Er is een klein dorp uit de oudheid genaamd "Ain Dara" in het noordwesten van Aleppo, in Syrië, dat een opmerkelijke historische structuur heeft - de Ain Dara-tempel, net ten westen van het dorp.
Buiten de ingang van de Ain Dara-tempel staat een ongelooflijke afdruk uit de geschiedenis - een paar gigantische voetafdrukken. Tot op de dag van vandaag is het onbekend wie ze heeft gemaakt en waarom ze op zo'n manier zijn gesneden.
Oude mythen en verhalen illustreren voortdurend het geloof van onze voorgangers dat er voorheen bovenmenselijke wezens van enorme gestalte op aarde rondliepen. De voorheen majestueuze Ain Dara-tempel, of in ieder geval wat ervan is overgebleven, trok oorspronkelijk de aandacht van de media in 1955 toen bij toeval een kolossale basaltleeuw op de site werd ontdekt.
De tempel uit de ijzertijd werd later precies tussen 1980 en 1985 opgegraven en bestudeerd, en hij is een aantal keren vergeleken met de tempel van koning Salomo.
Volgens de Bible History Daily zijn de opzienbarende overeenkomsten tussen de 'Ain Dara-tempel en de tempel die in de Bijbel wordt afgebeeld nogal opmerkelijk. Beide structuren werden gebouwd op enorme kunstmatige platforms die op de hoogste punten van hun respectieve steden waren gebouwd.
De architectuur van de gebouwen volgt een soortgelijke driedelige structuur: een ingangsportaal ondersteund door twee kolommen, de belangrijkste heiligdomzaal (de hal van de 'Ain Dara-tempel is verdeeld in een voorkamer en de hoofdkamer), en dan, achter een partitie, een verhoogd heiligdom, bekend als het Heilige der Heiligen.
Een reeks zalen en kamers met meerdere verdiepingen die verschillende doeleinden dienden, omringden hen aan drie zijden aan weerszijden van het hoofdgebouw.
Ondanks het feit dat de Ain Dara-tempel veel kenmerken deelt met de tempel van koning Salomo, is het onwaarschijnlijk dat ze dezelfde structuur hebben. De Ain Dara-tempel, volgens de graafmachine Ali Abu Assaf, werd gebouwd rond 1300 voor Christus en duurde 550 jaar, van 740 voor Christus tot 1300 voor Christus.
Archeologen kunnen nog steeds niet bepalen welke godheid in de tempel werd vereerd en aan wie deze was opgedragen. Verschillende geleerden nemen aan dat het werd gebouwd als een heiligdom voor Ishtar, de godin van de vruchtbaarheid. Anderen geloven dat het de godin Astarte was, die de eigenaar was van het heiligdom. Een andere groep gelooft dat de god Baal Hadad de eigenaar van de tempel was.
Sommige structurele elementen van de tempel, waaronder de kalkstenen funderingen en basaltblokken, zijn door de eeuwen heen zorgvuldig bewaard gebleven. Hoewel de structuur ooit muren van lemen met houten lambrisering had, is die functie op tragische wijze verloren gegaan aan de geschiedenis.
Talrijke artistiek gesneden reliëfs die leeuwen, cherubs en andere mythische wezens, berggoden, palmetten en sierlijke geometrische motieven voorstellen, sieren de buiten- en binnenmuren van de structuur.
De ingang van de Ain Dara-tempel wordt bewaakt door een paar gebeeldhouwde enorme voetafdrukken die op de drempel staan. Ze zijn ongeveer een meter lang en zijn gericht op het interieur van de tempel.
De 'Ain Dara-tempel was, net als de tempel van Salomo, toegankelijk via een binnenplaats die was geplaveid met plavuizen. Op de plavuizen was de linker voetafdruk gegraveerd, wat de ingang van de god in de tempel aangaf. In de drempel van de cella was de juiste voetafdruk gegraveerd, wat aangeeft dat de enorme god maar twee stappen hoefde te zetten om de tempel binnen te gaan.
De ruimte tussen de twee enkele voetafdrukken is ongeveer 30 voet. Een pas van 30 voet zou geschikt zijn voor een persoon of godin van ongeveer 65 voet hoog. De tempel is ruim genoeg voor de god om er comfortabel binnen te gaan en er te verblijven.
Onderzoekers zijn verbijsterd over waarom ze werden gegraveerd en welke functie ze vervulden. Sommige wetenschappers hebben gesuggereerd dat voetafdrukken kunnen worden geconstrueerd om de aanwezigheid van de goden op te roepen, die dienen als een vorm van een iconisch beeld van de godheid. Ondanks het feit dat dit geen echt paar gigantische voetafdrukken is, is het snijwerk authentiek en laat het zien dat onze voorouders bekend waren met entiteiten van enorme omvang.
Iedereen weet dat Mesopotamië bekend staat als de bakermat van de beschaving en de bron van een van 's werelds grootste mythologische legendes, dus vreemde en verbijsterende vondsten zoals de gigantische voetafdrukken zijn te verwachten in de regio.
De mythologie van de omgeving suggereert zeker een tijd waarin reuzen, halfgoden en goden over de aarde zwierven en hun sporen achterlieten. Sommige van deze verhalen vertellen over Anunnaki die, volgens de legende, duizenden jaren geleden van een andere planeet op aarde kwam en onze beschaving voor altijd veranderde.
