យោងតាមការសិក្សាដែលបានចេញផ្សាយនៅក្នុង Nature បានឱ្យដឹងថា "ដែនកំណត់ដាច់ខាត" របស់បុគ្គលម្នាក់លើអាយុសង្ឃឹមរស់គឺស្ថិតនៅចន្លោះពី 120 ទៅ 150 ឆ្នាំ។ ត្រីបាឡែន Bowhead មានអាយុសង្ឃឹមរស់បានយូរបំផុតនៃថនិកសត្វណាមួយនៅលើភពផែនដី ជាមួយនឹងអាយុកាលរហូតដល់ 200 ឆ្នាំ ឬយូរជាងនេះ។ អត្ថបទបុរាណជាច្រើន រួមទាំងភាសា Sumerian ហិណ្ឌូ និងព្រះគម្ពីរ ពិពណ៌នាអំពីមនុស្សដែលរស់នៅរាប់ពាន់ឆ្នាំ។
មនុស្សដែលចាប់អារម្មណ៍នឹងប្រវត្តិសាស្ត្របុរាណប្រហែលជាបានឮអំពីមធូសាឡាជាបុរសម្នាក់ដែលសន្មតថាបានរស់នៅអស់រយៈពេល៩៦៩ឆ្នាំ យោងតាមគម្ពីរ។ ក្នុងសៀវភៅលោកុប្បត្តិ គាត់ត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាកូនរបស់ហេណុក ជាឪពុករបស់ឡាម៉េក និងជាជីតារបស់ណូអេ។ ដោយសារពង្សាវតាររបស់គាត់ភ្ជាប់អ័ដាមនឹងណូអេ ដំណើររឿងរបស់គាត់ក្នុងគម្ពីរគឺសំខាន់។
កំណែចាស់បំផុតនៃព្រះគម្ពីរចែងថា មធូសាឡាមានអាយុប្រហែល 200 ឆ្នាំនៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះឡាម៉េកបានកើត ហើយគាត់បានស្លាប់នៅពេលណាមួយបន្ទាប់ពីទឹកជំនន់ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងរឿងនិទានរបស់ណូអេ។ ដោយសារអាយុជឿនលឿនរបស់គាត់ មធូសាឡាបានក្លាយជាផ្នែកមួយនៃវប្បធម៌ដ៏ពេញនិយម ហើយឈ្មោះរបស់គាត់ត្រូវបានគេហៅជាញឹកញាប់នៅពេលដែលសំដៅទៅលើយុគសម័យនៃបុគ្គល ឬវត្ថុផ្សេងៗ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តួអង្គព្រះគម្ពីរនេះមិនត្រឹមតែគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ដោយសារតែអាយុវែងរបស់គាត់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែគាត់ក៏មានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ហេតុផលផ្សេងៗផងដែរ។ Methuselah គឺជាបុព្វបុរសទីប្រាំបីនៃសម័យកាល antediluvian នេះបើយោងតាមសៀវភៅលោកុប្បត្តិ។
ស្របតាម កំណែ King James នៃព្រះគម្ពីរ, ខាងក្រោមនេះត្រូវបានបញ្ជាក់:
21 ហេណុករស់បានហុកសិបប្រាំឆ្នាំ ហើយបង្កើតបានមធូសាឡា។
22 ហើយហេណុកបានដើរជាមួយនឹងព្រះ បន្ទាប់ពីគាត់បង្កើតមធូសាឡាបីរយឆ្នាំ ហើយបង្កើតបានកូនប្រុសកូនស្រី
23 ហើយអាយុរបស់ហេណុកទាំងអស់មានបីរយហុកសិបប្រាំឆ្នាំ
24 ហេណុកបានដើរជាមួយនឹងព្រះ ប៉ុន្តែគាត់មិនមែនទេ។ ដ្បិតព្រះជាម្ចាស់បានយកគាត់។
