In 2015 werd een ondergedompelde, 39 meter lange monoliet ontdekt in de wateren voor de kust van Sicilië op een diepte van ongeveer 130 meter. Deze archeologische vondst die lijkt op de raadselachtige structuur van Stonehenge zou de geschiedenis die we kennen kunnen herschrijven.
Beschrijving van het onderwater Stonehenge van Sicilië (Pantelleria Vecchia Bank Megaliet)
De door mensen gemaakte monoliet die in de Middellandse Zee is gevonden, is minstens 9,350 jaar oud. Het weegt ongeveer 15 ton en is opgesplitst in twee delen. Het heeft drie regelmatige gaten met een vergelijkbare diameter: een die er helemaal overheen gaat aan de bovenkant, en nog eens twee aan twee zijden van de monoliet.
De Stonehenge
Het prehistorische Stonehenge-monument in Wiltshire, Engeland, bestaat uit een ring van staande stenen, elk ongeveer 13 meter hoog, 25 meter breed en ongeveer XNUMX ton zwaar. Het beroemde neolithische monument is uitgelijnd met de zonsondergang van de winterzonnewende en de zonsopgang van de zomerzonnewende en wordt verondersteld te zijn gebruikt door oude mensen om de hemel te bekijken.
Er wordt gedacht dat het monument ook een ontmoetingsplaats was voor oude mensen en mogelijk een religieuze plek was waar mensen hun voorouders aanbaden. Sommigen hebben gesuggereerd dat het een plaats van de doden was, terwijl anderen zeggen dat het een plaats van genezing was, omdat de hardstenen konden worden geraakt om een geluid te maken waarvan werd aangenomen dat ze mystieke of genezende krachten hebben.
Wat zeiden de archeologen die de monoliet Sicilië-Henge ontdekten erover?
Volgens Dr. Emanuele Lodolo van het National Institute of Oceanography and Experimental Geophysics in Italië en Dr. Zvi Ben-Avraham van de University of Haifa en Tel Aviv University in Israël zijn er geen redelijk bekende natuurlijke processen die deze elementen kunnen produceren. vond de monoliet.
"De monoliet is gemaakt van andere steen dan die welke alle aangrenzende ontsluitingen vormen, en is behoorlijk geïsoleerd ten opzichte van hen," zeiden de wetenschappers.
"Het is samengesteld uit calcirudieten uit de late Pleistocene leeftijd, zoals bepaald op basis van radiokoolstofmetingen uitgevoerd op verschillende schelpfragmenten die uit de gesteentemonsters zijn gehaald."
De monoliet werd gevonden op de Pantelleria Vecchia Bank, een voormalig eiland van het Siciliaanse Kanaal. Volgens de archeologen is het eiland ongeveer 9,300 jaar geleden dramatisch onder water gestaan tijdens een overstroming.
"De verkregen leeftijd valt chronologisch binnen het begin van de Mesolithische periode van het ZO Europa en het Midden-Oosten," Zeiden Dr. Lodolo en Dr. Ben-Avraham.
"De ontdekking van de onder water gelegen site in het Siciliaanse Kanaal kan onze kennis van de vroegste beschavingen in het Middellandse-Zeebekken en onze visie op technologische innovatie en ontwikkeling door de Mesolithische bewoners aanzienlijk vergroten."
De monoliet vereiste een snij-, extractie-, transport- en installatiesysteem dat ongetwijfeld belangrijke technische vaardigheden en geweldige engineering onthult.
"De overtuiging dat onze voorouders de kennis, vaardigheid en technologie ontbraken om de rijkdommen van de zee te exploiteren of overtochten over zee te maken, moet geleidelijk worden opgegeven", zeiden de archeologen.
"De recente vondsten van ondergedompelde archeologie hebben het idee van technologisch primitivisme dat vaak wordt toegeschreven aan kustkolonisten van jagers-verzamelaars definitief verwijderd." concludeerden de archeologen.
