “Diário da Noite”, een sensationeel tabloid. Tegen de ochtend konden de mensen het op de eerste pagina zien.

De volgende ochtend kwamen veel militairen de foto's inspecteren, waaronder kolonel Jack Werley Hughes, die geloofde dat de afbeeldingen authentiek waren van de Amerikaanse ambassade.

Acht dagen later publiceert het tijdschrift "O Cruzeiro" van dezelfde groep nog eens acht pagina's met foto's van wat tegenwoordig bekend staat als het Barra da Tijuca UFO-incident.

Zijn de UFO-foto's die zijn vastgelegd in Barra da Tijuca een hoax?
Zijn de UFO-foto's die zijn vastgelegd in Barra da Tijuca een hoax?

Maar jaren later kwamen andere leden van het personeel van het tijdschrift naar voren om te bevestigen dat het een grap moest zijn op kantoor.

Een menigte eiste de vrijgave van het “nieuws” door de aankomst van Ed Keffel en Martins in de redactiekamer. De zaken liepen uit de hand. Ze fotografeerden een object in een studio met dubbele belichting.

Leao Gondim de Oliveira, directeur van het tijdschrift, vroeg Carlos de Melo Éboli, een criminele expert bij het Instituut voor Criminalistiek van Guanabara, om een ​​diepgaande analyse van de negatieven.

Het onderzoek concludeerde dat de schaduwen van elementen op het toneel uiteenliepen. Op de vierde foto verschijnt de schaduw van de omgeving van rechts naar links en de vliegende schotel van links naar rechts.

De mening van het Instituut voor Criminalistiek van Guanabara is echter nooit openbaar geworden. De regisseur weigerde ook een aanbod van Kodak, Rochester, Verenigde Staten, om de negatieve authenticiteit te analyseren. De tijdschriftverkopen met het onderwerp 'Vliegende Schotels' waren immers hoog.

Jaren later verspreidde het evenement in Palomar zich over drie nummers, in totaal 19 pagina's. João Martins en Ed Keffel behandelden het UFO-onderwerp in een groot aantal artikelen voor “O Cruzeiro”.

Wie was Dolores Barrios?

Verbeterde en herstelde foto's van Dolores Barrios. © MRU
Verbeterde en herstelde foto's van Dolores Barrios. © MRU

Sommige onderzoekers bevestigen dat Dolores Barrios echt was. Ze was echter een doorsnee persoon, geen Venusiaan, leefde een goed leven, trouwde, stichtte een groot gezin en stierf in 2008. Terwijl sommige complottheoretici beweren dat ze een spion uit de koude oorlog was.

Een andere groep UFO-onderzoekers houdt nog steeds de mogelijkheid vol dat Dolores Barrios een vermomde alien zou kunnen zijn. Volgens hen behoorde de naam "Dolores Barrios" toe aan een overleden vrouw. Een gangbare praktijk die door de maffia en de spionnen van de Koude Oorlog werd gebruikt, was destijds om een ​​nieuwe identiteit aan te nemen.

De waarheid? De waarheid ligt misschien in een afgesloten la van een familie die alleen de herinnering aan hun dierbaren wil bewaren. We presenteren u bewijsmateriaal en u trekt uw conclusies. Wat denk je?