Juliane Koepcke, die 10,000 voet viel en een fatale vliegtuigcrash overleefde

Op 24 december 1971, een gepland binnenlands passagiersvliegtuig, LANSA-vlucht 508 of geregistreerd als de OB-R-94, stortte neer tijdens een onweersbui terwijl ze onderweg waren van Lima naar Pucallpa, Peru. Dit tragische ongeval wordt beschouwd als de ergste blikseminslag in de geschiedenis.

Juliane Koepcke, die 10,000 voet viel en een fatale vliegtuigcrash overleefde 1
© Geschiedenis

De verschrikkelijke vliegtuigcrash eiste 91 levens, waaronder van alle 6 bemanningsleden en 85 van de 86 passagiers aan boord. De enige overlevende was een 17-jarige middelbare scholier genaamd Juliana Koepcke, die 10,000 kilometer op de grond viel, nog steeds vastgebonden aan haar stoel, en op wonderbaarlijke wijze leefde. Ze kon toen 3.2 dagen door de jungle lopen totdat ze werd gered door lokale houthakkers.

Juliane Koepcke, die 10,000 voet viel en een fatale vliegtuigcrash overleefde 2
© Hoffelijkheid: Vleugels van Hoop/ Youtube

Juliane Koepcke studeerde in Lima, met de bedoeling zoöloog te worden. Die dag reisde ze met haar moeder Maria Koepcke van Lima terug naar hun huis in Panguana. Helaas kostte het ongeval ieders leven aan boord, ook dat van haar moeder. Juliane zei over de crash:

“Ik hoorde de ongelooflijk luide motor en mensen schreeuwen en toen viel het vliegtuig extreem steil. En toen was het kalm - ongelooflijk kalm vergeleken met het lawaai daarvoor. Ik kon alleen de wind in mijn oren horen. Ik zat nog steeds vast aan mijn stoel. Mijn moeder en de man die bij het gangpad zat, waren allebei uit hun stoel gedreven. Ik viel vrij, dat is wat ik zeker heb geregistreerd. Ik zat in een neerwaartse spiraal. Ik zag het bos onder me, zoals 'groene bloemkool, zoals broccoli', zo beschreef ik het later. Toen verloor ik het bewustzijn en kreeg het de volgende dag veel later weer terug. "

Vlucht 508 was echter het laatste vliegtuig van LANSA, het bedrijf verloor zijn exploitatievergunning na een paar weken van dit tragische incident.

Later in 2010 uitte Juliane Koepcke haar spijt door te zeggen:

“Ik heb lange tijd, jarenlang nachtmerries gehad, en natuurlijk kwam het verdriet over de dood van mijn moeder en dat van de andere mensen keer op keer terug. De gedachte Waarom was ik de enige overlevende? achtervolgt me. Het zal altijd zo zijn. "

In 1998 werd een documentaire tv-film genoemd Vleugels van Hoop, geregisseerd door Werner Herzog, werd uitgebracht, waarin de gebeurtenis werd beschreven. Je zou dit kunnen vinden op YouTube (hier).