Op elk continent zijn er culturen en rituelen die dergelijke kennis tonen en die de vraag naar hun oorsprong oproepen, maar toch grotendeels onbeantwoord blijven. Elke keer dat we de enorme kennis van onze voorouders ontdekken, staan ​​we telkens weer versteld – de kennis die ze destijds op geen enkele manier konden verwerven. In deze context is “de Dogon-stam van Afrika en het Sirius-mysterie” in belangrijke mate zo’n paradigma.
De Sirius-ster
Sirius - dat komt van het Griekse woord "Seirios" dat letterlijk "gloeiend" betekent - is een wonderbaarlijk sterrenstelsel, de helderste ster aan de nachtelijke hemel van de aarde die met name op winternachten aan de zuidelijke hemel verschijnt. Deze prachtige glitter staat ook wel bekend als de Dog Star.
Eigenlijk bestaat het Sirius-sterrenstelsel uit twee bestaande sterren, de Sirius A en de Sirius B. Sirius B is echter zo klein en zo dicht bij Sirius A dat we met het blote oog alleen het dubbelstersysteem kunnen waarnemen als een enkele ster.
De kleine ster Sirius B werd in 1862 voor het eerst waargenomen door een Amerikaanse astronoom en telescoopmaker Alvan Clark toen hij door de grootste telescoop van dat moment tuurde en een zwak lichtpuntje zag, dat 100,000 keer minder helder was dan de ster Sirius A. Hoewel het pas in 1970 mogelijk was om de kleine ster op een foto vast te leggen. Sirius A tot Sirius B varieert van 8.2 tot 31.5 AU.
Kortom, dit waren genoeg details om je kennis te laten maken met het Sirius Sterrenstelsel. Laten we nu meteen ter zake komen.
Antropologen Marcel Griaule en Germaine Dieterlen en de Dogon-stam
Enkele decennia geleden, tussen 1946 en 1950, bestudeerden twee Franse antropologen, Marcel Griaule en Germaine Dieterlen, vier verwante Afrikaanse stammen die in het zuiden van de Sahara leven.
De twee wetenschappers leefden voornamelijk met het Dogon-volk en wekten zo'n vertrouwen op dat vier van hun hoofdpriesters of zogenaamde "Hogons" werden overgehaald om hun meest geheime tradities te onthullen.
Uiteindelijk verdienden Marcel en Germaine zoveel respect en liefde van de Dogon-stammen dat toen Marcel stierf in 1956, meer dan 250,000 Afrikanen uit dat gebied werden verzameld voor het laatste eerbetoon op zijn begrafenis in Mali.
De ongelooflijke astronomische kennis van de Dogons
Na wat tekenen onbekende patronen en symbolen in de stoffige grond, toonden de Hogons de geheime kennis van het universum die ze hadden geërfd van hun oude voorouders, en die binnen enkele jaren als ongelooflijk nauwkeurig zou worden bewezen.
De focus van hun aandacht was de helderste ster Sirius en zijn witte dwerg Sirius B en ze wisten dat het onzichtbaar is voor het blote oog en ze kenden de vele onbekende eigenschappen ervan.
De Dogons wisten dat het eigenlijk wit van kleur was en het kleinste onderdeel daarin was, ze beweerden zelfs dat het de zwaarste ster was met een grote dichtheid en zwaartekracht.
In hun woorden was de ster Sirius B gemaakt van een stof die zwaarder is dan al het ijzer dat op deze aarde wordt aangetroffen - latere wetenschappers waren geschokt toen ze ontdekten dat de dichtheid van Sirius B inderdaad zo groot is dat een kubieke meter van zijn stof ongeveer weegt. 20,000 ton.
Ze wisten ook dat het 50 jaar duurt om een ​​enkele baan rond de Sirius A te voltooien en dat de baan niet cirkelvormig maar elliptisch is, waar voor de beweging van alle hemellichamen, en ze wisten zelfs de exacte positie van Sirius A binnen de ellips.
Hun kennis van astronomie was niet minder verbazingwekkend. Ze tekenden de halo die de planeet Saturnus omringt, wat onmogelijk is om te detecteren met ons normale gezichtsvermogen. Ze wisten van de vier overheersende manen van Jupiter, ze wisten dat de planeten rond de zon draaien en ze wisten heel goed dat de aarde bolvormig is en om zijn eigen as draait.
Meer verrassend waren ze er zeker van dat onze melkweg de Melky Manier heeft een spiraalvormige vorm, een feit dat tot in deze eeuw zelfs niet bekend was bij de astronomen. Ze geloofden ook dat hun kennis niet van deze wereld was verkregen.
De Dogon-stam en de bezoekers van de ster Sirius
Volgens een van hun primitieve legendes, waarvan wordt aangenomen dat deze enkele duizenden jaren oud is, wordt een ras genaamd de Nommos (die de lelijke amfibische wezens waren) bezocht ooit de aarde vanaf de ster Sirius. En de Dogons leerden al die astronomische kennis van de Nommo's.
Om het nog vreemder te maken, beschouwden ze de Nommo's allemaal als de buitenaardse bezoekers die van de ster Sirius waren gekomen in plaats van hen te geloven als goden of andere soortgelijke bovennatuurlijke figuren die door de culturen van de oude wereld werden aanbeden.
Conclusie
Zeggen, Telkens wanneer we in onze moderne tijd op een nieuwe ontdekking zijn gestuit, ontdekken we verbazingwekkend genoeg dat deze op de een of andere manier voortkomt uit ons verleden. Het lijkt erop dat onze moderne tijd vele malen in deze wereld of ergens anders eerder is doorgebracht.
Er is een non-fictieboek genaamd 'The Sirius Mysterie" gebaseerd op dit onderwerp van het ster Sirius-mysterie en de ongelooflijke astronomische kennis van Dogon-mensen. Het is geschreven door de bekende Amerikaanse auteur Jurkrt Kyle Grenvilli Tempel en werd voor het eerst gepubliceerd door St. Martin's Press in 1976.
