នៅឆ្នាំ 1916 ទូក U-boat របស់អាឡឺម៉ង់បានលិចកប៉ាល់សមុទ្រពាណិជ្ជករដែលហោះហើរពណ៌សម្ព័ន្ធមិត្តនៅឆ្នេរសមុទ្រអង់តាក់ទិកនៅកន្លែងណាមួយរវាងកោះដំរីនិងកោះ Deception នៅប្រជុំកោះ Shetland ខាងត្បូង។
វាត្រូវបានគេជឿថាព្រលឹងទាំងអស់នៅលើកប៉ាល់ត្រូវបានបាត់បង់ រួមជាមួយនឹងទំនិញម្ហូបអាហារ និងគ្រឿងបរិក្ខារពេទ្យដែលភ្ជាប់ទៅនឹងរណសិរ្សខាងលិច។ នោះគឺរហូតដល់អ្នករស់រានមានជីវិតតែម្នាក់ត្រូវបានគេរកឃើញវិញក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំក្រោយមកនៅឆ្នាំ 1918 នៅលើកោះជំនោរដែលមិនមានឈ្មោះមួយនៅឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រភាគពាយព្យនៃឧបទ្វីបអង់តាក់ទិក។
អ្នករស់រានមានជីវិតកំណត់អត្តសញ្ញាណខ្លួនឯងថាជា Edward Allen Oxford ជាពលរដ្ឋចក្រភពអង់គ្លេស។ ទោះបីជារយៈពេល 2 ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅក៏ដោយ គាត់បានអះអាងថាបានដើរលេងកម្សាន្តមិនលើសពីប្រាំមួយសប្តាហ៍នៅលើកោះធំមួយនៅក្បែរនោះ ដែលគាត់ទទូចថាមានភាពកក់ក្តៅ និងត្រូពិច ជាមួយនឹងបន្លែ និងសត្វព្រៃដ៏សម្បូរបែប។
ដោយសារកោះដែលគាត់ត្រូវបានគេរកឃើញគឺជាកោះដែលមានជំនោរ វាមិនយល់ពីរបៀបដែលគាត់រស់រានមានជីវិតបានយូរបែបនេះ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែគ្មានកោះបែបនេះត្រូវបានគេដឹងថាមាននៅភាគខាងត្បូងឆ្ងាយនោះទេ ហើយមានភាពខុសប្លែកគ្នាយ៉ាងខ្លាំងនៃពេលវេលារវាងគណនេយ្យ និងការពិតរបស់គាត់។
ហេតុដូច្នេះហើយ Oxford ត្រូវបានបង្គាប់ឱ្យ 'ឆ្កួត' ដោយអាជ្ញាធរអធិរាជ - ដែលជាផលវិបាកជាក់ស្តែងនៃកាលៈទេសៈ - ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅកន្លែងសង្គ្រោះនៅ Nova Scotia ដើម្បីសង្គ្រោះ។
នៅឯកន្លែងនោះ គាត់បានជួប និងលង់ស្នេហ៍ជាមួយ Mildred Constance Landsmire ដែលហៅថា "bluebird" ឬ Nursing Sister ជាមួយអង្គភាពពេទ្យកងទ័ពកាណាដា។ គាត់ត្រូវបានគេដោះលែងបន្ទាប់ពី 18 ខែហើយអ្នកទាំងពីរបានរៀបការហើយបានផ្លាស់ប្តូរទៅភាគខាងលិចទៅរស់នៅក្បែរបងប្អូនជីដូនមួយរបស់ Oxford ដែលបានបើកកសិដ្ឋានទឹកដោះគោតូចមួយនៅក្នុងខេត្ត Quebec ។ ដែលជាកន្លែងដែល Oxford បានជួយបងប្អូនជីដូនមួយរបស់គាត់ជាមួយនឹងការងារកសិដ្ឋាន។
