ក្រុមអ្នកបុរាណវត្ថុវិទូមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Chester និង Manchester បានបង្កើតរបកគំហើញដែលបង្ហាញពន្លឺថ្មីដល់សហគមន៍ដែលរស់នៅចក្រភពអង់គ្លេសបន្ទាប់ពីចុងបញ្ចប់នៃយុគសម័យទឹកកកចុងក្រោយ។
ការជីកកកាយដែលធ្វើឡើងដោយក្រុមនៅកន្លែងមួយនៅ North Yorkshire បានរកឃើញអដ្ឋិធាតុដែលត្រូវបានថែរក្សាយ៉ាងល្អពិសេសនៃការតាំងទីលំនៅតូចមួយដែលរស់នៅដោយក្រុមអ្នកប្រមាញ់ប្រមូលផ្ដុំប្រហែលដប់កន្លះពាន់ឆ្នាំមុន។ ក្នុងចំណោមការរកឃើញដែលក្រុមរកឃើញនោះមានឆ្អឹងសត្វដែលមនុស្សតាមប្រមាញ់ ឧបករណ៍ និងអាវុធដែលធ្វើពីឆ្អឹង អន្ទង់ និងថ្ម និងដានឈើដ៏កម្រ។
ទីតាំងនៅជិត Scarborough ដើមឡើយស្ថិតនៅលើច្រាំងនៃកោះមួយក្នុងបឹងបុរាណ ហើយមានកាលបរិច្ឆេទដល់សម័យ Mesolithic ឬ 'យុគសម័យថ្មកណ្តាល' ។ ក្នុងរយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំ បឹងនេះពោរពេញដោយស្រទាប់ក្រាស់នៃ peat ដែលបន្តិចម្តងៗបានកប់ និងថែរក្សាកន្លែងនោះ។
វេជ្ជបណ្ឌិត Nick Overton មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Manchester បាននិយាយថា “វាកម្ររកបានសម្ភារៈចាស់ក្នុងស្ថានភាពល្អបែបនេះណាស់។ Mesolithic នៅចក្រភពអង់គ្លេសគឺមុនការបញ្ចូលគ្រឿងស្មូន ឬលោហធាតុ ដូច្នេះហើយការស្វែងរកសំណល់សរីរាង្គដូចជាឆ្អឹង អន្ទង់ និងឈើ ដែលជាធម្មតាមិនត្រូវបានថែរក្សា មានសារៈសំខាន់មិនគួរឱ្យជឿក្នុងការជួយយើងក្នុងការកសាងជីវិតមនុស្សឡើងវិញ។
ការវិភាគលើការរកឃើញគឺអនុញ្ញាតឱ្យក្រុមសិក្សាបន្ថែម និងផ្លាស់ប្តូរអ្វីដែលបានយល់ពីមុនអំពីសហគមន៍បុរេប្រវត្តិដំបូងទាំងនេះ។ ឆ្អឹងបង្ហាញថាមនុស្សកំពុងបរបាញ់សត្វជាច្រើនប្រភេទនៅក្នុងទីជម្រកផ្សេងៗគ្នាជុំវិញបឹង រួមទាំងថនិកសត្វធំៗដូចជា elk និងសត្វក្តាន់ក្រហម ថនិកសត្វតូចៗដូចជា beavers និងសត្វស្លាបទឹក។ សាកសពសត្វប្រម៉ាញ់ត្រូវបានគេសម្លាប់ ហើយផ្នែកខ្លះនៃពួកវាត្រូវបានគេយកទៅដាក់ក្នុងដីសើមនៅតំបន់កោះ។
ក្រុមការងារក៏បានរកឃើញថា អាវុធម៉ាញ់មួយចំនួនធ្វើពីឆ្អឹងសត្វ និងសត្វក្ងោកត្រូវបានតុបតែង ហើយត្រូវបានដកចេញពីគ្នាមុនពេលយកទៅតម្កល់នៅលើច្រាំងកោះ។ នេះពួកគេជឿថា បង្ហាញថាប្រជាជន Mesolithic មានច្បាប់តឹងរ៉ឹងអំពីរបៀបដែលសំណល់សត្វ និងវត្ថុដែលប្រើដើម្បីសម្លាប់ពួកវាត្រូវបានបោះចោល។
យោងតាមលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Amy Gray Jones មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Chester៖ "មនុស្សច្រើនតែគិតពីអ្នកប្រមូលបរបាញ់បុរេប្រវត្តិថា រស់នៅលើគែមនៃភាពអត់ឃ្លាន ផ្លាស់ប្តូរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ក្នុងការស្វែងរកអាហារគ្មានទីបញ្ចប់ ហើយវាគ្រាន់តែជាការណែនាំនៃការធ្វើកសិកម្មប៉ុណ្ណោះ ដែលមនុស្សយើងរស់នៅក្នុងរបៀបរស់នៅដែលមានការតាំងទីលំនៅ និងស្ថិរភាពជាង។
“ប៉ុន្តែនៅទីនេះ យើងមានប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងបណ្តាញដ៏សំបូរបែបនៃគេហទំព័រ និងទីជម្រក ឆ្លៀតពេលដើម្បីតុបតែងវត្ថុ និងថែរក្សាវិធីដែលពួកគេចោលសំណល់សត្វ និងវត្ថុបុរាណសំខាន់ៗ។ ទាំងនេះមិនមែនជាមនុស្សដែលតស៊ូដើម្បីរស់ទេ។ ពួកគេជាមនុស្សមានទំនុកចិត្តក្នុងការយល់ដឹងអំពីទេសភាពនេះ និងអាកប្បកិរិយា និងជម្រកនៃប្រភេទសត្វផ្សេងៗដែលរស់នៅទីនោះ»។
ក្រុមការងារសង្ឃឹមថា ការស្រាវជ្រាវនាពេលអនាគតនៅទីតាំងនេះ និងកន្លែងផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់នឹងបន្តបញ្ចេញពន្លឺថ្មីលើទំនាក់ទំនងរបស់មនុស្សជាមួយនឹងបរិស្ថាន។ ការវិភាគលើប្រាក់បញ្ញើ peat នៅជុំវិញទីតាំងគឺបង្ហាញរួចហើយថានេះគឺជាទេសភាពដ៏សម្បូរបែបមិនគួរឱ្យជឿ សម្បូរទៅដោយជីវិតរុក្ខជាតិ និងសត្វ ហើយនៅពេលដែលការងារនៅតែបន្ត ក្រុមការងារសង្ឃឹមថានឹងរកឃើញថាតើមនុស្សមានផលប៉ះពាល់អ្វីខ្លះដល់បរិស្ថាននេះ។
“យើងដឹងពីការស្រាវជ្រាវដែលធ្វើឡើងនៅកន្លែងផ្សេងទៀតនៅជុំវិញបឹងថា សហគមន៍មនុស្សទាំងនេះត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយចេតនា និងរៀបចំសហគមន៍រុក្ខជាតិព្រៃ។ នៅពេលដែលយើងធ្វើការងារកាន់តែច្រើននៅលើគេហទំព័រនេះ យើងសង្ឃឹមថានឹងបង្ហាញលម្អិតបន្ថែមទៀតអំពីរបៀបដែលមនុស្សបានផ្លាស់ប្តូរសមាសភាពនៃបរិស្ថាននេះរាប់ពាន់ឆ្នាំមុនមុនពេលដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់កសិកម្មនៅក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស។ វេជ្ជបណ្ឌិត Barry Taylor ។
អត្ថបទនេះត្រូវបានបោះពុម្ពឡើងវិញពីសាកលវិទ្យាល័យ Chester ក្រោមអាជ្ញាប័ណ្ណ Creative Commons ។ អាន អត្ថបទដើម.
