Op 4,000 km stroomopwaarts bereik je de uitlopers van de Andes in Peru, en daar woonden de mensen van de Chachapoya, ook wel "The Warriors of the Clouds."
Er is weinig kennis uit de eerste hand of tegenstrijdige kennis van de Chachapoyas. Veel van wat we weten over de Chachapoyas-cultuur is gebaseerd op archeologisch bewijs van ruïnes, aardewerk, graven en andere artefacten.
Een van de meest dichtbevolkte Chachapoya-steden ligt op 3,000 meter hoogte en laat zien dat de inwoners grote bouwers waren en waarschijnlijk over een enorm rijk regeerden. Radiokoolstof (koolstof-14) analyses dateren het grootste deel van de constructie rond 800 na Christus, met uitzondering van de hoofdingang die dateert uit 500 na Christus.
In heel Amerika zijn er geen vergelijkbare constructies, maar er zijn vergelijkbare constructies onder de Keltische volkeren van Europa, vooral in oude Keltische nederzettingen in Galicië. Sommige Chachapoya-schedels laten zien dat er trepanaties op zijn uitgevoerd, die patiënten hebben overleefd. Deze chirurgische praktijk was al bekend in het Middellandse Zeegebied, waar het rond 500 voor Christus wordt beschreven, en op Oostenrijkse locaties zijn getrepande Keltische schedels gevonden.
Het koninkrijk van de Chachapoya lag in het oosten van Peru, ver van het invloedsgebied van het Inca-rijk. Hoewel hun begrafenissen vroeger in huizen plaatsvonden, een gewoonte die de Kelten gemeen hadden, maakten ze ook graven op de kliffen van steile kliffen en hebben ze schilderijen nagelaten van mensen met complexe en spectaculaire hoofdtooien. De Kelten vertegenwoordigden hun goden ook met soortgelijke hoofdtooien.
Het klimaat in het gebied brengt zeer frequente stormen met zich mee die aardverschuivingen veroorzaken die de steden in de valleien kunnen begraven, daarom kozen de Chachapoya's ervoor om op de toppen van de bergen te bouwen. Tijdens stortregens werd een begrafenis op 2,800 m ontdekt en archeologen waren in staat om meer dan 200 mummies te vinden die de stormen en plunderingen hadden overleefd.
Analyse van de botten heeft aangetoond dat veel Chachapoya's leden aan ziekten zoals tuberculose, waarvan altijd werd gedacht dat ze na de ontdekking door de Spanjaarden in Amerika waren geïntroduceerd, maar dit toont aan dat de Chachapoya's er al eeuwen geleden aan leden. Dit heeft geleid tot de gedachte dat de Chachapoyas afstammelingen waren van een Europees volk dat vele eeuwen vóór Columbus in Amerika arriveerde.
En het was een krijgersvolk, veel skeletten laten zien dat ze stierven aan schedelfracturen en een gewelddadige dood hadden. En hun meest gebruikelijke wapens om vanaf een afstand aan te vallen waren slingers, heel anders dan die gevonden in het Inca-deel van Peru, maar zeer vergelijkbaar met de Keltische slingers van de Balearen.
Een Balearische slinger, wereldkampioen in het schieten met slingers, onderzoekt een Chachapoya-slinger en beweert dat ze praktisch identiek zijn aan de traditionele Balearen-slingshots.
De eigenschappen van Chachapoyas
Sommige afstammelingen van de Chachapoya's behouden fysieke kenmerken die hen onderscheiden van andere Amazone- of Inca-stammen. Ze hebben een lichtere huid en velen zijn blond of roodharig, wat contrasteert met de koperen huidskleur en zwart haar van de rest van de Zuid-Amerikaanse stammen. Enkele van de eerste Spaanse ontdekkingsreizigers waren al getuige van die verschillen waardoor de Chachapoya's meer op Europeanen dan op Zuid-Amerikanen leken.
Speekselmonsters van kinderen met deze fysieke kenmerken zijn geanalyseerd bij het Moleculair Genetisch Instituut in Rotterdam. Hoewel het grootste deel van hun genoom echt Zuid-Amerikaans is, bevatten sommigen tussen de 10 en 50 procent genen van Keltische oorsprong, met name uit Engeland en Galicië.
Zijn de afstammelingen van de Chachapoya's van Keltische stammen aan boord gegaan van Carthaagse schepen die de Atlantische Oceaan overstaken op de vlucht voor het Romeinse leger?
Ondanks verschillende aanwijzingen die op deze mogelijkheid wijzen, is de waarheid dat er geen sluitend bewijs is. Misschien zullen nieuwe archeologische of genetische studies dit bevestigen, maar sommige archeologen en geleerden van de Chachapoya's zijn er al van overtuigd.
