De kerncentrale van Tsjernobyl, gelegen buiten de stad Pripyat, Oekraïne - 11 kilometer van de stad Tsjernobyl - begon in de jaren zeventig met de bouw van de eerste reactor. In de daaropvolgende jaren werden er nog drie reactoren bijgekomen en waren er nog twee in aanbouw ten tijde van de ramp - een angstaanjagende tragedie dat heeft de mensheid angsten en eeuwig verdriet nagelaten.
Op 26 april 1986 om 1:23 uur werd reactor nummer 4 voor onderhoud stilgelegd. Er werd een experiment uitgevoerd om tijdens de uitschakelprocedure een noodkoelingsfunctie voor de kern te testen. Het is onzeker welke exacte processen tot de explosies hebben geleid, maar een verstoring van de regelgeving lijkt er deel van uit te maken.
De eerste explosie was die van stoom. Stoom uit de vernielde kanalen kwam de binnenruimte van de reactor binnen die de vernietiging van de reactorbehuizing veroorzaakte, waarbij de bovenplaat werd afgescheurd en opgetild met een kracht van 2,000 ton. Hierdoor braken verdere brandstofkanalen door, leed de reactorkern een totaal waterverlies en kon er volledig een hoge positieve holtecoëfficiënt ontstaan.
De tweede explosie vond plaats seconden na de eerste. Sommigen theoretiseerden dat de tweede explosie werd veroorzaakt door de waterstof die was geproduceerd door de oververhitte stoom-zirkoniumreactie of door de reactie van gloeiend grafiet met stoom die waterstof en zuurstof produceert. Anderen geloofden dat het een meer nucleaire of thermische explosie van de reactor was als gevolg van het oncontroleerbaar ontsnappen van snelle neutronen, veroorzaakt door het volledige waterverlies in de reactorkern. Hoe dan ook, het werd beschouwd als de ergste ramp met een kerncentrale in de geschiedenis. De vrijkomende neerslag was vier keer meer dan de atoombom op Hiroshima.
De explosies veroorzaakten een kettingreactie. De brand in Reactor 4 brandde tot 10 mei 1986 voordat het uiteindelijk werd gedoofd dankzij helikopters die zand en lood lieten vallen en er vloeibare stikstof in injecteerden. Radioactieve deeltjes kwamen vrij in de lucht. Rook en wind brachten het naar de nabijgelegen stad en over internationale grenzen. De meeste radioactieve neerslag kwam in Wit-Rusland terecht. Lichte nucleaire regen viel tot in Ierland.
Meer dan 336,000 mensen werden geëvacueerd. 600,000 mensen werden blootgesteld aan straling. Twee mensen stierven bij de eerste stoomexplosie, maar zesenvijftig mensen - 47 arbeidsongevallen en 9 kinderen met schildklierkanker - stierven direct als gevolg van de ramp. Er waren maar liefst 4,000 aan kanker gerelateerde sterfgevallen door degenen die aan straling waren blootgesteld. Het nabijgelegen dennenbos werd gemberbruin en stierf en kreeg de naam "Red Forest". Paarden die tijdens de evacuatie waren achtergelaten stierven als gevolg van vernietigde schildklier. Sommige runderen stierven ook, maar van degenen die het overleefden, leden de groei als gevolg van schildklierbeschadiging. Wilde dieren in de zwaarst getroffen gebieden stierven of stopten met voortplanten.
Na de ramp werden alle werkzaamheden aan reactoren 5 en 6 stopgezet. Reactor 4 werd afgesloten met 660 voet beton dat tussen het rampterrein en de operationele gebouwen was geplaatst. In 2 brak brand uit in het turbinegebouw van reactor 1991. Het werd onherstelbaar verklaard en stilgelegd. Reactor 1 werd in november 1996 ontmanteld als onderdeel van een deal tussen de Oekraïense regering en internationale organisaties zoals het IAEA. De toenmalige president Leonid Koetsjma zette Reactor 3 persoonlijk uit tijdens een officiële ceremonie op 15 december 2000, waarbij de fabriek volledig werd stilgelegd.
Het ongeval leidde tot vermeende cover-ups van de regering en spooksteden. Pripyat is een beetje een natuurreservaat geworden. De meesten van degenen die werden geëvacueerd, kwamen nooit meer terug. Ongeveer 400 mensen mochten zich hervestigen in de excursiezone, zolang ze nooit om geld of hulp vragen als ze ziek worden. Er zijn berichten dat in gebieden nabij Tsjernobyl nog steeds kinderen worden geboren met ernstige geboorteafwijkingen en zeldzame vormen van kanker. Sinds 2002 zijn er echter rondleidingen voor iedereen die de beruchte site wil zien.
Maar wat nog vreemder blijft aan Tsjernobyl, zijn een aantal griezelige paranormale claims die in de wind waaien. Sommigen geloven dat buitenaardse wezens bij de ramp betrokken waren. Getuigen beweerden tijdens het ongeval zes uur lang een UFO boven de fabriek te hebben zien zweven. Drie jaar later verklaarde een arts die in Tsjernobyl werkte, Iva Naumovna Gospina, dat ze een "barnsteenachtig" object boven de plant zag. Een jaar later fotografeerde een verslaggever een object dat leek op het object dat Dr. Gospina beschreef boven het rampgebied.
Een wezen dat bekend staat als de Zwarte Vogel van Tsjernobyl werd ook in de aanloop naar de ramp waargenomen. Het wordt beschreven als een groot zwart, vogelachtig wezen of een man zonder hoofd met een spanwijdte van 20 voet en rode ogen. Het is vergeleken met dat van de Mothman in Point Pleasant, West Virginia. Dit wezen is sinds de ramp niet meer gezien.
Mensen hadden gruwelijke nachtmerries, dreigende telefoontjes en ontmoetingen uit de eerste hand met het gevleugelde beest. Hebben ze echt een onbekend wezen gezien of was het iets uit de natuur, zoals de zwarte ooievaar? We zullen het misschien nooit weten.
Er wordt aangenomen dat de Pripyat, de arbeidersstad van Tsjernobyl, extreem spookt. Mensen hebben het gevoel gehad bekeken te worden als ze langs het stadsziekenhuis liepen. Aangezien het lijkt op de nasleep van een apocalyps, kan dat gevoel allesbehalve bovennatuurlijk zijn. Verschijningen en schaduwen worden vaak gezien. Sommigen hebben zelfs gemeld dat ze zijn aangeraakt. Maar zouden de geesten van de slachtoffers door de getroffen gebieden kunnen zwerven? En zou het kunnen dat al die bizarre wezens van Tsjernobyl niets anders zijn dan het resultaat van genetische misvorming door de extreme straling in de lucht?
