Soms gebeuren wonderen niet alleen in films. Om te zeggen, het leven is vol wonderen en het ongelooflijke verhaal van deze piloot van British Airways-vlucht 5390 is daar een echt voorbeeld van.
In 1990 vertrok een vliegtuig van dit Britse bedrijf normaal naar Malaga. Alles leek van vreemd tot vreemd te gaan toen een van de cockpitruiten de lucht in blies. Het vliegtuig bevond zich op een hoogte van 5,000 meter en de piloot stond op het punt om te ervaren wat, helaas, het meest dramatische verhaal van zijn leven zou zijn - hij zoog uit het raam en overleefde op wonderbaarlijke wijze.
Het ongeval van British Airways-vlucht 5390
Op 20 juni 1991 vond een van de meest ongewone incidenten in de geschiedenis van de luchtvaart plaats. Tijdens een vlucht van British Airways van Birmingham naar Malaga brak een van de voorruiten van de cabine van het vliegtuig, waardoor kapitein Timothy Lancaster door de plotselinge drukverlaging uit het raam werd gezogen. Wonder boven wonder overleefde de gezagvoerder het ongeval dankzij de hulp van stewardessen en de expertise van de copiloot, Alison Atchison.
Kapitein Timothy Lancaster leed aan een van de engste ongevallen in de geschiedenis van de commerciële luchtvaart. Hij werd meer dan 600 minuten blootgesteld aan winden van meer dan 17 kilometer per uur en temperaturen rond de -22 °C.
Toen ze zich op 17,000 voet (ongeveer 5000 meter) bevonden, terwijl de stewardessen drankjes serveerden en de piloten op het ontbijt wachtten, scheurde de zijruit van kapitein Lancaster. De plotselinge decompressie schokte het vliegtuig, scheurde de cockpitdeur open en sleepte het lichaam van de piloot naar buiten. Hij vloog echter niet weg dankzij zijn benen nog steeds onder de bedieningselementen.
Nigel Ogden, een van de bemanningsleden, merkte de situatie op en wist Lancaster te grijpen, die door de wind en snelheid tegen de romp werd gedrukt, hoewel hij door de lage temperaturen begon te vriezen.
Na een paar minuten begon Ogden, die Lancaster nog steeds vasthield, nu bevriezing en uitputting te ontwikkelen, dus hoofdsteward John Heward en steward Simon Rogers namen de taak over om de kapitein vast te houden. Ze deden allemaal hun best om Lancaster weer in de cockpit te krijgen, maar dat was onmogelijk vanwege de snelle wind.
Tegen die tijd was Lancaster enkele centimeters verder naar buiten verschoven en raakte zijn hoofd herhaaldelijk de zijkant van de romp. De bemanning dacht dat hij dood was, maar Atchison zei tegen de anderen dat ze hem moesten blijven vasthouden, uit angst dat als hij hem zou loslaten, hij de linkervleugel, de motor of de horizontale stabilisator zou raken, waardoor deze mogelijk beschadigd zou raken.
Een noodlanding: Timothy Lancaster hangt nog steeds uit het cockpitraam
Ondertussen waarschuwde co-piloot Alastair Atchison de verkeerstoren over wat er was gebeurd en maakte vervolgens een noodlanding. Zonder op antwoord te wachten, begon hij aan de afdaling, zelfs met het risico het pad van andere vliegtuigen over te steken. Uiteindelijk kon Atchison de toestemming van de luchtverkeersleiding horen om een noodlanding te maken op Southampton Airport in het VK.
De stewards slaagden erin Lancaster's enkels te bevrijden van de stuurknuppel terwijl ze hem nog steeds vasthielden. Gelukkig landde het vliegtuig om 08:55 lokale tijd (07:55 UTC) veilig in Southampton en stapten de passagiers van boord via opstaptreden.
Piloot Timothy Lancaster leefde nog
Na bijna 22 minuten blootgesteld te zijn geweest aan winden van meer dan 600 kilometer per uur en temperaturen rond de -17 °C, werd kapitein Timothy Lancaster behandeld en levend naar een ziekenhuis gebracht. Hij herstelde binnen enkele weken en ging na minder dan vijf maanden weer aan het werk.
De oorzaak van het ongeval
Uit vervolgonderzoek bleek dat de voorruit was gebroken door enkele bouten die dunner en kleiner waren dan normaal gebruikt werden en die het drukverschil tussen de cabine en de buitenkant moesten weerstaan. Met andere woorden: het ongeval vond plaats door gebrekkig onderhoud.
Ze werden bekroond
Eerste officier Alastair Stuart Atchison en cabinepersoneelsleden Susan Gibbins en Nigel Ogden kregen de Queen's Commendation for Valuable Service in the Air. Atchison ontving ook een Polaris Award 1992 voor zijn bekwaamheid en heldendom.
Lees na het lezen van het ongelooflijke verhaal van Timothy Lancaster over het fascinerende geval van Juliane Koepcke, het meisje dat 10,000 voet viel en een dodelijke vliegtuigcrash overleefde!