Wie waren de eilandbewoners die de monoliet hebben gebouwd?
Dit is waar dat de monoliet in Stonehenge-stijl van Sicilië licht zou kunnen werpen op de vroegste beschavingen die het Middellandse-Zeebekken naar huis noemden. Het is niet bekend of de mediterrane monoliet alleen stond of als onderdeel van een groep, zoals te zien is bij Stonehenge, dat veel jonger is, gebouwd rond 2,600 voor Christus.
Tegenwoordig is er weinig bekend over de mensen die zo'n 10,000 jaar geleden op de Pantelleria Vecchia Bank in het Siciliaanse Kanaal woonden. De constructie van de steen laat echter zien dat ze bekwame arbeiders waren die een enorme steen konden extraheren, hakken en vervoeren.
Deskundigen geloven dat de mensen de gevangen vis verhandelden met andere eilanden. De steen kan hebben gediend als een primitief soort 'vuurtoren' of lokaal baken, of zelfs als een plek om vissersboten vast te leggen en te verankeren. Hoewel de omvang ervan ons er niet veel van overtuigt dat het destijds een plek was om vissersboten te ankeren. Zo ja, hoe groot hun boten waren, is een punt van zorg.
Het eiland werd 9,500 jaar geleden onder water gezet tijdens een overstroming, na de laatste ijstijd. Dit was de laatste periode in de klimaatgeschiedenis van de aarde tijdens de laatste ijstijd waarin ijskappen het meest prominent aanwezig waren.
Het Siciliaanse Kanaal is een van de ondiepe plateaus van het centrale Middellandse Zeegebied waar de gevolgen van de verandering van de zeespiegel het meest dramatisch en intens waren. De oude geografie van het Middellandse-Zeebekken werd ingrijpend veranderd door de stijging van het zeeniveau na de laatste ijstijd.
De ontdekking van de monoliet suggereert dat een prehistorische beschaving bloeide op het eiland en dat oude mensen mogelijk anderen in de buurt hebben gekoloniseerd. Omdat deze ontdekking het bewijs levert voor een significante Mesolithische menselijke activiteit in de regio van het Siciliaanse Kanaal.
De radiokoolstofdatering van schelpfragmenten die uit de monolithische steen zijn gehaald, geeft aan dat de steen zelf 40,000 jaar oud is, terwijl de oceaanbodem rond de monoliet 10 miljoen jaar oud is. Dit suggereert dat de megaliet mogelijk uit geïmporteerde steen is gesneden.
Conclusie
Tot op de dag van vandaag is er niet veel onderzocht over de prehistorische menselijke beschaving. Maar voorlopig beginnen wetenschappers toe te geven dat ze het enigszins bij het verkeerde eind hebben op de tijdlijn van de geschiedenis, en dat daar iets ontbreekt.
Als we door de geschiedenis van de aarde kijken, zullen we ontdekken dat '9,350 jaar geleden' ver na de laatste 'ijstijd' was, vooral in Zuid-Europa. Dus de monoliet die voor de kust van Sicilië werd gevonden, werd daar zeker niet (in de zee) gedumpt door terugtrekkend ijs of overstromingen. De vorm en gaten geven hoogstwaarschijnlijk aan dat het werd gedolven en gereedgemaakt voor transport.
We hebben niet veel van dergelijke vondsten omdat ze zo oud zijn, ofwel overleven ze niet goed, ofwel bevinden ze zich meestal onder de zeebodem of zijn ze onopvallend. Er zijn niet zoveel archeologen (vooral mariene archeologen) en het is nog steeds een vrij nieuw vakgebied, zo niet wetenschap. Sites, dorpen, steden en zelfs steden zijn allemaal onderhevig aan zeespiegelstijgingen, dus wat er precies in het verre verleden is gebeurd, moet diep verborgen zijn onder het onontgonnen blauw.
