Voor sommigen fungeert de sistro als de in- en uitgang van de ene plaats naar de andere die door de goden (portalen) wordt gebruikt, omdat het zich in de buurt van de 'valse deuren' van oude Egyptische tempels bevindt. Dit leidde tot de overtuiging dat dit door de Egyptische goden onderhouden artefact de macht had om portalen te openen.
Een van de meest heilige muziekinstrumenten in het oude Egypte was de sistro, die niet alleen werd gebruikt om eigenaardige melodieën te produceren, maar ook voor religieuze doeleinden. Men geloofde dat het magische eigenschappen had en gevaarlijke goden kon sussen en het klimaat kon verbeteren. Laten we eens kijken naar de geschiedenis en de betekenis van dit unieke instrument.
De sistro en het gebruik ervan in het oude Egypte
Oorspronkelijk was de sistro een instrument dat door de goden werd gebruikt, het kan worden gezien in de handen van de godinnen Isis en Bastet, maar het is voornamelijk verbonden met Hathor die naast vele andere aspecten wordt beschouwd als de godheid van het firmament, bekend als de 'dame van de sterren "en" Soeverein "van de sterren" gekoppeld aan de Syrische ster, en een vertegenwoordiger van de oorsprong van de Egyptische goden.
Bovendien, beschouwd als een magisch instrument, werd de sistro officieel en permanent gebruikt in de cultus van de godin Hathor, omdat het vreugde, feestelijkheid en vruchtbaarheid opriep en de godin van erotiek en dans was. Er zijn afbeeldingen van de godin Hathor gevonden met een heilige sistro.
Evenzo gebruikten de Egyptenaren de sistro om de rivier de Nijl te kalmeren en te voorkomen dat deze buiten zijn oevers zou treden en overstromingen zou veroorzaken die landbouwgrond verwoestten. Bovendien geloofde men dat het geluid van dit instrument Seth, de god van de woestijn, stormen, geweld en wanorde, bang maakte.
Bovendien werd de godin Isis in haar rol als schepper en moeder afgebeeld met in de ene hand een emmer die de overstromingen van de Nijl symboliseerde en in de andere een sistro. Dit muzikale object was van groot belang bij de aanbiddingsrituelen die door Egyptische toegewijden werden uitgevoerd.
De sistro als muziekinstrument
De sistro is een heel oud muziekinstrument, in de vorm van een boog of hoefijzer, en bestaat uit metalen platen die in staafjes zijn gestoken. Als het krachtig wordt geschud, maakt het een geluid dat lijkt op dat van een bries die door papyrusriet blaast. Dat is hoe Egyptenaren en andere culturen uit het Midden-Oosten het beschreven.
Het woord sistro komt van het Griekse woord sinio, wat schudden betekent. Het instrument werd genoemd met de term Sixtron, een woord dat verwijst naar een object dat wordt geschud. Als percussie-instrument van de idiofoonfamilie valt het in dezelfde categorie als andere meer bekende instrumenten, zoals klokken, castagnetten en maraca's.
De sistro en zijn symbolische betekenis
In zijn essay "Over Isis en Osiris" benadrukt de Griekse historicus Plutarchus de belangrijke rol die de sistro speelde in de Egyptische sekte. Het werd niet alleen als muziekinstrument gebruikt, maar had ook een diepe en krachtige symbolische connotatie.
Plutarchus geeft aan dat het schudden van de sistro om geluid te produceren symboliseert dat alle bestaande dingen moeten worden geschud om wakker te worden en te functioneren. Beweging is iets dat nooit kan en mag worden onderbroken om dingen uit de staat van slaperigheid te laten komen en te laten groeien.
Bovendien werd met het gebruik van de sistro geprobeerd de vernietigende krachten van de natuur te beheersen en te kalmeren. Het was ook een middel om de goden te beïnvloeden, of ze nu behagen, aanbidden of zelfs bang maken en afstoten. Het zou niet durven zeggen dat de sistro een soort cultobject of zelfs een amulet was.