25 ហើយមធូសាឡារស់បានមួយរយប៉ែតសិបប្រាំពីរឆ្នាំ ហើយបង្កើតបានឡាម៉េក។
26 ហើយមធូសាឡារស់បន្ទាប់ពីបង្កើតឡាមេកបានប្រាំពីររយប៉ែតសិបពីរឆ្នាំ ហើយបង្កើតបានកូនប្រុសកូនស្រី
២៧ ហើយអាយុរបស់មធូសាឡាទាំងអស់មានប្រាំបួនរយហុកសិបប្រាំបួនឆ្នាំ ហើយគាត់បានស្លាប់។
-លោកុប្បត្តិ 5:21–27, ព្រះគម្ពីរ។
ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងលោកុប្បត្តិ មធូសាឡាគឺជាកូនប្រុសរបស់ហេណុក និងជាឪពុករបស់ឡាម៉េក ដែលជាឪពុករបស់ណូអេ ដែលគាត់បានបង្កើតនៅពេលគាត់មានអាយុ 187 ឆ្នាំ។ ឈ្មោះរបស់គាត់បានក្លាយជាសទិសន័យសកលសម្រាប់សត្វដែលមានវ័យចំណាស់ ហើយជារឿយៗវាត្រូវបានគេប្រើនៅក្នុងឃ្លាដូចជា "មានឆ្នាំច្រើនជាង Methuselah" ឬ "មានវ័យចំណាស់ជាង Methuselah" ក្នុងចំណោមរបស់ផ្សេងទៀត។
យោងទៅតាមគម្ពីរសញ្ញាចាស់ Methuselah បានស្លាប់នៅឆ្នាំនៃទឹកជំនន់ដ៏ធំ។ វាអាចទៅរួចក្នុងការស្វែងរកពេលវេលាបីដាច់ដោយឡែកពីគ្នានៅក្នុងប្រពៃណីសាត្រាស្លឹករឹតបីផ្សេងគ្នា៖ Masoretic, the Septuagint និង Samaritan Torah។
បើយោងទៅតាម អក្សរ Masoreticដែលជាការបកប្រែភាសាហេព្រើរ និងភាសាអារ៉ាមដែលមានការអនុញ្ញាតពី Tanakh ដែលប្រើដោយ Rabbinic Judaism នោះ Methuselah មានអាយុ 187 ឆ្នាំនៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់គាត់កើតមក។ គាត់បានស្លាប់នៅអាយុ 969 ឆ្នាំក្នុងឆ្នាំនៃទឹកជំនន់។
នេះ Septuagintជួនកាលគេហៅថាគម្ពីរសញ្ញាចាស់ជាភាសាក្រិច ការបកប្រែជាភាសាក្រិចដំបូងបំផុតនៃគម្ពីរសញ្ញាចាស់ពីភាសាហេព្រើរដើមបង្ហាញថា Methuselah មានអាយុ 187 ឆ្នាំនៅពេលដែលកូនប្រុសរបស់គាត់បានកើត និងបានស្លាប់នៅអាយុ 969 ឆ្នាំ ប៉ុន្តែប្រាំមួយឆ្នាំមុនពេលទឹកជំនន់ដ៏ធំ។
ដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង Samaritan Torahជាអត្ថបទដែលមានសៀវភៅប្រាំដំបូងនៃព្រះគម្ពីរភាសាហេព្រើរ ដែលសរសេរជាអក្សរសាម៉ារី ហើយប្រើជាគម្ពីរដោយសាសន៍សាម៉ារី មធូសាឡាមានអាយុ 67 ឆ្នាំ ពេលកូនប្រុសរបស់គាត់កើត ហើយគាត់បានស្លាប់នៅអាយុ 720 ឆ្នាំ ដែលត្រូវគ្នា ដល់កំឡុងពេលដែលទឹកជំនន់ធំបានកើតឡើង។
