Tussen 1861 en 1865 waren de Verenigde Staten verwikkeld in een bloedig conflict dat het leven kostte aan meer dan 600,000 mensen. De burgeroorlog, zoals die vaak wordt genoemd, werd op verschillende fronten uitgevochten: de Noordelijke Unie tegen de Zuidelijke Confederatie. Hoewel de oorlog eindigde met een noordelijke overwinning en de slavernij in het hele land werd afgeschaft, blijft het een van de bloedigste conflicten in de Amerikaanse geschiedenis.
Een belangrijk aspect van deze verschrikkelijke oorlog was dat er bij verschillende gelegenheden werd aangenomen dat engelen tussenbeide waren gekomen om soldaten van de Unie te helpen of te genezen. Veel soldaten meldden dat ze kleine lichtjes om hen heen zagen terwijl ze stierven aan hun verwondingen of zelfs voordat ze gewond raakten. Deze lichtverschijnselen worden door sommigen beschouwd als een voorbeeld van hemelse inmenging in menselijke aangelegenheden.
"Angel's Glow" is de naam die wordt gegeven aan zo'n hemels vreemd fenomeen dat plaatsvond in de Slag bij Shiloh, tijdens de burgeroorlog. Duizenden soldaten waren getuige van een gloed die uit hun wonden kwam en hen hielp genezen. Ondanks de vreemdheid van de zaak, zou er een verklaring kunnen zijn.
De Slag om Shiloh (1862), de bloedigste van de Amerikaanse Burgeroorlog, bestond uit een verrassingsaanval van de Zuidelijken tegen de Unie, om hen terug te duwen en weg te duwen van de Tennessee River. Maar de verwarring van de troepen veranderde die plaats in een slachting die eindigde met de overwinning van de troepen van de Unie, en met een Danteske dodental: meer dan 3,000 soldaten gedood en meer dan 16,000 gewond. Artsen aan beide kanten waren niet in staat iedereen te behandelen, en het ergste was dat de hulp twee dagen zou duren.
En daar, zittend in de modder, midden in de koude, sombere nacht en soms zelfs in de regen, merkten sommige soldaten dat hun wonden een zwakke blauwgroene gloed uitstraalden, iets wat ze nog nooit eerder hadden gezien. Toen ze uiteindelijk werden geëvacueerd, hadden degenen die hun wonden hadden zien glanzen een hogere overlevingskans, genazen sneller en hun wonden lieten minder littekens achter. Voor wat ze de "Angel's Glow" noemden.
Het verhaal bleef onverklaard tot 2001, toen een 17-jarige middelbare scholier, Bill Martin genaamd, en zijn 18-jarige vriend Jon Curtis het onderzoek deden voor hun wetenschappelijk project en voorstelden dat een bacterie genaamd Fotorhabdus luminescens zou verantwoordelijk kunnen zijn voor Angel's Glow fenomeen.
Deze bacteriën zijn lichtgevend en leven alleen in koude en vochtige omgevingen. De strijd werd begin april uitgevochten, toen de temperaturen laag waren en de grond nat was van de regen. De gewonde soldaten werden overgelaten aan de elementen van de natuur en leden aan onderkoeling. Dit zou een perfecte omgeving bieden voor P. luminescens om schadelijke bacteriën in te halen en te doden om mogelijke infecties te vermijden. En later in het ziekenhuis, onder warmere omstandigheden, stierven deze bacteriën, waardoor de wond helemaal schoon achterbleef.
Vaak zou een bacteriële infectie in een open wond een fatale afloop inluiden. Maar dit was een geval waarin de juiste bacterie op het juiste moment daadwerkelijk een rol speelde bij het redden van levens. Dus de soldaten van Shiloh hadden hun microbiële vrienden moeten bedanken. Maar wie wist toen dat engelen in microscopisch kleine afmetingen kwamen? Wat Martin en Curtis betreft, ze behaalden de eerste plaats in de teamcompetitie op de Intel International Science and Engineering Fair in 2001.
