Er is een mysterieus meer in de prachtige Gharval Himalaya - Roopkund. Al meer dan 1,000 jaar liggen rond het meer honderden doden die hoogstwaarschijnlijk zijn omgekomen bij een extreme hagelbui. Er zijn echter verschillende speculaties achter deze oude botten. Aan de andere kant zijn alpenbossen, groene weiden en met sneeuw bedekte bergen de specialiteiten van de regio, waardoor het een perfecte avontuurlijke toeristische attractie is.
Roopkund Lake - het meer van skeletten
Het Roopkund-meer, diep genesteld in het Himalaya-gebergte op 5,029 meter boven de zeespiegel, is een klein waterlichaam - ongeveer 40 meter in diameter - dat in de volksmond Skeleton Lake wordt genoemd. Omdat in de zomer, als de zon het ijs rond het meer doet smelten, er een vreselijk zicht ontstaat: botten en schedels van honderden oude mensen en paarden die rond het meer liggen.
Het is niet helemaal duidelijk of de lokale bevolking hiervan op de hoogte was in vroegere tijden of niet - maar de eerste schriftelijke rapporten verschijnen in 1898. In 1942 rapporteerde een boswachter over de botten en het vlees dat te zien was in smeltend ijs en dit ontstond onrust onder militairen uit angst voor verrassing aanval van Japans leger.
Lage temperatuur, ijle en schone lucht hielpen om de lichamen van overledenen beter te behouden dan elders het geval zou zijn. Terwijl het ijs smelt (tegenwoordig smelt het meer dan voorheen), wordt zelfs vlees onthuld. Door ijs en aardverschuivingen zijn enkele botten in het meer geduwd.
De oorsprong van de skeletten van het Roopkund-meer
Er is weinig bekend over de oorsprong van deze skeletten, aangezien ze nooit zijn onderworpen aan systematisch antropologisch of archeologisch onderzoek, deels vanwege de verstoorde aard van de site, die vaak wordt aangetast door rotsverschuivingen en die vaak wordt bezocht door lokale pelgrims en wandelaars die de skeletten hebben gemanipuleerd en veel van de artefacten hebben verwijderd.
Er zijn meerdere voorstellen gedaan om de oorsprong van deze skeletten te verklaren. Himalaya is buitengewoon rijk aan legendes en het gebied van Roopkund is geen uitzondering. Volgens een mythologische legende kwamen de godin Nanda Devi en Lord Shiva langs dit gebied na een succesvol gevecht met demonen. Nanda Devi wilde haar dorst lessen en Shiva creëerde dit meer voor haar. Toen Nanda Devi zich over het meer boog, kon ze haar heldere en mooie weerspiegeling zien - zo kreeg het meer de naam "Roopkund", wat letterlijk betekent kijken / vorm meer.
Een andere folklore beschrijft een pelgrimstocht naar het nabijgelegen heiligdom van de berggodin Nanda Devi, ondernomen door een koning en een koningin en hun vele bedienden, die - vanwege hun ongepast, feestgedrag - werden neergeslagen door de toorn van Nanda Devi. Er is ook gesuggereerd dat dit de overblijfselen zijn van een leger of een groep kooplieden die door een storm zijn overvallen. Ten slotte hebben de wetenschappers gesuggereerd dat ze het slachtoffer waren van een epidemie.
DNA-analyses suggereren een andere vreemde geschiedenis achter de Roopkund-skeletten
Om nu licht te werpen op de oorsprong van de skeletten van Roopkund, hebben onderzoekers hun overblijfselen geanalyseerd met behulp van een reeks bioarcheologische analyses, waaronder oud DNA, stabiele isotoop-voedingsreconstructie, radiokoolstofdatering en osteologische analyse.
Ze hebben ontdekt dat de Roopkund-skeletten behoren tot drie genetisch verschillende groepen die zijn afgezet tijdens meerdere gebeurtenissen, met een tijdsverschil van ongeveer 1000 jaar. Deze bevindingen weerleggen eerdere suggesties dat de skeletten van het Roopkund-meer werden afgezet in een enkele catastrofale gebeurtenis.
De nieuwe resultaten laten zien dat er 23 mensen met Zuid-Aziatische afkomst waren in Roopkund, maar ze stierven tijdens een of meerdere gebeurtenissen tussen de 7e en 10e eeuw na Christus. Bovendien bevatten de Roopkund-skeletten nog een groep van 14 slachtoffers die daar duizend jaar later stierven. - waarschijnlijk in een enkele gebeurtenis. En in tegenstelling tot de vroegere Zuid-Aziatische skeletten had de latere groep in Roopkund een genetische afkomst die verbonden was met de Middellandse Zee - Griekenland en Kreta, om precies te zijn.
Waarom was er een mediterrane groep in Roopkund, en hoe kwamen ze aan hun einde? Onderzoekers weten het niet en speculeren niet. De meeste geleerden geloven dat de slachtoffers van Roopkund pelgrims waren die stierven tijdens de Raj Jat-pelgrimstocht nadat ze in een zware hagelstorm waren terechtgekomen.
Kwam de Mediterrane groep voor de Raj Jat-pelgrimstocht en bleef dan lang genoeg bij het meer om daar hun doel te bereiken? Volgens het DNA-bewijs is er voorlopig geen andere gedachte dan deze, maar wetenschappers zeggen dat dit soort scenario nergens op slaat.
