Echte geschiedenis is veel fascinerender dan wat we op de middelbare school hebben geleerd. Hoewel veel boeken ons moeten overtuigen om ze aan de hand van hun omslag te lezen, zijn er een paar die zo zijn geboren dat ze iedereen verleiden erin te duiken.
De Bijbel van de Duivel, Het lot van de ziel en De Zwarte Bijbel zijn absoluut zulke drie boeken die mensen magnetiseren om erin te verdwalen.
Codex Gigas – De duivelsbijbel
De Codex Gigas, wat letterlijk het ‘Giant Book’ betekent in het Engels, is het grootste nog bestaande middeleeuwse verluchte manuscript ter wereld, met een lengte van 56 cm. Het is gemaakt met meer dan 160 dierenhuiden en er zijn twee mensen nodig om het zelfs maar op te tillen.
De Codex Gigas bevat de volledige Latijnse vertaling van de Bijbel, evenals meerdere andere teksten, waaronder werken van Hippocrates en Cosmos uit Praag, om nog maar te zwijgen van medische formules, teksten over exorcismen en een grote afbeelding van de Duivel zelf.
In juli 1648, tijdens de laatste botsingen van de Dertig jaar oorlogplunderde het Zweedse leger de stad Praag. Onder de schatten die ze stalen en bij thuiskomst meebrachten zat een boek genaamd Codex gigas. Niet alleen Codex gigas beroemd als het grootste middeleeuwse boek ter wereld, maar vanwege de inhoud staat het ook wel bekend als De Bijbel van de Duivel.
Hier zijn enkele interessante feiten over De Bijbel van de Duivel:
- De Bijbel van de Duivel is 36 centimeter lang, 20 centimeter breed en 8.7 centimeter dik.
- De Bijbel van de Duivel bevat 310 pagina's gemaakt van perkament van 160 ezels. Oorspronkelijk bevatte The Devil's Bible 320 pagina's, maar op een gegeven moment werden de laatste tien pagina's uitgeknipt en uit het boek verwijderd.
- De Bijbel van de Duivel weegt 75 kg.
- De Bijbel van de Duivel was bedoeld als historisch werk. Daarom bevat het de christelijke Bijbel in zijn geheel, De joodse oorlog en Joodse oudheden door Flavius Josephus (37–100 CE), een encyclopedie van St. Isidor van Sevilla (560–636 CE), en De Kroniek van Bohemen geschreven door een Boheemse monnik genaamd Cosmas (1045–1125 CE). Naast deze teksten zijn er ook een aantal kortere teksten opgenomen, bijvoorbeeld over medische praktijken, boetedoening en exorcisme.
- De identiteit van de schrijver die heeft gemaakt De Bijbel van de Duivel is onbekend. Geleerden geloven dat het boek de creatie is van één persoon, hoogstwaarschijnlijk een monnik die in de eerste helft van de dertiende eeuw in Bohemen (tegenwoordig een deel van Tsjechië) woonde.
- Op basis van de hoeveelheid tekst en de details van de verluchtingen wordt geschat dat het wel dertig jaar duurde om het boek af te maken. Met andere woorden: de anonieme schrijver lijkt het grootste deel van zijn leven aan het creëren te hebben gewijd De Bijbel van de Duivel.
- In 1594, De Bijbel van de Duivel werd vanuit het Broumov-klooster, waar het sinds 1420 werd bewaard, naar Praag gebracht. Koning Rudolf II (1576–1612) vroeg om te lenen De Bijbel van de Duivel. Hij beloofde de monniken dat hij het terug zou geven als hij klaar was met het boek. Wat hij uiteraard nooit heeft gedaan.
- De Bijbel van de Duivel heeft zijn naam gekregen vanwege een portret op ware grootte van de Duivel. Portretten van de Duivel waren gebruikelijk tijdens de Middeleeuwen, maar dit specifieke portret is uniek. Hier wordt de Duivel alleen op de pagina afgebeeld. Het beeld is erg groot: negentien centimeter lang. De duivel hurkt en kijkt naar voren. Hij is naakt, afgezien van een hermelijnen lendendoek. Hermelijn wordt gedragen als teken van royalty. Er wordt aangenomen dat de Duivel op deze afbeelding een hermelijn draagt om aan te tonen dat hij de Prins van de Duisternis is.
- Er zijn verschillende mythen rond de creatie van De Bijbel van de Duivel, en ze hebben allemaal te maken met de Duivel. En de beroemdste mythe is dat de schrijver zijn ziel ruilde aan de Prins van de Duisternis, zodat hij het boek in één nacht kon voltooien.
- Op de tegenoverliggende pagina van het portret van de Duivel staat een afbeelding van de Hemelse Stad. Dit is geïnterpreteerd als het hemelse Jeruzalem dat wordt genoemd in de Boek der Openbaringen. In de middeleeuwen was het gebruikelijk om boekspreads tentoon te stellen om een boodschap over te brengen aan degenen die het zagen. Er wordt aangenomen dat de boodschap die hier bedoeld is, is om op de ene pagina de beloningen van een godvrezend leven te laten zien en op de andere pagina de verschrikkingen van een zondig leven.
