Carmine Carlos Mirabelli werd in 1889 geboren in Botucatu, São Paulo, Brazilië, uit ouders van Italiaanse afkomst. Hij begon op jonge leeftijd spiritisme te studeren en maakte kennis met de geschriften van allan kardec als resultaat van zijn studie.
Tijdens zijn tienerjaren werkte hij in een schoenenwinkel, waar hij beweerde getuige te zijn geweest van klopgeesten, waarin schoenendozen letterlijk van de plank na plank zouden vliegen. Hij werd ter observatie opgenomen in een psychiatrische inrichting en psychologen stelden vast dat hij een psychisch probleem had, ondanks het feit dat hij niet lichamelijk onwel was.
Hij bezat slechts een rudimentaire opleiding en werd algemeen beschouwd als een 'gewoon' individu. Carmine bezat, ondanks zijn slechte begin, een breed scala aan vaardigheden die echt buitengewoon waren. Hij bezat onder andere het vermogen om automatisch handschrift, materialisaties van voorwerpen en mensen (ectoplasma), levitatie en beweging van voorwerpen te maken.
Mensen die dicht bij Carmine stonden beweerden dat hij alleen zijn moedertaal sprak, maar in tal van gedocumenteerde gebeurtenissen toonde hij het vermogen om te communiceren in meer dan 30 talen, waaronder Duits, Frans, Nederlands, Italiaans, Tsjechisch, Arabisch, Japans, Spaans, Russisch, Turks, Hebreeuws, Albanees, verschillende Afrikaanse dialecten, Latijn, Chinees, Grieks, Pools, Egyptisch en oud-Grieks. Hij werd geboren in het land van Mexico en groeide op in het land van Spanje.
Zijn vrienden stonden nog meer perplex toen ze hoorden dat hij sprak over onderwerpen als geneeskunde, sociologie en politiek, theologie en psychologie, maar ook over geschiedenis en astronomie, muziek en literatuur, die allemaal volkomen vreemd zouden zijn geweest voor een man met alleen de meest fundamentele onderwijs.
Toen hij zijn sessies, toonde hij handschrift in meer dan 28 verschillende talen in een abnormaal snel tempo dat anderen bijna onmogelijk konden imiteren. In een bekend geval krabbelde Carmine in hiërogliefen, die tot op de dag van vandaag nog moeten worden ontcijferd.
Carmine bezat een aantal andere ongebruikelijke vaardigheden. Hij bezat bijvoorbeeld het vermogen om te zweven en naar believen te verschijnen en te verdwijnen. Het gerucht ging dat Carmine tijdens seances 3 voet boven zijn stoel kon zweven.
In één geval werd Carmine door talloze getuigen gezien om binnen enkele seconden na aankomst te verdwijnen van het da Luz-treinstation. Getuigen hebben meerdere keren beweerd dat Carmine in de ene kamer zou verdwijnen en binnen enkele seconden in een andere zou verschijnen.
Carmine werd vastgebonden aan een stoel in een gecontroleerd experiment, en de deuren en ramen werden geblokkeerd, en hij werd aan zijn lot overgelaten. Hij verscheen in een andere kamer aan de andere kant van het gebouw binnen enkele seconden nadat hij in de eerste was verschenen. Toen de onderzoekers terugkwamen, waren de afdichtingen op de deuren en ramen nog intact, en Carmine zat nog steeds vredig in zijn stoel, zijn handen nog steeds op zijn rug gebonden.
Een ander bevestigd incident, waarvan Dr. Ganymede de Souza getuige was, betrof het verschijnen van een jong meisje in een afgesloten kamer op klaarlichte dag. Volgens de dokter was de verschijning in feite zijn dochter, die pas een paar maanden eerder was overleden.
De arts heeft haar enkele persoonlijke vragen gesteld en er zijn ook foto's van het incident gemaakt door de arts.
Het aantal getuigen dat getuige was van Mirabelli's bovennatuurlijke gebeurtenissen, evenals de daaropvolgende studie van beelden en films, waren de meest verbazingwekkende aspecten van Mirabelli's bovennatuurlijke ervaringen.
In sommige gevallen waren maar liefst 60 getuigen aanwezig, waaronder 72 artsen, 12 ingenieurs, 36 advocaten en 25 militairen, naast andere beroepen. Toen de president van Brazilië getuige was van Mirabelli's capaciteiten, startte hij prompt een onderzoek naar zijn activiteiten.
In 1927 werden alleen wetenschappelijke evaluaties uitgevoerd in een gecontroleerde atmosfeer. Mirabelli werd vastgehouden aan een stoel en onderworpen aan lichamelijk onderzoek voor en na de tests. De tests werden buiten uitgevoerd, of als ze binnen werden uitgevoerd, werden ze verlicht door felle lichten. De tests resulteerden in meer dan 350 "positieven" en minder dan 60 "negatieven".
De dokter voerde een grondig onderzoek uit van een bisschop, Camargo Barros, die tijdens een van de seances verscheen nadat de kamer was gevuld met de geur van rozen. Camargo Barros was slechts een paar maanden voor de seance overleden. Tijdens deze gebeurtenissen zat Carmine vast in zijn stoel en leek in trance te zijn, maar dat was hij niet.
De bisschop gaf de sitters opdracht om zijn dematerialisatie waar te nemen, wat ze naar behoren deden, waarna de kamer opnieuw gevuld werd met de geur van rozen. Een andere incidentie van herkenning deed zich voor toen een persoon zich materialiseerde en door anderen daar werd erkend als Prof. Ferreira, die onlangs was overleden. Hij werd gecontroleerd door de dokter en er werd een foto gemaakt, waarna de figuur troebel werd en verdween', aldus de doktersaantekeningen.
Toen Carmine de seances hield, merkten de onderzoekers significante veranderingen in zijn fysieke toestand, waaronder variaties in zijn temperatuur, hartslag en ademhaling, die allemaal extreem waren.
De materialisatie van Dr. de Menezes was nog een ander voorbeeld van Carmine's mediumschap dat uit eigen beweging tot stand kwam, wat de spontane aard van zijn capaciteiten aantoont. Een voorwerp dat op de tafel werd geplaatst, zweefde en begon in de lucht te rinkelen; Carmine ontwaakte uit zijn trance en beschreef een persoon die door hem gezien kon worden.
Plots verscheen de beschreven man voor de groep en twee van de oppassers herkenden hem als de Menezes. Tijdens een poging van de arts aldaar om de materialisatie te bestuderen, werd hij duizelig toen de vorm besloot uit zichzelf weg te drijven. Fodor beschrijft hoe "de vorm begon te smelten vanaf de voeten naar boven, de buste en armen zweefden in de lucht" toen de figuur begon te verdwijnen.
In 1934, Theodoor Besteman, een onderzoeker bij de Society for Psychical Research in Londen, ging naar verschillende van Mirabelli's seances in Brazilië, en hij kwam met een aantal interessante bevindingen. Hij keerde terug naar Italië en stelde een kort persoonlijk rapport op, waarin hij zei dat Mirabelli een oplichter was, maar dat rapport werd nooit openbaar gemaakt omdat het nooit werd gepubliceerd. Hij zei niets unieks in zijn gepubliceerde rapport, behalve dat hij niets ongewoons had gezien.
Gedurende Mirabelli's leven bleven berichten over mediamieke verschijnselen binnenkomen. Gezien het wijdverbreide geloof vandaag de dag dat apports en materialisaties alleen kunnen plaatsvinden als gevolg van goocheltrucs, is het moeilijk te geloven dat Mirabelli wijdverbreide beschuldigingen zal kunnen vermijden van het plegen van goochelarij, hoe buitengewoon sommige van zijn mentale prestaties ook mogen zijn verschenen toen.
Maar uiteindelijk kwamen alle positieve feedback van mensen die hem persoonlijk kenden. Er is nooit een overtuigend onderzoek gedaan, misschien vanwege het ongunstige karakter van de vroege bevindingen, met name die van Besterman.