ប្រភេទនៃការយោងទៅលើអាយុកាលនេះ ស្ទើរតែត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងអត្ថបទបុរាណផ្សេងទៀតផងដែរ។ អត្ថបទ Sumerian បុរាណ រួមទាំងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាបំផុត បង្ហាញបញ្ជីនៃ អ្នកគ្រប់គ្រងបុរាណចំនួនប្រាំបី ដែលបានទម្លាក់ពីលើមេឃ និងគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេលជាង 200,000 ឆ្នាំ។. យោងទៅតាមអត្ថបទមុនទឹកជំនន់ដ៏ធំ ក្រុមមនុស្សឆ្លាតវៃចំនួន 8 បានគ្រប់គ្រងលើ Mesopotamia ក្នុងរយៈពេល 241,200 ឆ្នាំ។
ថេប្លេតដីឥដ្ឋដែលមានអត្ថបទមួយប្រភេទនេះ មានអាយុកាល 4,000 ឆ្នាំ ហើយត្រូវបានរកឃើញដោយអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិអាឡឺម៉ង់-អាមេរិក Hermann Hilprecht នៅជុំវិញវេននៃសតវត្សទី 18 ។ Hilprecht បានរកឃើញថ្នាំគ្រាប់ប្រភេទ Cuneiform ស្រដៀងគ្នាសរុបចំនួន 2017 (គ. 1794-XNUMX BCE)។ ពួកគេមិនដូចគ្នាបេះបិទទេ ប៉ុន្តែពួកគេបានចែករំលែកព័ត៌មានដែលជឿថាត្រូវបានយកចេញពីប្រភពតែមួយនៃប្រវត្តិសាស្ត្រ Sumerian ។
ច្បាប់ចម្លងច្រើនជាងដប់ច្បាប់នៃបញ្ជីស្តេច Sumerian ដែលមានអាយុកាលតាំងពីសតវត្សទី 7 មុនគ.ស ត្រូវបានរកឃើញនៅបាប៊ីឡូន ស៊ូសា អាស្ស៊ីរី និងបណ្ណាល័យរាជនីនីវេ ក្នុងចំណោមកន្លែងផ្សេងទៀត។
បញ្ជី Sumerian មុនពេលទឹកជំនន់៖
«បន្ទាប់ពីស្តេចបានចុះពីស្ថានសួគ៌ នោះស្តេចក៏នៅក្នុងក្រុង Eridug ។ នៅ Eridug, Alulim បានក្លាយជាស្តេច; គាត់បានគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល 28800 ឆ្នាំ។ Alaljar បានគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល 36000 ឆ្នាំ។ 2 ស្តេច; ពួកគេបានគ្រប់គ្រងអស់រយៈពេល 64800 ឆ្នាំ។ បន្ទាប់មក Eridug បានដួលរលំហើយស្តេចត្រូវបាននាំយកទៅ Bad-tibira ។
អ្នកនិពន្ធខ្លះជឿថា មនុស្សលោករស់បានជិតមួយពាន់ឆ្នាំ រហូតដល់ក្រោយទឹកជំនន់ ព្រះបានកាត់អាយុនេះឲ្យខ្លី (លោកុប្បត្តិ ៦:៣) បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា «វិញ្ញាណរបស់ខ្ញុំនឹងមិនតស៊ូជាមួយមនុស្សជារៀងរហូតទេ ពីព្រោះគាត់ក៏ជាសាច់ឈាមដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រារបស់គាត់នឹងមានមួយរយម្ភៃឆ្នាំ»។
តើការពិតដែលថាអាយុជីវិតរបស់មនុស្សត្រូវបានបន្ទាបចុះពិតជាទង្វើរបស់ព្រះឬ? តើវាអាចទៅរួចទេដែលមានការពន្យល់ដ៏អស្ចារ្យមួយទៀត ដែលអះអាងថា សត្វមិនមែនមកពីផែនដីបានដើរនៅលើភពផែនដីរបស់យើងក្នុងជំនាន់មធូសាឡា?
