OOPArt (Out Of Place Artifact) is een uitdrukking die wordt gebruikt om honderden prehistorische artefacten te beschrijven die op verschillende locaties over de hele wereld zijn ontdekt en die een mate van technologische vooruitgang lijken te vertonen die onverenigbaar zijn met de periode waarin ze werden geproduceerd. OOPArts verwarren vaak conventionele wetenschappers, boeien avontuurlijke onderzoekers die geïnteresseerd zijn in alternatieve hypothesen en zetten aan tot gepassioneerde discussies.
Al vele jaren zijn er over de hele wereld talloze OOPArts ontdekt. Maar zonder twijfel heeft het item van Coso, een mogelijk 500,000 jaar oude bougie, archeologen de meeste moeite gegeven en alternatieve specialisten geboeid.
Coso Artifact: De vreemde ontdekking
Mike Mikesell, Wallace Lanbe en Virginia Maxey gingen op 13 februari 1961 op jacht naar geodes voor edelstenen en halfedelstenen voor hun geschenkbedrijf in Olancha, Californië. Dit was geen ongebruikelijke praktijk omdat ze vaak mineraalmonsters verzamelden, die vervolgens werden onderzocht en tentoongesteld en verkocht in hun handel. Mike Mikesell ontdekte die dag echter een gemeenschappelijke geode voor de regio, maar "in zekere zin leek het iets nieuws te zijn."
Blijkbaar was het geen echte geode omdat de buitenste korst was gemaakt van een soort verharde klei waarin fossiele schelpen te zien waren, niets vreemds als we bedenken dat de plaats van de vondst in de oudheid bedekt was met water.
De volgende dag brak Mike het diamantzaagblad van zijn zaag terwijl hij probeerde de vreemd uitziende geode in zijn werkplaats te zagen. Dankzij dit ontdekte hij iets schokkends: in de geode vond hij iets dat leek op een artefact - een rond object gemaakt van iets dat op porselein leek, met een glanzende metalen staaf van ongeveer 2 mm dik in het midden. In feite zou niemand het iets anders noemen dan een bougie. Maar hoe oud zou het kunnen zijn als het in de geode was ingebed?
Toen het object door Paul Willis werd onderzocht, wees de toenmalige hoofdredacteur van het tijdschrift INFO op de gelijkenis met een moderne bougie zoals die in auto's wordt gebruikt, wat onfeilbaar een latere waardering van het object markeerde. Willis heeft zelf een schematische tekening gemaakt van het interieur van de 'geode'.
Als je het ding als geheel bekijkt, dat bestaat uit de metalen staaf, een beetje koper en een stuk keramiek, wekt het zeker de indruk dat het de overblijfselen zijn van een aantal elektrische apparatuur. Jaren later voerden Paul en Ronald Willis een experiment uit waarbij ze een eigentijdse bougie doormidden zagen en ontdekten dat alle componenten nauw overeenkwamen met het vreemde van Coso.
Het 'Coso Artifact' kan ongeveer 500,000 jaar oud zijn?
Virginia Maxey zei destijds dat een geoloog de fossielen (rotsachtige verpakking) had onderzocht die het artefact bedekten en dat ze minstens 500,000 jaar oud waren. Dus je moet je afvragen: wat doet een bougie in een geologische laag 500,000 jaar geleden, honderdduizenden jaren voordat de veronderstelde vestiging van ontwikkelde beschavingen plaatsvond?
Was het 'Coso Artifact' bedekt met een snelhardend materiaal in plaats van een geode?
Dit 'idee van 500,000 jaar' werd echter in twijfel getrokken, met name door Pierre Stromberg en Paul V. Heinrich, die probeerden aan te tonen dat de bougie in 1920 werd geproduceerd en gecoat met een snelhardende substantie in plaats van met een geode.
De enige mensen die een lichamelijk onderzoek van het artefact hebben uitgevoerd, waren de drie die het vonden en Ron Calais, die ervan overtuigd was dat de officiële cijfers over de menselijke geschiedenis onjuist waren. Jarenlang was dit artefact te zien in het huis van Wallace Lane, een andere van de drie oorspronkelijke ontdekkers, die - volgens Heinrich en Stromberg - terughoudend waren om anderen het te laten onderzoeken. Tot op de dag van vandaag is de huidige locatie onbekend.
Bovendien was de naam van de geoloog die beweerde dat het stuk 500,000 jaar oud was nooit bekend, wat er ook voor zorgde dat velen de juistheid van de veronderstelde uitgevoerde studie in twijfel trokken. Het is echter ook waar dat Heinrich en Stromberg dat beweerden "Er is geen solide bewijs om aan te tonen dat de oorspronkelijke ontdekkers iemand wilden misleiden."
Zonder het artefact zelf te kunnen onderzoeken, legden ze ook bloot dat het materiaal dat het bedekt misschien geen geode was, gebaseerd op de eerste beschrijving van de oorspronkelijke ontdekkers, die verklaarden dat het bedekt was met een soort harde klei. of rock.
Heinrich en Stromberg benaderden vervolgens de president van de SPCOA (Spark Plug Collectors of America), een groep bougie-verzamelaars uit de Verenigde Staten, met een serie röntgenfoto's van het object die destijds door Calais werden gepubliceerd. Uit deze vereniging werd geconcludeerd dat het een Champion-bougie uit 1920 was.
Degenen die bevestigden dat de bougie oud of prehistorisch was, waren tegen deze conclusie gepositioneerd en verzekerden dat het in het bovenste deel een vreemde propeller of veer vertoonde die niet bestaat in de moderne bougies.
Ten slotte antwoordden Heinrich en Stromberg dat de 'Champion'-plug in 1920 werd vervaardigd met een "messing schaal" die zou overeenkomen met deze lente, hoewel dit onderdeel niet was opgenomen in latere ontwerpen.
Het 'Coso Artifact' werd in 2018 opnieuw onthuld
Volgens sommige verhalen werd Pierre Stromberg op 12 april 2018 benaderd door de familie van een van de mede-ontdekkers van het artefact. Ze gaven hem de gelegenheid om het item persoonlijk te bekijken. Stromberg stemde toe en ging naar de ontmoetingsplaats, waar hij de familie ontmoette, die vervolgens het item onthulde.
Stromberg zorgde er ook voor dat het item werd onderzocht door geoloog B. Charlotte Schreiber van de afdeling Earth and Space Science van de Universiteit van Washington.
De inspecties bevestigden de eerdere conclusie dat het item een Champion-bougie uit de jaren 1920 was. Op het oppervlak van het item werden geen schelpen of schelpafdrukken gevonden. Ondanks dat de onderzoeksgegevens nergens volledig zijn gepubliceerd en niemand er iets van af weet.
Conclusie
Eén ding is zeker: het 'Coso-artefact' is niet zoals de Antikythera-machine, die grondig is onderzocht en bestudeerd en nu te zien is in het Nationaal Archeologisch Museum van Athene. Het Coso-object is door geen enkel gekwalificeerd persoon geïnspecteerd en de huidige locatie is onbekend. Zelfs vandaag, als het INFO-magazine-verhaal, de röntgenfoto's en de foto's er niet waren, zou het als niets meer dan een fictie kunnen worden beschouwd.
