Een van de meest beruchte onopgeloste misdaaduitbarstingen in de geschiedenis gaat naar Jack the Ripper. De identiteit van de moordenaar die Oost-Londen in 1888 angst aanjaagde, blijft tot op de dag van vandaag een mysterie. De moordenaar verminkte het lichaam van zijn slachtoffer op zo'n ongebruikelijke manier, wat aangeeft dat hij een substantiële kennis had van de menselijke anatomie. Velen hebben gespeculeerd over wie precies de moordenaar van vijf vrouwen in de wijk Whitechapel in Oost-Londen was, maar niemand heeft dit mysterie kunnen oplossen en zal dat waarschijnlijk ook nooit doen. Sinds het einde van de 19e eeuw zijn er echter veel nieuwe overtuigende theorieën naar voren gebracht voor deze beruchte zaak, zelfs vandaag nog. Maar uiteindelijk blijft de lineaire vraag die overblijft: wie was Jack the Ripper?
De moordzaak 'Jack the Ripper'
De Ripper-moorden vonden plaats in Londen, in 1988, voornamelijk in de arme gemeenschap van Whitechapel - een van de moorden stak de grens over naar de City, het zakelijke district van Londen. De slachtoffers van Ripper waren:
- Mary Ann "Polly" Nichols, Vermoord 31 aug. 1888
- Annie Chapman, Vermoord 8 sept. 1888
- Elisabeth Strijd, Vermoord 30 sept. 1888
- Catharina Eddowes, Vermoord 30 sept. 1888
- Maria Jane Kelly, Vermoord 9 nov. 1888
De meeste slachtoffers waren prostituees wier keel was doorgesneden. Maar in tegenstelling tot de andere slachtoffers werd Mary Jane Kelly binnenshuis vermoord, veilig uit de buurt van nieuwsgierige blikken, en daardoor waren de verminkingen van haar lichaam aanzienlijk ernstiger dan die van de anderen. Het enige slachtoffer dat aan verminking ontsnapte, was Elizabeth Stride, en de meeste critici denken dat de moordenaar in dit geval midden in de misdaad werd onderbroken.
De moorden vonden allemaal 's nachts plaats in dichtbevolkte straten, en hoewel vier ervan in de open lucht plaatsvonden, zagen geen getuigen de dader goed genoeg om hem te identificeren of een gedetailleerde beschrijving te geven. Er was geen duidelijk motief voor de misdaden en de moordenaar werd nooit voor de rechter gebracht. Veel schrijvers die de misdaad in de negentiende eeuw en vandaag de dag bespreken, beweren dat de moordenaar seksueel afwijkend was, vooral omdat alle moorden op prostituees werden gepleegd en veel van de fysieke verminking zich op de buik concentreerde.
De moord en verminking van prostituees drong bijna recht door tot de Victoriaanse morbiditeit en veroorzaakte een golf van paniek in Londen. Dit werd nog verergerd door een reeks treiterende brieven aan de Central News Agency en de Whitechapel Vigilance Committee tussen de "Double Event" op 30 september en de dood van Mary Kelly op 9 november 1988.
Een van deze brieven, bekend als 'From Hell', zou de helft van de ontbrekende nier van Catherine Eddowes bevatten - "De andere helft die ik bakte en at, was erg lekker." Alles behalve deze worden nu gewoonlijk beschouwd als hoaxes die door de verslaggevers zelf zijn gepleegd, inclusief degene waarin de Ripper zijn beroemde naam ontving. Op dat moment waren er meer dan 1000 brieven onderzocht door de politie, en de meest beruchte zijn: Beste baas brief, Saucy Jack briefkaart, Uit de hel brief en Openshaw Brief.
Naast deze communicatie werd de enige aanwijzing die de moordenaar achterliet, gevonden in de nacht van het 'Double Event', bestaande uit enkele bloederige stukken Eddowes 'schort die in een steegje werden gevonden. Er wordt getheoretiseerd dat ze daarheen werden gegooid nadat de moordenaar ze had gebruikt om zijn handen af te vegen. Een krijtinscriptie boven de schortstukken, "De Joden [vermoedelijk Joden] zijn de mannen die nergens de schuld van zullen krijgen", werd ook verondersteld te zijn geschreven door de moordenaar om onbekende redenen.