Destinies of the Soul – het enige boek in de Harvard Library dat in menselijke huid is gebonden
“Des destinées de l'ame,” or “Het lot van de ziel” in het Engels, is een boek van de Harvard Universiteit dat in menselijke huid is gebonden. Des destinees de l'ame is sinds de jaren dertig gehuisvest in de Houghton Library.
Schrijver Arsène Houssaye zou het boek halverwege de jaren tachtig aan zijn vriend, dr. Ludovic Bouland, hebben gegeven. Dr. Bouland zou het boek vervolgens hebben gebonden met huid van het lichaam van een niet opgeëiste vrouwelijke patiënt die een natuurlijke dood was gestorven.
Het Harvard Laboratory concludeerde ook dat de analytische gegevens, samen met de herkomst van “Des destinées de l'ame,” controleer of het inderdaad is gebonden met behulp van menselijke huid.
De praktijk van het binden van boeken in menselijke huid – antropodermische bibliopegie genoemd – wordt al sinds de 16e eeuw gerapporteerd. Er zijn talloze 19e-eeuwse verslagen van de lichamen van geëxecuteerde criminelen die aan de wetenschap werden geschonken, en hun huiden later aan boekbinders.
Gelegen binnen “Des destinées de l'ame” is een briefje geschreven door Dr. Bouland, waarin staat dat er geen ornament op de omslag was gestempeld om ‘de elegantie ervan te behouden’. Hij schreef verder: "Ik had dit stuk menselijke huid van de rug van een vrouw bewaard... Een boek over de menselijke ziel verdiende het om een menselijke omhulling te hebben."
Het boek, waarvan wordt gezegd dat het een meditatie is over de ziel en het leven na de dood, wordt verondersteld het enige te zijn dat in de menselijke huid is gebonden op Harvard.
De Zwarte Bijbel
In 2000 hadden de Turkse autoriteiten een van de meest bizarre oude bijbels in beslag genomen van een bende smokkelaars tijdens een operatie in het Middellandse Zeegebied. De bende werd beschuldigd van het smokkelen van antiquiteiten, illegale opgravingen en het bezit van explosieven. Het boek is algemeen bekend als “De Zwarte Bijbel”.
Na het ontdekken van het oude boek De Zwarte Bijbel werd sinds 2000 geheim gehouden. Later in 2008 werd het overgebracht naar het Ankaran Etnografisch Museum om tentoongesteld te worden. Volgens rapporten is het boek zelf 1500 tot 2000 jaar oud en geschreven met gouden letters op losjes gebonden leer in het Aramees, de taal van Jezus Christus.
De Zwarte Bijbel onthult dat Jezus niet werd gekruisigd, noch was hij de zoon van God, maar een profeet. Het boek noemt apostel Paulus ook ‘de bedrieger’. Het boek beweert ook dat Jezus levend naar de hemel is opgevaren en dat Judas Iskariot in zijn plaats werd gekruisigd. Wat de meeste aandacht heeft getrokken is een verklaring van Jezus waarin hij blijkbaar de komst van Mohammed voorspelt.
Is De Zwarte Bijbel authentiek?
We kennen het uiterlijk en de buitengewone claims van De Zwarte Bijbel zijn zo fascinerend, maar helaas! deze buitengewone ontdekking is waarschijnlijk bedrog, het werk van een vervalser die volgens sommigen een Europese joodse geleerde uit de Middeleeuwen zou kunnen zijn.
Na onberispelijke inspecties van elk woord van dit boek hebben historici hieruit een conclusie getrokken De Zwarte Bijbel Er wordt gezegd dat dit boek feitelijk werd geschreven door monniken van het hoge klooster in Nineve, in het begin van de 16e eeuw.
In één fragment, De Zwarte Bijbel vermeldt destijds drie legers van Palestina, die elk uit 200,000 soldaten bestonden. Volgens sommige geleerden telde de gehele bevolking van Palestina 1500 tot 2,000 jaar geleden echter waarschijnlijk niet meer dan 200,000 mensen. Kortom, dit zijn allemaal tekenen dat we met een prachtige nep te maken hebben.
Wanneer was dan De Zwarte Bijbel eigenlijk geschreven?
Er is een aanwijzing en deze is te vinden in hoofdstuk 217. De laatste zin stelt dat er 100 kilo steen op het lichaam van Christus werd geplaatst en dit zou er redelijk op wijzen dat De Zwarte Bijbel werd onlangs geschreven: het eerste gebruik van het pond als gewichtseenheid dateert uit het Ottomaanse Rijk in zijn betrekkingen met Italië en Spanje.
Volgens sommige geleerden, De Zwarte Bijbel werd oorspronkelijk toegeschreven aan Sint Barnabas (Het Evangelie van Barnabas) en is geschreven door een Europese Jood in de Middeleeuwen die redelijk bekend was met de Koran en evangeliën. Hij mengde feiten en elementen uit beide, maar zijn bedoelingen zijn nog steeds onbekend.
