មានបឹងអាថ៌កំបាំងមួយនៅ Gharval Himalaya - Roopkund ដ៏អស្ចារ្យ។ អស់រយៈពេលជាង ១០០០ ឆ្នាំនៅជុំវិញបឹងមានមនុស្សស្លាប់រាប់រយនាក់ដែលទំនងជាស្លាប់ដោយសារព្យុះព្រឹលខ្លាំង។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយមានការប៉ាន់ស្មានផ្សេងៗគ្នានៅពីក្រោយឆ្អឹងបុរាណទាំងនេះ។ ម៉្យាងវិញទៀតព្រៃអាល់ផែនវាលស្មៅបៃតងនិងភ្នំដែលគ្របដណ្តប់ដោយព្រិលគឺជាតំបន់ពិសេសរបស់តំបន់នេះដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាកន្លែងទាក់ទាញអ្នកទេសចរផ្សងព្រេងដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។
បឹង Roopkund - បឹងនៃគ្រោងឆ្អឹង
បឹង Roopkund ជាបឹងតូចមួយដែលមានអង្កត់ផ្ចិតប្រហែល 5,029 ម៉ែត្រ ដែលត្រូវបានគេហៅថា Skeleton Lake ។ ដោយសារតែនៅក្នុងរដូវក្តៅ នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យរលាយទឹកកកនៅជុំវិញបឹងនោះ មានការមើលឃើញដ៏គួរឱ្យភ័យខ្លាច - ឆ្អឹង និងលលាដ៍ក្បាលរបស់មនុស្ស និងសេះបុរាណរាប់រយក្បាលដែលដេកនៅជុំវិញបឹង។
វាមិនច្បាស់ទេថាតើប្រជាជនក្នុងតំបន់បានដឹងអំពីរឿងនេះនៅសម័យមុនឬអត់ - ប៉ុន្តែរបាយការណ៍ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរដំបូងបានលេចឡើងនៅឆ្នាំ ១៨៩៨ ។ ការវាយប្រហាររបស់កងទ័ពជប៉ុន។
សីតុណ្ហាភាពទាបខ្យល់កខ្វក់និងខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធបានជួយរក្សាសាកសពអ្នកស្លាប់បានប្រសើរជាងវានឹងកើតឡើងនៅកន្លែងផ្សេង។ នៅពេលទឹកកករលាយ (សព្វថ្ងៃនេះវារលាយជាងមុន) សូម្បីតែសាច់ក៏ត្រូវបានបង្ហាញដែរ។ ទឹកកកនិងការរអិលបាក់ដីបានរុញឆ្អឹងមួយចំនួននៅក្នុងបឹង។
ប្រភពដើមនៃគ្រោងឆ្អឹងនៃបឹង Roopkund
គេដឹងតិចតួចអំពីដើមកំណើតនៃគ្រោងឆ្អឹងទាំងនេះទេដោយសារពួកគេមិនដែលត្រូវបានគេពិនិត្យពិច័យលើប្រព័ន្ធមនុស្សសាស្រ្តឬបុរាណវិទ្យាជាប្រព័ន្ធមួយផ្នែកដោយសារតែធម្មជាតិរំខាននៃទីតាំងដែលតែងតែរងផលប៉ះពាល់ដោយថ្មកំបោរហើយដែលតែងតែទៅទស្សនាដោយអ្នកធម្មយាត្រាក្នុងស្រុកនិង អ្នកឡើងភ្នំដែលបានរៀបចំគ្រោងឆ្អឹងនិងដកហូតវត្ថុបុរាណជាច្រើន។
មានសំណើជាច្រើនដើម្បីពន្យល់ពីប្រភពដើមនៃគ្រោងឆ្អឹងទាំងនេះ។ ហិម៉ាឡៃយ៉ាសម្បូរទៅដោយរឿងព្រេងនិទានហើយតំបន់រ៉ូបគូនមិនមែនជាករណីលើកលែងនោះទេ។ យោងតាមរឿងព្រេងនិទានមួយនាគរាជព្រះនាងននដាទេវីនិងព្រះសិវៈបានឆ្លងកាត់តំបន់នេះបន្ទាប់ពីការប្រយុទ្ធជាមួយអារក្សដោយជោគជ័យ។ ណានដាទេវីចង់បំបាត់ការស្រេកទឹករបស់នាងហើយព្រះសិវៈបានបង្កើតបឹងនេះសម្រាប់នាង។ នៅពេលណានដាទេវីពត់ខ្លួននៅលើបឹងនាងអាចមើលឃើញការឆ្លុះបញ្ចាំងច្បាស់និងស្រស់ស្អាតរបស់នាងដូច្នេះបឹងនេះមានឈ្មោះថា“ រូភូកុន” ដែលមានន័យថាព្យញ្ជនៈមើលទៅ។