De inscriptie werd echter verwijderd voordat deze correct kon worden opgenomen, vanwege de vrees dat het de bevolking zou aanzetten, en gezien het algemene antisemitisme van die tijd, kan niet definitief worden vastgesteld of de uitdrukking specifiek verwijst naar de Ripper-moorden.
Het werd nog ingewikkelder toen de moorden (waarschijnlijk) stopten na de dood van Mary Kelly, en de zaak werd min of meer koud. Hoewel, zoals opgemerkt, een paar soortgelijke moorden de angst gedurende enkele jaren daarna kort deden herleven, werd en wordt algemeen aangenomen dat de groeiende psychose van de moordenaar volledig tot uitdrukking kwam met de Kelly-moord, waarna hij ofwel zelfmoord pleegde, op natuurlijke wijze stierf of om andere redenen werd gepleegd.
Verdachten en theorieën
Verschillende buitengewone claims, variërend van een dakloze Joodse slager tot verschillende medische studenten uit de middenklasse tot de erfgenaam van het Britse rijk, zijn ingediend tegen de Ripper-verdachte. De theorie dat de moordenaar een vrouw was, een wraakzuchtige vroedvrouw verkleed als man, is ook af en toe de ronde gedaan.
Een ander populair idee is dat de moordenaar besmet was met syfilis - een geslachtsziekte die progressieve hersenschade veroorzaakt in de laatste stadia - en op wraak uit was. Een andere theorie geeft aan dat de vijf slachtoffers gebonden waren door de kennis van een zeer gevoelig geheim dat door één persoon, waarschijnlijk Kelly, werd bewaard en door mysterieuze regeringsagenten werd vermoord om te voorkomen dat ze met elkaar zouden praten.
Een rijke katoenhandelaar met de naam James Maybrick werd door sommigen ook beschouwd als Jack the Ripper. Maybrick werd zelf vermoord door zijn vrouw die arseen gebruikte om hem te vermoorden. In de jaren negentig werd een dagboek gepubliceerd, naar verluidt geschreven door Maybrick, waarin hij de moorden op Ripper bekende, maar de auteur gaf vervolgens toe dat hij het dagboek had vervalst.
Nog een controversiële nieuwe theorie - naar voren gebracht door misdaadschrijver Patricia Cornwell - toont de beroemde Britse schilder Walter Richard Sickert, wiens werken een duidelijke fascinatie tonen voor het lage Victoriaanse leven, als direct verantwoordelijk voor de moorden of als hulp bij de koninklijke doofpot. Walter Sickert was een lid van de Camden Town Group of Post-impressionistische kunstenaars in het Londen van het begin van de 20e eeuw. De theorie van Cornwell wordt bijna universeel bespot door serieuze Ripperologen als een zaak van het bepalen van de schuldige voordat het bewijs wordt onderzocht.
Was Jack the Ripper een Amerikaanse reiziger?
Er zijn de afgelopen 130 jaar veel theorieën geweest die hebben geprobeerd de geheime identiteit van Jack the Ripper te achterhalen, maar een van de meest populaire suggereert dat de moordenaar een van de vele reizende Amerikanen zou kunnen zijn die eind jaren 1880 naar Engeland kwamen. . Deze theorie bestond echt ten tijde van de moorden en de volgende drie mannen zijn slechts enkele van de Amerikanen die ervan verdacht worden Jack the Ripper te zijn:
Richard Mansfield
Mansfield was een Amerikaanse acteur, geboren op 24 mei 1857. In 1887 begon Mansfield aan zijn beroemdste vertolking van een personage door de hoofdrol te spelen in Dr. Jekyll en Mr. Hyde. In augustus 1888 bracht Mansfield zijn nieuwe toneelstuk naar Londen en vestigde zich in het beroemde Lyceum Theatre in West End. Zijn optreden was een hit en er werd beweerd dat zijn transformatie in het monster Mr. Hyde zo overtuigend was dat vrouwen in het publiek flauwvielen en volwassen mannen bang waren om alleen naar huis te gaan.
