აღმოჩენილია ყველაზე ადრეული ცნობილი დასახლება ჩრდილოეთ ამერიკაში. Paisley Five Mile Point გამოქვაბულები სამხრეთ ორეგონში, Fremont-Winema National Forest-ის მახლობლად, ოფიციალურად დაემატა შეერთებული შტატების ყველაზე მნიშვნელოვანი არქეოლოგიური ადგილების სიას შეერთებული შტატების პარკის სამსახურის მიერ, ეროვნული ისტორიული დაცვის აქტის ქვეშ. 1966 წ.
1938 წლიდან გამოქვაბულები იყო გამოჩენილი არქეოლოგიური ადგილი, მაგრამ ნახშირბადის დათარიღებისა და სხვა ტექნოლოგიების მიღწევებით, საიტი აგრძელებს ახალი აღმოჩენების მიწოდებას.
ორეგონის ენციკლოპედიის თანახმად, არქეოლოგმა დოქტორ ლუთერ კრესმანმა, რომელიც ცნობილია როგორც „ორეგონის არქეოლოგიისა და ანთროპოლოგიის მამა“, დაიწყო მუშაობა პეისლის გამოქვაბულებში 1930-იანი წლების ბოლოს და გაგრძელდა 1960-იან წლებამდე.
მან ხელი შეუწყო ორეგონის უნივერსიტეტის ანთროპოლოგიის განყოფილების დაარსებას და იყო პირველი დირექტორი, რომელიც გახდებოდა ორეგონის სახელმწიფო ანთროპოლოგიის მუზეუმი.
კრესმანის ინოვაციური მუშაობის დაწყებამდე, მეცნიერებს სჯეროდათ, რომ ჩრდილოეთ ამერიკის ყველაზე ადრეული მკვიდრნი იყვნენ კლოვისის ხალხი, რომელთა განმასხვავებელი შუბის მწვერვალები აღწერენ მათ საცხოვრებელ ადგილს.
National Geographic-ი აცხადებს, რომ პირველად ითვლებოდა, რომ ჩრდილოეთ ამერიკის უძველესი მკვიდრნი მასობრივად გადავიდნენ აზიიდან დაახლოებით ცამეტი ათასი წლის წინ, მაგრამ მაიკლ უოტერსის, ტეხასის A&M უნივერსიტეტის პირველი ამერიკელების კვლევის ცენტრის დირექტორის თქმით, მტკიცებულება იყო. ადამიანის ოკუპაცია კლოვისის კულტურამდე იქნა ნაპოვნი მრავალ ადგილას.
2002 წელს დოქტორ დენის ლ. ჯენკინსმა, არქეოლოგმა და ორეგონის უნივერსიტეტის ორეგონის ანთროპოლოგიის სახელმწიფო მუზეუმის საველე სკოლის ზედამხედველმა და მისმა სტუდენტებმა დაიწყეს კრესმანის მიერ გამოკვლეული გამოქვაბულების ხელახალი შეფასება და 2008 წელს განაცხადეს, რომ ადამიანის დნმ ნაპოვნი იქნა 14,000-დან 15,000 წლით დათარიღებული კოპროლიტები (განავლები), რომლებიც დათარიღებულია -დან წლამდე, რაც მათ სჯეროდათ, რომ ადამიანები იყვნენ ამერიკაში, სულ მცირე, ათასი წლით ადრე კლოვისის ხალხამდე და რომ პირველი ადამიანის პოპულაცია წარმოიშვა ჩრდილო-აღმოსავლეთ აზიაში და არა აფრიკაში.
ჯგუფმა ცალ-ცალკე გამოსცადა ნიადაგი, ხრეში და ქვიშა, აგრეთვე ობსიდიანისა და ძვლის ხელსაწყოების ფრაგმენტები, სალბის ძაფები და ბალახის ძაფები, მოჭრილი ცხოველების ძვლები, ხის ღეროები და ნამსხვრევები ცეცხლის ორმოებიდან დარჩენილი პლეისტოცენის ცხოველის ძვლებთან ერთად.
გამომშრალი ადამიანის განავალი მიიჩნიეს ყველაზე მნიშვნელოვან აღმოჩენად და გაუგზავნეს დოქტორ ესკე ვილერსლევს, კოპენჰაგენის უნივერსიტეტის ბრწყინვალების გეოგენეტიკის ცენტრის დირექტორს.
მან აღმოაჩინა, რომ ნიმუშები მოიცავდა ადამიანის მიტოქონდრიულ დნმ-ს იმ ხალხებიდან, რომლებიც ადრე აზიიდან ამერიკაში გადავიდნენ, ისევე როგორც რამდენიმე რადიოკარბონის თარიღს, რომელიც დაკალიბრებული იყო თოთხმეტი ათასზე მეტი წლის წინათ, რომელიც უძველეს კლოვისის ადგილებს აჭარბებდა ათას წელზე მეტით.
სხვები ეჭვქვეშ აყენებდნენ აღმოჩენის ლეგიტიმურობას კრესმანის მიერ ადრე ჩატარებული სამუშაოების გამო და სხვებმა აღნიშნეს, რომ საბადოები არ იქნა აღმოჩენილი ადგილზე (მათი თავდაპირველი მდებარეობა) და შესაძლოა ჯვარედინი დაბინძურება იყო.
2009 წელს ჩატარებულმა შემდგომმა კვლევამ აღმოაჩინა დაკბილული ძვლის ხელსაწყო, რომელიც წინ უსწრებდა კლოვისის ხალხს, და დადასტურდა კოპროლიტების ანალიზი.