រឿងព្រេងនិទានមួយទៀតពិពណ៌នាអំពីការធ្វើធម្មយាត្រាទៅកាន់ទីសក្ការបូជាដែលនៅក្បែរនោះនាគរាជនាគទេវីដែលធ្វើឡើងដោយស្តេចនិងមហាក្សត្រីនិងអ្នកបម្រើជាច្រើនរបស់ពួកគេដែលដោយសារតែអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យក្នុងការប្រារព្ធពិធីរបស់ពួកគេបានធ្វើឱ្យព្រះនាងនន្ទទេវីខឹងយ៉ាងខ្លាំង។ វាត្រូវបានគេណែនាំផងដែរថាទាំងនេះគឺជាអដ្ឋិធាតុរបស់កងទ័ពឬក្រុមឈ្មួញដែលត្រូវខ្យល់ព្យុះចាប់បាន។ ទីបំផុតវាត្រូវបានអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រណែនាំថាពួកគេគឺជាជនរងគ្រោះនៃការរីករាលដាលនៃជំងឺនេះ។
ការវិភាគ DNA បង្ហាញពីប្រវត្តិដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយទៀតនៅពីក្រោយគ្រោងឆ្អឹង Roopkund
ឥឡូវនេះដើម្បីបញ្ជាក់ពីប្រភពដើមនៃគ្រោងឆ្អឹង Roopkund ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការវិភាគលើអដ្ឋិធាតុរបស់ពួកគេដោយប្រើការវិភាគជីវវិទ្យាជាស៊េរីរួមមានឌីអិនអេបុរាណការស្តាររបបអាហារអ៊ីសូតូមស្ថិរភាពការសម្រុះសម្រួលរ៉ាឌីកាបោននិងការវិភាគឆ្អឹង។
ពួកគេបានរកឃើញថាគ្រោងឆ្អឹង Roopkund ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ក្រុមហ្សែនបីផ្សេងគ្នាដែលត្រូវបានគេតម្កល់ទុកក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ជាច្រើនដែលត្រូវបានបំបែកដោយពេលវេលាប្រហែល ១០០០ ឆ្នាំ។ ការរកឃើញទាំងនេះបដិសេធនូវសំណូមពរពីមុន ៗ ដែលគ្រោងឆ្អឹងនៃបឹង Roopkund ត្រូវបានគេដាក់នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍មហន្តរាយតែមួយ។
លទ្ធផលថ្មីនេះបានបង្ហាញថាមានមនុស្ស ២៣ នាក់ដែលមានដើមកំណើតអាស៊ីខាងត្បូងនៅ Roopkund ប៉ុន្តែពួកគេបានស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលព្រឹត្តិការណ៍មួយឬច្រើននៅចន្លោះសតវត្សរ៍ទី ៧ និងទី ១០ នៃគ្រឹស្តសករាជអ្វីដែលលើសពីនេះគ្រោងឆ្អឹង Roopkund មានជនរងគ្រោះមួយក្រុមទៀតដែលបានស្លាប់នៅទីនោះមួយពាន់ឆ្នាំក្រោយ - ទំនងជានៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍តែមួយ ហើយមិនដូចគ្រោងឆ្អឹងអាស៊ីខាងត្បូងទេក្រុមក្រោយនៅ Roopkund មានដើមកំណើតហ្សែនជាប់នឹងមេឌីទែរ៉ាណេ - ក្រិកនិងក្រេត។
ហេតុអ្វីបានជាក្រុមមេឌីទែរ៉ាណេនៅឯ Roopkund ហើយតើពួកគេជួបគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច? អ្នកស្រាវជ្រាវមិនដឹងនិងមិនស្មាន អ្នកប្រាជ្ញភាគច្រើនជឿជាក់ថាជនរងគ្រោះរ៉ូប៉ូគុនគឺជាអ្នកធ្វើធម្មយាត្រាដែលបានស្លាប់ក្នុងអំឡុងពេលធម្មយាត្រារ៉ាចាតបន្ទាប់ពីត្រូវព្យុះព្រឹលធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង។
តើក្រុមមេឌីទែរ៉ាណេបានមកធ្វើធម្មយាត្រារ៉ាចាតហើយបន្ទាប់មកស្នាក់នៅបឹងយូរល្មមដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់ពួកគេនៅទីនោះ? យោងតាមភស្តុតាងឌីអិនអេមិនមានអ្វីផ្សេងក្រៅពីនេះទេសម្រាប់ពេលនេះទោះយ៉ាងណាអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនិយាយថាសេណារីយ៉ូប្រភេទនេះនឹងមិនមានន័យអ្វីឡើយ។
