Een raadselachtige 40,000 jaar oude armband is een van de laatste bewijzen die zouden aantonen dat er oude beschavingen bestonden die toegang hadden tot geavanceerde technologie. Wetenschappers geloven dat degene die dit indrukwekkende sieraad heeft gemaakt hoogstwaarschijnlijk een soort technologie had die vergelijkbaar was met die van een moderne boormachine.
In 2008 hebben paleontologen een opmerkelijke stenen armband opgegraven in de Denisova-grot in het Altai-gebergte in Siberië. Nagesynchroniseerd als de 'oudste sieraad ooit gevonden' de armband wordt verondersteld te zijn gemaakt door een uitgestorven soort van oude mensen. De regio staat bekend als het toneel van de ontdekking van talrijke goed bewaarde dierlijke fossielen - dankzij de vriestemperatuur die de overblijfselen van nu uitgestorven soorten in goede staat houdt.
De mysterieuze armband zou behoren tot een groep mensen die vanwege meer dan 200 genetische markers niet overeenkomt met Neanderthalers of ander modern menselijk DNA. Ze heten de “Denisovan” or "Denisovan mensachtigen." Deze mysterieuze groep mensen leefde ongeveer 600,000 jaar geleden en volgens vooraanstaande geleerden waren het nomadische mensen, onderontwikkeld. Het bewijs suggereert echter iets heel anders, aangezien de armband die in de grot werd ontdekt, zou aantonen dat deze oude mensen zeer ingenieuze ambachtslieden waren.
Naast de oude armband ontdekten onderzoekers ook botten van een wolharige mammoet en het schokkend bewaarde pinkvingerbot van een klein meisje dat, zo stelden wetenschappers later vast, helemaal geen mens was. Na uitgebreide DNA-testen concludeerden onderzoekers dat het Denisovan-meisje bruin haar, ogen en huid had en tussen de 5 en 7 jaar oud was toen ze stierf.
Hoewel de overblijfselen van deze oude soort tal van details opleverden, was het het ongelooflijke artefact dat de interesse van veel onderzoekers wekte. Volgens tests zouden de precisie en het niveau van knippen en polijsten van de armband niet overeenkomen met de tijd waarin deze werd vervaardigd (volgens onze opvatting van de geschiedenis). Nog interessanter is het feit dat de steen waaruit de armband is gemaakt zich op 24 kilometer van de grot bevindt.
Volgens de wetenschappers is de armband met onbekende methoden gepolijst. Verrassend genoeg gloeide de steen nog steeds toen onderzoekers hem ontdekten. Fragmenten van de armband werden in elkaar gezet en onderzoekers konden dit oude meesterwerk namaken. Er wordt aangenomen dat het om de pols werd gedragen en dat het door verschillende andere stukken bij elkaar zou zijn gehouden. Aangenomen wordt dat er een riem door het gat in de steen is gegaan. Het grootste mysterie dat in deze oopart te zien is, is het gat dat door de armband is gemaakt, omdat de precisie waarmee het is gemaakt zijn tijd duizenden jaren vooruit is.
"De armband is prachtig - in fel zonlicht reflecteert hij de zonnestralen, 's nachts bij het vuur werpt hij een diepe schaduw van groen, " Anatoly Derevyanko, de directeur van een Russisch instituut voor archeologie, vertelde The Siberian Times. “Het is onwaarschijnlijk dat het werd gebruikt als een alledaags sieraad. Ik geloof dat deze mooie en zeer fragiele armband slechts voor enkele uitzonderlijke momenten werd gedragen.”
De armband is momenteel te zien in het Museum voor Geschiedenis en Cultuur van de Volkeren van Siberië. Dit is het definitieve bewijs dat onderzoekers het bij het verkeerde eind hebben door te stellen dat onze planeet duizenden jaren geleden alleen werd bewoond door primitieve volkeren. Alles lijkt erop te wijzen dat de Denisovans uitstekende vakmensen waren en technologie in hun bezit hadden "zijn tijd ver vooruit."
Volgens Dr. Derevyanko geeft de diameter van de armband aan dat de rotatiesnelheid van het bit, die zou zijn gebruikt bij het maken van de armband, behoorlijk hoog moet zijn geweest, met minimale oscillaties. Dit wijst op het feit dat degene die dit ongelooflijke sieraad heeft gemaakt, hoogstwaarschijnlijk een soort technologie had die vergelijkbaar is met die van een moderne boormachine.
Derevyanko zei, "De oude meester die deze armband maakte, was een expert in technieken die voorheen niet karakteristiek waren voor het paleolithische tijdperk, zoals snel boren, boorgereedschap, de techniek van polijsten met leer."
Irina Salnikova, hoofd van het Museum voor Geschiedenis en Cultuur van de Siberische Volkeren zei: “Alle sieraden hadden een magische betekenis voor oude mensen en zelfs voor ons, al realiseerden we ons dat niet altijd. De armbanden en halssieraden moesten mensen bijvoorbeeld beschermen tegen boze geesten. Deze armband, gezien de ingewikkelde technologie en het 'geïmporteerde' materiaal van een andere locatie, behoorde duidelijk toe aan een hooggeplaatst persoon in die samenleving."
Sceptisch dat zo'n oude populatie zo'n geavanceerd sieraad had kunnen maken, testten experts de grond die rond de armband werd gevonden met behulp van zuurstofisotopenanalyse en concludeerden dat de laatste sinds de Denisovan-periode ongestoord door mensen was geweest.