Het geluid van het instrument werd ook als beschermend en symbolisch beschouwd. Het was gerelateerd aan goddelijke zegen en het concept van wedergeboorte, niet alleen door de symbolische betekenis van het geluid, maar ook door de vorm en decoratie van het artefact, gekoppeld aan de goden.
De Egyptische sistro
Tot dusver kunnen twee vormen van dit ceremoniële instrument worden onderscheiden, waarvan de oudste waarschijnlijk de 'sistrum naos' is met het hoofd van Hathor en die in een klein altaar of kistje in de vorm van de naos (binnenkamer van een tempel) werd geplaatst. dat een cultfiguur herbergt). Het hoofd van Hathor wordt vaak afgebeeld op het handvat, waarbij een paar koehoorns in het ontwerp zijn verwerkt (Hathor wordt gewoonlijk beschreven als een koegodin).
Tijdens de Grieks-Romeinse periode werd een tweede type sistro populair. Deze sistro, bekend als sekhem of sekham, had een eenvoudige boogvormige structuur, meestal gemaakt van metaal. De sekhem zag eruit als een gesloten hoefijzer met een lange steel, waarop losse, gekruiste metalen staven bovenop Hathors hoofd te zien waren.
De sistro bestaat uit een magnum en een halfronde structuur van messing, koper, hout of klei. Kleine hoepels zijn ingebed in bewegende dwarsbalken, en wanneer het instrument zwaait, produceert het een geluid dat een luid gerinkel combineert met een zachte beat.
De sistro die in het oude Egypte werd gebruikt, had een basisvorm die leek op de Egyptische ankh of kruis, en deed ook denken aan het gezicht en de hoorns van een koe. In veel oude voorstellingen worden vrouwen en hogepriesteressen gezien die een sistro vasthouden.
Een instrument met een mystieke en religieuze ondertoon
Het verschijnt in een groot aantal prenten en muurschilderingen in heel Egypte. In de tempel van Hathor is dit artefact te vinden naast de Lamp of Bulb Dendera, weergegeven in vier sistro's die lijken aan te tonen dat het verband hield met energie, trillingen en een soort van voorouderlijke technologie.
Sommige onconventionele interpretaties hebben zelfs betrekking op de sistro met de ingang en uitgang van de ene plaats naar de andere die door de goden wordt gebruikt, aangezien het wordt gezien in de valse deuren van oude Egyptische tempels, dit kan worden gezien in Karnak, waar er een structuur is van zeven deuren met een sistro afgebeeld op de zijkant. Wat aanleiding geeft tot bezorgdheid: had dit artefact dat door de oude Egyptische goden werd onderhouden de macht om portalen te openen?
Momenteel zijn er muurschilderingen en platen te vinden waarop de priesters van Isis of hun assistenten een sistro houden. Sommige onderzoekers geven aan dat hun geluid kan worden gebruikt om in trancetoestanden te komen waarin priesteressen en priesters kunnen "communiceren" of communiceren met wezens in andere bewustzijnsdimensies.
Na de verdwijning van de farao's bleef de sistro in Egypte in gebruik. In de Griekse cultuur werden ook sistros gebruikt, maar ze zouden niet allemaal moeten worden gespeeld. In plaats daarvan speelden ze een puur symbolische rol in offers, festivals en begrafenissen.
Tegenwoordig wordt het sistrum nog steeds gebruikt bij rituelen in de Koptische en Ethiopische kerken. Het wordt gespeeld tijdens de dans van de debtera (zangers) op belangrijke festivals van de kerk. Het wordt ook af en toe gevonden in neopaganistische erediensten en rituelen.
De sistro is ongetwijfeld een ongelooflijk en mystiek object, wat opnieuw bevestigt dat de Egyptenaren een beschaving waren vol sensationele geheimen en verhalen.