Door een vreemd toeval viel de opening van het stuk samen met het begin van de Jack the Ripper-moorden. Een paar dagen na de eerste show, op 7 augustus 1988, werd het lichaam van Martha Tabram ontdekt in de gebouwen van George Yard, Whitechapel. Martha was mogelijk het eerste slachtoffer van de nog niet geïdentificeerde Whitechapel Ripper. Hoewel ze niet een van de canonieke vijf Ripper-slachtoffers is, wordt ze beschouwd als de volgende meest waarschijnlijke kandidaat.
Naarmate het onderzoek vorderde, kwamen de politie en het publiek tot de conclusie dat de moordenaar een man moest zijn die overdag volkomen normaal leek, maar 'mentaal' in een monster veranderde 's nachts. Het feit dat de Ripper ook lichaamsdelen van zijn slachtoffers verwijderde, suggereerde het werk van een dokter. Er werden duidelijke overeenkomsten gevonden tussen dr. Jekyll en meneer Hyde en de ongrijpbare Jack the Ripper, en het duurde niet lang voordat een vinger van argwaan werd gewezen op de enige man die perfect bij dit personage paste: Richard Mansfield. Het is echter nooit bewezen dat hij de echte moordenaar was.
Dokter Francis J. Tumblety
Een andere beruchte Amerikaanse verdachte was dokter Francis J. Tumblety. Hij was een kwakzalver uit New York die zijn geld verdiende door onbetrouwbare Indiase kruidengeneesmiddelen en tonics te verkopen. Hij was een gewone leugenaar met een obsessief gevoel van eigendunk. Er werd gemeld dat hij een diepe haat had tegen vrouwen, vooral prostituees, en zijn bewegingen konden nooit worden vastgesteld.
Zijn aankomst in Londen vanuit de Verenigde Staten luidde het begin in van de Whitechapel-moorden en hij werd gearresteerd wegens grove onfatsoenlijkheid en was vrijwel zeker een verdachte tijdens de Ripper-moorden. Kort na de laatste moord op Jack the Ripper, in november 1888, vluchtte Tumblety het land uit en keerde terug naar Amerika. En niemand kon hem opnieuw traceren.
HH Holmes
In de afgelopen jaren is een Amerikaanse seriemoordenaar genaamd HH Holmes in beeld gebracht als een waarschijnlijke kandidaat om Jack the Ripper te zijn. Dr. Henry Howard Holmes wordt beschouwd als Amerika's allereerste seriemoordenaar nadat hij aan het einde van de 27e eeuw bekende meer dan 19 mensen te hebben vermoord in zijn beruchte "hotel" in Illinois. Holmes 'techniek was om van zijn hotel een' moordkasteel 'te maken dat vol zat met valstrikken en martelwerktuigen waar hij zijn slachtoffers zou villen en ontleden.
Hoewel Holmes en Jack the Ripper heel verschillende soorten moordenaars lijken te zijn, waren ze allebei koel en berekenend, bijna methodisch in hun aanpak. Er is ook een overeenkomst bij de slachtoffers. Het laatste Jack the Ripper-slachtoffer, Mary Jane Kelly, werd vermoord en verminkt, niet op straat, maar in haar eigen huis. Dit toont wel een zeer duidelijke escalatie in het motief van de Ripper. Hij was van een straatmoordenaar veranderd in een man die zijn slachtoffers achter gesloten deuren nam.
