Mysterie achter de Sargassozee - Een zee zonder kustlijn

Stel je een zee voor die geen kustlijn heeft. Dat klinkt onmogelijk, toch? Maar het bestaat echt, niet op een andere planeet, maar hier op aarde nu. Als je eenmaal naar de Sargassozee kijkt, zullen al je misvattingen over een zee en haar kust worden weggenomen. Om de zaken nog vreemder te maken, doemt een mystieke laag van talloze onverklaarde verhalen op in dit vreemde waterland.

De Sargasso-zee en zijn unieke kenmerken:

Sargasso zee beeld
De Sargassozee /alketron

De Sargassozee is de enige zee op aarde zonder kustlijn. Om te zeggen: het is een zee zonder kusten. Hoe is het dan mogelijk?

Deze vreemde en unieke creatie van de natuur bevindt zich midden in de Noord-Atlantische Oceaan en wordt begrensd door vier stromingen die een oceaan gyre. In tegenstelling tot alle andere regio's die zeeën worden genoemd, heeft het geen landgrenzen.

Zeestromingen in Sargasso
De Sargassozee in de Noord-Atlantische Oceaan wordt begrensd door de Golfstroom in het westen, de Noord-Atlantische Stroom in het noorden, de Canarische Stroom in het oosten en de Noord-Equatoriale Stroom in het zuiden./Wikipedia

Daarnaast onderscheidt de Sargassozee zich gemakkelijk van andere delen van de Atlantische Oceaan door zijn karakteristieke goudbruine zeewier en het vaak kalme blauwe water. Enorme matten van dicht Sargassum zeewier beslaat bijna een derde van het zeeoppervlak. Vandaar dat de zee zijn naam Sargasso heeft gekregen.

Sargassum aan de Sargassozee
Sargassum / Wikipedia

Ook al is de Sargassozee omgeven door zulke sterke stromingen, zijn eigen stromingen zijn grotendeels onbeweeglijk alsof er niets op gebeurt.

Een ander vreemd fenomeen is dat in tegenstelling tot het barre koude klimaat van de Noord-Atlantische Oceaan, de Sargassozee vreemd warm is. De temperatuur van het water in de zee is veel hoger dan het water aan de buitenkant.

Mysterie achter de Sargassozee - Een zee zonder kustlijn 1

Eens Christopher Columbus, de grote oceaanverkenner die Amerika ontdekte, ontdekte een enorme ellips van Sargassum en toen hij het zeewier zag, dacht hij dat hij dicht bij de kust was, terwijl hij vele honderden kilometers van het land verwijderd was.

De Sargassozee en de Bermudadriehoek:

Nabij de westelijke rand van de Sargassozee ligt het Bermuda-eiland. Daarom is het geen wonder dat de Sargassozee een geschiedenis heeft die verband houdt met de Bermudadriehoek. Ja, het is daar vaak mee verbonden beruchte Devil's Triangle.

De kalmte van de zee en de nabijheid van Bermuda maken het tot een mysterieus gebied. Een fascinerend maar griezelig geloof wordt geassocieerd met dit gebied. Er wordt gezegd dat het de mensen van de zeilboten berooft en daarom zijn er verschillende schepen gevonden die zonder enig persoon in de wateren van Sargasso ronddwalen.

Dit donkere verleden van de Sargassozee heeft ertoe geleid dat het de 'Graveyard Of Ships' of 'Sea of ​​the Lost Ships' werd genoemd. Er zijn honderden verhalen te vertellen, en een aantal ervan worden aanzienlijk kort aangehaald:

Het Franse schip Rosalie:

In 1840 zeilde een Frans koopvaardijschip, Rosalie, door de wateren van Sargasso en de volgende dag verdween het zonder enig spoor na te laten. Later werd het gevonden met zijn zeilen en zonder bemanningsleden erop.

Amerikaanse schoener Ellen Austin:

In 1881 vond een Amerikaanse schoener, Ellen Austin, een ander schip dat met goede snelheid reed, maar geen bemanningsleden aan boord. De kapitein stuurde zijn bemanning naar dit schip, maar het schip verdween. Het werd na een paar dagen gevonden, maar er was niemand aan boord.

De Connemara IV:

Een plezierjacht genaamd Connemara IV werd op 26 september 1955 op drift aangetroffen in de Sargassozee. Meestal wordt in de verhalen vermeld dat de bemanning verdween terwijl het jacht het overleefde om tijdens drie orkanen op zee te zijn geweest.

Afgezien hiervan werden tussen de jaren zestig en tachtig van de vorige eeuw veel naamloze boten en jachten vaak alleen aangetroffen in het kalme blauwe water van de Sargassozee.

Er zijn een aantal huiveringwekkende verhalen over schepen die werden gevonden met de skeletresten van de bemanningsleden. Terwijl de exacte redenen voor hun dood onverklaard bleven. Terwijl sommigen ook geloven dat de zeealgen de boosdoener kunnen zijn achter de dood van de bemanningsleden aan boord.

Tot op de dag van vandaag zijn de meeste van deze vreemde en bizarre gevallen van sterfgevallen en verdwijningen onopgelost gebleven, waardoor de Sargassozee een van de meest mysterieuze plekken op aarde is.

De Sargassozee op Google Maps:

Professor Richard Sylvester's Theory On The Sargasso Sea Mystery:

Professor Richard Sylvester van de Universiteit van West-Australië had zich aangesloten om de rationele oorzaken te achterhalen van deze mysterieuze verdwijningen van de schepen en lucht vaartuigen in de Bermudadriehoek die verbonden is met de Sargassozee.

Volgens hem hopen zich enorme hoeveelheden zeewier op in het centrum van de Sargassozee, waar de krachtige stromingen langzaam circuleren, waardoor een enorme draaikolk ontstaat die naar de diepe oceaan leidt.

Dr. Sylvester kwam met een theorie dat de enorme draaikolk van de Sargassozee als een gecentrifugeerd. Deze enorme draaikolk creëert kleinere draaikolken die naar buiten reizen en het gebied van de Bermudadriehoek bereiken.

Deze draaikolken zijn sterk genoeg om een ​​schip te laten draaien en naar binnen te slepen. Soms veroorzaken deze kleine draaikolken zelfs mini-cyclonen in de lucht. Deze cyclonen zetten de spiraalvormige beweging van water voort, waaruit ze tevoorschijn komen, en nemen geleidelijk een grotere blik aan die ze misschien klein kan maken vliegtuigcrash in de oceaan.

Alleen gebaseerd op deze geavanceerde theorie is het echter niet mogelijk om conclusies te trekken over alle ongebruikelijke gebeurtenissen van de Sargasso, zoals hoe sommige schepen terugkeerden, of waarom deze verschijnselen nooit op radar of satelliet werden vastgelegd en nog veel meer van dergelijke vragen die deze plek een eeuwig mysterie.

Grote veranderingen in de Sargassozee: