Scaphism - De meest vreselijke methode van marteling en executie in de geschiedenis

Gedurende de hele menselijke geschiedenis gruwelijke foltermethoden en onmenselijke straffen zijn altijd erkend als een ander aspect van eindeloze macht. Van de oude Egyptische tijd tot het tijdperk van de wereldoorlog hebben duizenden machtige heersers hun wrede en smerige hart getoond door mensen op een barbaarse en gruwelijke manier te straffen en zo hun kwade interesse in dominantie te vervullen. Terwijl sommigen dit deden voor hun eigen vermaak!

Van alle vreselijke manieren waarop mensen in de oudheid zouden zijn gestraft om te sterven, was het scafisme een van de ergste om te zeggen. Kun je je voorstellen dat het gewone voedsel, zoals een mengsel van melk en honing, de oorzaak zou kunnen zijn van een langdurige en de meest pijnlijke angstaanjagende dood?

Tijdens de periode van 500 voor Christus begon het Perzische rijk een gruwelijke manier van executie genaamd "Scaphism" of "The Boats" - deze brutale manier van martelen leverde het slachtoffer een dodelijke pijn en ondraaglijke ongemakken op totdat ze zouden sterven.

Scafisme - de meest gruwelijke methode van marteling en executie:

Scaphism - De meest gruwelijke methode van marteling en executie in de geschiedenis 1
Scaphism of The Boats

Scafisme is een Perzische executietechniek die bestaat uit het opsluiten van het slachtoffer in de ruimte tussen twee kleine boten of twee uitgeholde boomstammen. De hulpeloze patiënt werd zo in de ruimte tussen de boten vastgebonden dat het hoofd, de handen en de voeten buiten bleven.

Een mengsel van honing en melk werd onder dwang aan de veroordeelde gegeven totdat het tot diarree leidde. Daarna zou het slachtoffer moeten overgeven en het mengsel over hun gezicht, borst en benen verspreiden. De persoon zou dan in de zon worden achtergelaten of naar een waterreservoir of moeras worden gebracht.

Binnen een paar uur zouden er zwermen insecten om hen heen verzameld zijn, die zich in dichte wolken rond hun gezicht nestelden en hun ogen, neus en mond prikten. Evenals vliegen en ratten kwamen opdagen en begonnen ze aan te vallen, het uitgebraste mengsel van melk en honing aten.

Dit is wat scafisme tot de meest gruwelijke vorm van executie maakt:

Scaphism-methode van marteling en executie
Bij deze martelmethode zouden slachtoffers op een vreselijke en pijnlijke manier sterven.

Om het nog erger te maken, werd er extra honing en melk op de zachte delen van hun lichaam gespat, met name de anus en geslachtsdelen. Andere insecten zouden op deze zachte delen beginnen te bijten en bacteriën uit de ontlasting met zich meedragen. Het is te voorspellen dat deze beten geïnfecteerd raken.

Na een paar dagen begonnen deze wonden pus te huilen, wat een nieuwe aantrekkingskracht op andere insecten toevoegde, en maden in hun lichaam kweekte. Die maden zouden het vlees gaan eten en meer ziekten in het lichaam van de persoon brengen.

Daarna zouden die insecten en ander ongedierte het lichaam binnendringen en zich intern op de organen gaan smullen. Het slachtoffer zou uiteindelijk toegeven aan de langzame, pijnlijke dood veroorzaakt door meerdere beten en besmettelijke wonden. Soms kwamen delen van de organen via de huidgaten uit zijn lichaam.

Scafisme komt van het Griekse woord "skaphe", wat letterlijk "uitgehold" betekent. En dat doet er goed aan om een ​​dubbele betekenis achter de vreselijke straf over te brengen. Niet alleen waren de boten zelf hol, maar ook het slachtoffer toen de straf voorbij was.

Om hun dood te verlengen werd er herhaaldelijk pijn, melk, honing en water op het lichaam van de persoon gespat en wat in de mond gegoten. Daarom had de patiënt weinig kans om van dorst of honger te overlijden.

Als de misdaad ernstig was, zouden de bewakers doorgaan met het onder dwang voeren van melk en honing, dag in dag uit aan het slachtoffer. Het belangrijkste maar meest gruwelijke deel van het scafisme was dat je koste wat kost een natuurlijke dood niet mocht.

Death By Scaphism - De beruchte executie van de oude Perzische soldaat Mithridates:

Het meest beruchte verhaal van scafisme is de executie van Mithridaten, die een jonge Perzische soldaat was in het leger van de koning Artaxerxes II. Hij zou Cyrus, de jongere broer van koning Artaxerxes II, hebben vermoord.

In 404 v.Chr. Kwam de Perzische koning Darius II stierf, met achterlating van twee zonen, Artaxerxes en Cyrus. Artaxerxes was de oudste en nam de rol van koning op zich, maar Cyrus wilde de macht, dus hij had zijn broer Artaxerxes uitgedaagd. In 401 voor Christus werd de oorlog gehouden tussen de twee broers in het Slag bij Cunaxa en een pijl van Mithridates raakte Cyrus per ongeluk op het slagveld.

Artaxerxes beloofde de soldaat te belonen, maar slechts op één voorwaarde. Iedereen moet denken dat het koning Artaxerxes II was die Cyrus had gedood, zodat hij zijn macht veilig kon stellen.

Later vergat Mithridates het historische verbond, en tijdens een banket pochte Mithridates dat hij degene was die Cyrus had gedood. Koning Artaxerxes werd hierover geïnformeerd en hij strafte Mithridates onmiddellijk door hem ter dood te veroordelen door het scafisme wegens verraad.

Plutarchus, schreef de oud-Griekse essayist, filosoof en biograaf in zijn boek "Life of Artaxerxes" dat Mithridates deze vreselijke marteling 17 dagen lang had overleefd totdat hij uiteindelijk stierf aan een ernstige infectie.

Conclusie:

De doodstraf van het scafisme was bedoeld voor de ergste misdaden zoals moord en verraad in Perzië. Velen beschouwen de praktijk echter als een puur literaire uitvinding van de oude Griekse literatuur, zoals nooit is aangetoond in het oude Perzië. De primaire bron is die van Plutarchus "Life of Artaxerxes" dat werd geschreven bijna zes eeuwen nadat de feitelijke gebeurtenis in Perzië plaatsvond. Wat de oorsprong ook is, het scafisme is inderdaad de meest gruwelijke manier om te sterven.