In een brief gedrukt op 18 december 1886 vermeldde een nummer van Scientific American, de Amerikaanse consul van Venezuela, genaamd Warner Cowgill, een vreemde UFO-waarneming en enkele vreemde verschijnselen die verband hielden met deze gebeurtenis die plaatsvond in Maracaibo in oktober 1886.
In de brief beschreef Cowgill zo'n overtuigende ervaring en bizar incident dat mensen dwongen te geloven in de UFO-ontmoetingen. Volgens de Maracaibo-burgers was wat ze die nacht zagen inderdaad iets buiten deze wereld. En ze werden de vreselijke slachtoffers van de gebeurtenis. In zijn verklaring zei Cowgill:
In de nacht van 24 oktober 1886, die regenachtig en onstuimig was, sliep een gezin van negen leden in een rustige hut enkele mijlen van Maracaibo. Maar ze werden wakker toen een luidruchtig zoemend geluid en een levendig, verblindend licht uit de donkere lucht kwamen. Die de binnenkant van hun hutten schitterend verlichtten.
Ze waren absoluut getroffen door terreur en geloofden aanvankelijk dat het einde van deze wereld was gekomen; dus wierpen ze zich op de knieën en begonnen hoopvol te bidden. Hun toewijding werd echter vrijwel onmiddellijk onderbroken door hevig braken en wijdverspreide zwellingen van hun bovenlichaam, vooral van gezicht en lippen.
Het viel ver op te merken dat het superlicht niet langer wordt gevolgd met behulp van een gevoel van warmte, ook al was het vermeende gebied omgeven door rook en een ongewone geur.
De volgende ochtend waren de zwellingen verdwenen en hadden grote zwarte vlekken op het gezicht en lichaam achtergelaten. Er werd geen enkele pijn gevoeld tot de negende dag waarop de huid losliet en die vlekken werden omgezet in virulente, rauwe zweren.
Het haar van het hoofd viel af op de zijde die zich eronder voorkwam terwijl het fenomeen optrad, en in alle 9 gevallen raakte dezelfde zijde van hun lichaam ernstig gewond.
Het opvallende deel van het incident was dat het huis niet gewond was, alle deuren en ramen waren toen gesloten. Naderhand kon geen spoor van bliksem worden waargenomen in welk deel van het gebouw dan ook, en alle patiënten zeiden verenigd dat er geen ontploffing of dergelijk geluid was, behalve het luide zoemen dat al werd genoemd.
De meest verbazingwekkende omstandigheid was dat de bomen en struiken aan de overkant van het huis geen verwondingsverschijnselen vertoonden tot de negende dag toen ze plotseling verdorren, bijna gelijktijdig met de ontwikkeling van de zweren op de lichamen van de bewoners van de woning.
Dit was mogelijk een onbeduidende wending van het lot, maar het was mijlen buitengewoon dat de gelijke gevoeligheid voor elektrische effecten, met hetzelfde tijdsverloop, zich in zowel dierlijke als plantaardige organismen zou bevinden.
Cowgill had zelf de patiënten bezocht, die werden opgenomen in een lokaal ziekenhuis in de stad, en hun uiterlijk was echt verschrikkelijk, zei hij.
Tot op de dag van vandaag heeft niemand de vreemde verschijnselen die ooit in Maracaibo plaatsvonden, goed kunnen verklaren. Was dit een echte UFO-ontmoeting? Of heeft meneer Cowgill het verhaal net gefantaseerd? Wat is jouw mening?
