Vol met duizend miljoen mysteries, heeft het universum ons vanaf het begin verbijsterd en een nooit eindigende reis van onze intelligentie gemaakt. En samen met zijn onverklaarde Donkere materie und Donkere energie, bevat ons universum nog een groot deel van zijn mysterie, de "Missing Baryonic Matter" genaamd, die ook een grote vraag naar onze huidige wetenschap leidt.
Ongeveer 96 procent van het heelal is gevuld met donkere energie en donkere materie, en de reguliere materie vormt de rest 4 procent. Een Regelmatige Materie is alles wat we kunnen zien of waarnemen, dat betekent dat van de microdeeltjes tot de grote sterrenstelsels zich allemaal in deze categorie van Regelmatige Materie bevinden. Maar onderzoekers waren verbaasd toen ze ontdekten dat meer dan de helft van deze reguliere materie, die ongeveer 2.5 procent van het heelal uitmaakt, totaal ontbreekt. Deze ontbrekende materie is vooral bekend als de Missing Baryonic Matter en bestaat voornamelijk uit deeltjes zoals protonen en elektronen die het maximum maken van de massa van de zichtbare dingen of reguliere materie van het universum.
Een baryon is de eenheid van baryonische materie die een samengesteld subatomair deeltje is dat bestaat uit drie quarks - een triquark, in tegenstelling tot mesonen, die zijn samengesteld uit één quark en één antiquark. In feite zijn alle reguliere zaken die u in het dagelijks leven tegenkomt of ervaart, baryonische materie. Maar hoe zit het met de ontbrekende materie of de zogenaamde Missing Baryonic Matter ??
Sinds de laatste twee decennia hebben veel astrofysici uitgelegd dat de ontbrekende baryonische materie kan worden aangetroffen in sterrenstelsels, in het materiaal dat bekend staat als het warm-hete intergalactische medium, maar de ontbrekende baryonen van het universum blijven tot op de dag van vandaag een fel controversieel onderwerp.
Volgens het nieuwe onderzoek van twee afzonderlijke teams - een werd geleid door Hideki Tanimura, gehouden aan het Institute of Space Astrophysics in Orsay, Frankrijk, en het andere team werd geleid door Anna de Graaff, gehouden aan de Universiteit van Edinburgh, VK - zij hebben de ontbrekende materie gevonden die melkwegstelsels aan elkaar koppelt door de onzichtbare filamenten van licht heet, diffuus gas.
Omdat het zo etherisch is en niet zo heet dat de röntgentelescopen het kunnen oppikken, heeft niemand het eerder kunnen zien. Zodat de twee onderzoeksgroepen een andere manier moesten zoeken om definitief te concluderen dat deze gasdraden daar echt bestaan.
Beide teams hebben de systematische regel gevolgd van een fenomeen genaamd het Sunyaev-Zel'dovich-effect dat optreedt wanneer licht dat overblijft van de oerknal verder gaat dan door heet gas. Terwijl de lichten reizen, diffunderen een deel ervan door de elektronen in het gas dat een kleine vlek achterlaat in de kosmische microgolfachtergrond die inderdaad aangeeft dat het daar bestaat.
Er is echter geen geschikte plek of instrument dat we tot nu toe hebben uitgevonden om deze gasdraden ogenblikkelijk te observeren, en de Missing Baryonic Matter is tot nu toe volledig een speculatie geweest.