Als HH Holmes de Ripper was, had de moord op Mary Kelly hem misschien geïnspireerd om de volgende stap te zetten en zijn moordkasteel in Chicago te creëren, waar hij zijn gruwelijke werk ononderbroken kon voortzetten. In 2018 ontdekte de achterkleinzoon van Holmes indirect bewijs dat zijn familielid in verband zou kunnen brengen met de Jack the Ripper-brieven en het is mogelijk dat Holmes op het juiste moment in Londen was om de Whitechapel Ripper te zijn. Als dit waar is, dan plaatst het Holmes waarschijnlijk in de positie Jack the Ripper te zijn.
Was Jack The Ripper een slachter?
Er bestaan honderden theorieën over de identiteit van "Jack the Ripper". Zijn neiging tot anatomische dissectie met een mes - en in het bijzonder de snelle lokalisatie en verwijdering van specifieke organen - bracht sommigen ertoe te speculeren dat hij operatief getraind moet zijn. Een heronderzoek van een mortuariumschets van een van zijn slachtoffers heeft echter verschillende aspecten van de incisie-techniek onthuld die zeer irrationeel zijn met professionele chirurgische training.
Gerelateerde discrepanties zijn ook duidelijk in de taal die wordt gebruikt in de enige brief van Jack die als waarschijnlijk authentiek wordt beschouwd. De technieken die hij gebruikte om zijn slachtoffers te sturen en hun organen terug te halen, waren echter zeer consistent met de technieken die in de toenmalige slachthuizen werden gebruikt.
Oost-Londen had in de jaren 1880 een groot aantal kleinschalige slachthuizen, waarbinnen de omstandigheden voor zowel dieren als arbeiders buitengewoon streng waren. Modern sociologisch onderzoek heeft de duidelijke verbanden aangetoond tussen het plegen van geweld tegen dieren en het geweld tegen mensen, evenals de verhoogde risico's van geweldsmisdrijven in gemeenschappen rond slachthuizen. Dus de theorie kan helemaal niet worden ontkend dat "Jack the Ripper" een slachtman zou kunnen zijn. Velen geloven dat hij een joodse slachter was die in het gebied van de moorden woonde.
Was er een verband tussen de Whitechapel Ripper en de Lambeth Poisoner?
Dr. Thomas Neill Cream, ook wel bekend als de Lambeth Poisoner, was een Schots-Canadese seriemoordenaar, die zijn slachtoffers tot hun dood vergiftigde. Dr. Cream claimde zijn eerste bewezen slachtoffers in de Verenigde Staten en de rest in Groot-Brittannië en mogelijk anderen in Canada. Tijdens de executie door ophanging op 15 november 1992 waren zijn raadselachtige laatste woorden "Ik ben Jack de ..." Daarom escaleerden de speculaties dat Lambeth Poisoner de echte Jack the Ripper was. Volgens officiële gegevens zat hij echter in de gevangenis in Illinois op het moment van de Ripper-moorden.
Jack the Ripper was een Poolse kapper!
Een groep Britse onderzoekers heeft gesuggereerd dat de beruchte seriemoordenaar Jack the Ripper een 23-jarige Poolse kapper zou kunnen zijn, Aaron Kosminsky genaamd, die werd opgenomen in een asiel op het moment dat de moorden stopten. De onderzoekers gebruikten hitech-DNA-tests om de in Polen geboren Aaron Kosminsky te koppelen aan een met bloed bevlekte sjaal van een Ripper-slachtoffer. Ze beweren dat het een "statistische waarschijnlijkheid" is dat Kosminsky koelbloedig ten minste vijf vrouwen in het Whitechapel-gebied heeft afgeslacht.
Conclusie
Meer dan 130 jaar zijn verstreken sinds de seriemoorden in Whitechapel aan het einde van de 19e eeuw in Engeland plaatsvonden. Gedurende deze lange periode zijn misdaadonderzoeken geëvolueerd van 'handschriften' naar 'voetafdrukken' naar 'vingerafdrukken' naar 'DNA-tests', en hebben ze hun hoogtepunt bereikt, maar zoveel speculaties en theorieën over Jack the Ripper hebben deze zaak in een eindeloze put. Misschien krijgt de zaak nooit zijn grond en blijft de identiteit van Jack the Ripper voor altijd een onopgelost mysterie.
