Откритието го донел детекторот Михал Лотис, кој истражувал обработливо земјиште за делови од земјоделска опрема случајно изгубени во горниот слој на почвата.
Г-дин Лотис ја известил Провинциската канцеларија за заштита на спомениците (WUOZ) во Лублин, според Законот за заштита и грижа за историските споменици од 23 јули 2003 година.
Во Полска, забрането е да се спроведе аматерска потрага по артефакти со помош на детектор за метал, било за комерцијална или за лична употреба, освен ако не е лиценцирана од локалните власти, со што се бара да се пријават сите наоди кои стануваат сопственост на државата.
Увидот на археолозите сугерира дека монетите биле намерно депонирани во керамичка тегла во слој од подземјето, кое содржи 1,000 круни и литвански шилинзи од 17 век.
Вкупната маса тежи 3 килограми и се состои од слоеви на компресирани монети во теглата, 115 монети кои биле распрснети преку земјоделска активност, 62 силно оксидирани монети и неколку парчиња ткаенина.
Допрва ќе се утврдува зошто складиштето е намерно закопано. Складиштата може да се сметаат за показател за немири, често поради периоди на конфликти или поради тоа што биле закопани заради финансиска сигурност.
Во текот на 17 век, регионот бил дел од Полско-литванскиот Комонвелт, кој бил предмет на серија инвазии на руско-козачките сили во 1655 година, и Шведска во 1656 година - период познат како „Потоп“.
Складиштето е пренесено на понатамошно проучување во Археолошкиот оддел на Музејот на Јужна Подласие, во Биала Подласка.