ក្រោយមក Oxford បានចាប់ការងារជាអ្នកព្រៃឈើ ដោយសារគាត់មិនមានជំនាញខាងកសិកម្ម និងកសិកម្ម។ ជីវិតការងារនេះបណ្តាលឱ្យគាត់ឃ្លាតឆ្ងាយពី Mildred ជាទីស្រឡាញ់របស់គាត់អស់ជាច្រើនសប្តាហ៍ និងពេលខ្លះច្រើនខែម្តងៗ ដែលជារបៀបរស់នៅដែលគាត់ធ្លាប់ស្គាល់យ៉ាងច្បាស់ក្នុងនាមជាអ្នកជំនួញសមុទ្រ។
ក្នុងអំឡុងពេលនេះ គាត់បានសរសេរសំបុត្រជាច្រើនទៅកាន់ប្រពន្ធរបស់គាត់ ដែលក្នុងនោះគាត់បានប្រកាសពីការលះបង់របស់គាត់ចំពោះនាង ហើយនៅក្នុងនោះគាត់បានកត់ត្រាយ៉ាងទូលំទូលាយនូវការចងចាំរបស់គាត់អំពីការត្រូវបាន marooned នៅលើកោះត្រូពិចដែលសន្មត់ថារបស់គាត់នៅឆ្នេរសមុទ្រអង់តាក់ទិក។
ទោះបីជាមានការបដិសេធជាផ្លូវការអំពីភាពមិនប្រក្រតីនៃភូមិសាស្ត្រក្នុងតំបន់ក៏ដោយ ក៏ Oxford បានជាប់គាំងនឹងរឿងរបស់គាត់ពេញមួយជីវិតរបស់គាត់ ហើយត្រូវបានគេជឿថាបានសរសេរសំបុត្រចំនួនពីររយទៅប្រពន្ធរបស់គាត់ដែលពិពណ៌នាអំពីទិដ្ឋភាពផ្សេងៗនៃទឹកដីដ៏អស្ចារ្យដែលគាត់សន្មត់ថាបានរកឃើញនៅទីនោះ។
សំបុត្រជាច្រើនដែលបានរកឃើញថ្មីៗនេះនៅក្នុងផ្ទះ Quebec របស់ពួកគេបានពិពណ៌នាអំពីជីវិតរបស់គាត់នៅក្នុងជំរុំឈើនៃតំបន់ រួមជាមួយនឹងការចងចាំដ៏រស់រវើករបស់គាត់អំពីការត្រូវបាន marooned នៅលើកោះត្រូពិចដែលគេសន្មត់ថានៅឆ្នេរសមុទ្រអង់តាក់ទិកក្នុងអំឡុងពេលសង្រ្គាមដ៏អស្ចារ្យ។
នៅទីបំផុត ឯកសារផ្លូវការរបស់អធិរាជដែលមានអាយុកាលជាងមួយរយឆ្នាំបានបញ្ជាក់ថា Edward Allen Oxford គឺជាអ្នកជំនួញសមុទ្រ ដែលកប៉ាល់របស់គាត់ត្រូវបានបំផ្ទុះ ហើយថាគាត់ពិតជាត្រូវបានសង្គ្រោះឡើងវិញក្នុងរយៈពេលពីរឆ្នាំក្រោយមកដោយគ្មានការពន្យល់សមហេតុផលណាមួយសម្រាប់របៀបដែលគាត់អាចរស់បាន។ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយនៅក្នុងបរិយាកាសដ៏អាក្រក់បែបនេះ។
សព្វថ្ងៃនេះរឿងរ៉ាវរបស់ Oxford ត្រូវបានគេបំភ្លេចចោល ហើយអ្វីដែលពិភពលោកទាំងមូលបានកំណត់អាទិភាពអំពីរឿងរបស់គាត់គឺថា មន្ត្រីបានហៅគាត់ថា "ឆ្កួត" ។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់អាចផ្តល់ការពន្យល់ណាមួយសម្រាប់របៀបដែលគាត់បានរស់រានមានជីវិតនៅក្នុងសីតុណ្ហភាពរងសូន្យដោយគ្មានអាហារអស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ។
ដើម្បីដឹងបន្ថែមអំពីករណីចម្លែករបស់ Edward Allen Oxford សូមអានអត្ថបទគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍នេះនៅលើ សៀវភៅដែលបាត់/មធ្យម
អត្ថបទនេះត្រូវបានបោះពុម្ពឡើងវិញដោយសង្ខេបពី វិទ្យាស្ថាន Quatrian Folkways / មធ្យម
