Eastern Air Lines-vlucht 401 was een lijnvlucht van New York naar Miami. Kort voor middernacht op 29 december 1972. Het was het Lockheed L-1011-1 Tristar-model dat op 29 december 1972 de luchthaven John F. Kennedy van New York verliet en neerstortte op de Florida Everglades, waarbij 101 doden vielen. De piloten en de boordwerktuigkundige, twee van de 10 stewardessen, en 96 van de 163 passagiers stierven. Slechts 75 passagiers en bemanningsleden hebben het overleefd.
Eastern Air Lines Vlucht 401 Crash:
Vlucht 401 stond onder het bevel van kapitein Robert Albin Loft, 55, een ervaren piloot van Eastern Airline. Zijn cockpitbemanning omvatte de eerste officier Albert Stockstill, 39, en de tweede officier annex boordwerktuigkundige, Donald Repo, 51.
De vlucht vertrok op vrijdag 29 december 1972 om 9 uur vanaf JFK Airport met 20 passagiers en in totaal 163 bemanningsleden aan boord. De passagiers genoten van een routinevlucht tot 13:11 uur, toen de vlucht nabij zijn bestemming in Florida was en de bemanning zich voorbereidde op de landing.
Op dat moment merkte de eerste officier Albert Stockstill op dat de indicator van het landingsgestel niet oplichtte. De andere bemanningsleden hielpen Stockstill, maar hij raakte ook afgeleid door het probleem. Terwijl de bemanning gefocust was op de indicator van het landingsgestel, kwam het vliegtuig onbewust op een lagere hoogte neer en stortte abrupt neer.
Redding en dodelijke slachtoffers:
Stockstill stierf op slag bij de inslag toen het vliegtuig neerstortte in de moerassige Florida Everglades. Kapitein Robert Loft en tweede officier Donald Repo overleefden de crash kort. Kapitein Loft stierf echter voordat hij uit het wrak kon worden gered. Agent Repo stierf de volgende dag in het ziekenhuis. Van de 176 mensen aan boord verloren er 101 het leven bij de tragedie.
Achtervolgingen van vlucht 401:
Frank Borman, voordat hij CEO van Eastern Airlines werd, arriveerde op de plaats van het ongeluk en hielp de vluchtpassagiers te redden. Meteen na dit evenement volgt een nieuwe wending. In de daaropvolgende maanden en jaren begonnen medewerkers van Eastern Air Lines waarnemingen te melden van de dode bemanningsleden, kapitein Robert Loft en tweede officier Donald Repo, zittend aan boord van andere L-1011-vluchten. Er wordt gezegd dat Don Repo alleen lijkt te waarschuwen voor mechanische of andere problemen die moeten worden gecontroleerd.
Delen van het vliegtuig dat met vlucht 401 was neergestort, werden na het crashonderzoek geborgen en teruggeplaatst in andere L-1011's. De gerapporteerde spoken waren alleen te zien op de vliegtuigen die deze reserveonderdelen gebruikten. Waarnemingen van de geesten van Don Repo en Robert Loft verspreidden zich door Eastern Air Lines tot het punt waarop het management van Eastern de werknemers waarschuwde dat ze met ontslag te maken konden krijgen als ze betrapt werden op het verspreiden van spookverhalen.
Maar de geruchten over het rondspoken van de vlucht hadden zich al wijd en zijd verspreid. Televisie en boeken vertelden de verhalen van de Flight 401 Ghosts. Tegen die tijd was Frank Borman de CEO van Eastern Airlines die de verhalen een 'angstaanjagende rotzooi' noemde en overwoog de producenten van de tv-film The Ghost of Flight 1978 uit 401 aan te klagen wegens het aantasten van de reputatie van Eastern Airlines.
Terwijl Eastern Airlines publiekelijk ontkende dat sommige van hun vliegtuigen werden achtervolgd, hebben ze naar verluidt alle geborgen onderdelen uit hun L-1011-vloot verwijderd. Na verloop van tijd stopte de melding van spookwaarnemingen. Een originele vloerplaat van vlucht 401 blijft in de archieven van History Miami in Zuid-Florida. Stukken van het wrak van vlucht 401 zijn ook te vinden in het Ed and Lorraine Warren's Occult Museum in Monroe, Connecticut.
Wat kwam er uit het onderzoek?
Het onderzoek van de National Transportation Safety Board (NTSB) ontdekte later dat de crash plaatsvond als gevolg van een doorgebrande gloeilamp. Het landingsgestel had toch handmatig kunnen worden neergelaten. De piloten fietsten door het landingsgestel, maar kregen het bevestigingslampje nog steeds niet en crashten abrupt.
Onderzoekers concludeerden dat de lagere hoogte van het vliegtuig was door te zeggen dat de bemanning werd afgeleid door het lampje van het neuswiel en omdat de boordwerktuigkundige niet op zijn stoel zat toen de waarschuwing voor lagere hoogte klonk, zou hij het niet hebben kunnen horen.
Visueel, aangezien het nacht was en het vliegtuig over het donkere terrein van de Everglades vloog, gaven geen grondlichten of andere visuele tekens aan dat de TriStar langzaam daalde. Het stortte binnen 4 minuten op de grond. Daarom was de crash te wijten aan de pilootfout. Er wordt gezegd dat dit de reden is dat Loft en Repo vlucht 401 achtervolgen - om toekomstige vluchten te beschermen tegen menselijke fouten.
