ჩვენი დროის ჯანმრთელობის, მედიცინისა და ბიოლოგიის სფეროში მიღწეულ ბევრ მიღწევებს, ამა თუ იმ გზით, ჰქონდა გენეზისი დაკავშირებული რაიმე ექსპერიმენტთან, რომელიც გულისხმობდა სისასტიკის ბუნდოვან ხარისხს. მიუხედავად იმისა, რომ იყვნენ მეცნიერები, რომლებიც მუშაობდნენ ეთიკური გზიდან მნიშვნელოვან მანძილზე, დღეს ეს მიღწევები ყოველწლიურად იხსნის მილიონობით სიცოცხლეს.
რასაკვირველია, არის სხვებიც, ის ექსპერიმენტები, რომლებიც უბრალოდ არ ემსახურებოდა მეტს, ვიდრე მეცნიერების სახელით ყველაზე სადისტური და ავადმყოფი გონების მხურვალე სისხლისმოყვარეობით კვებავს. გეპატიჟებით იცოდეთ ორი ყველაზე სასტიკი ადამიანური ექსპერიმენტები ისტორიაში: ტუსკგის ექსპერიმენტი და ექსპერიმენტი სიფილისზე გვატემალაში.
"ტუსკგის ექსპერიმენტი"
ისტორიის ერთ -ერთ ყველაზე სასტიკ ექსპერიმენტად, განსაკუთრებით მისი სიგრძის გამო, შავკანიან მამაკაცებში არანამკურნალევი სიფილისის შემთხვევა ტუსკეგის კვლევაში - უფრო ცნობილი უბრალოდ როგორც "ტუსკეგის ექსპერიმენტი" - არის კლიშე ამერიკული სამედიცინო ეთიკის ყველა კურსში.
ეს არის კვლევა, რომელიც შეიქმნა 1932 წელს ტუსკიში, ალაბამა, რომელიც ჩაატარა აშშ -ს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სამსახურის მეცნიერთა ჯგუფმა, რომლის დროსაც მათ გამოიკვლიეს სიფილისის გავლენა ადამიანებზე, თუ ისინი არ მკურნალობენ. თითქმის 400 მამაკაცი შავი ფერის, აფრიკელი წარმოშობის გაუნათლებელი დამნაშავეები და ინფიცირებული სიფილისით, მონაწილეობდნენ ამ სასტიკ და საკამათო ექსპერიმენტში უნებლიედ და ყოველგვარი თანხმობის გარეშე.
ექიმებმა დიაგნოზი დაუსვეს მათ ცრუ დაავადებით, რომელსაც მათ უწოდეს "ცუდი სისხლი" და ისინი არასოდეს მკურნალობდნენ, არამედ უბრალოდ აკვირდებოდნენ იმის გასაგებად, თუ როგორ განვითარდა დაავადება ბუნებრივად, როდესაც ის არ მკურნალობდა და იყო თუ არა სიცოცხლისათვის საშიში.
როდესაც 1947 წელს ცნობილი გახდა, რომ პენიცილინს შეეძლო ამ დაავადების დასრულება, ის არც გამოიყენეს და არც 1972 წლამდე (ზუსტად 40 წლის შემდეგ), როდესაც გაზეთმა გამოძიება გამოაქვეყნა, ხელისუფლებამ გადაწყვიტა ექსპერიმენტის დასრულება.
მთელ ამ სიტუაციას ჰქონდა თავისი დადებითი მხარე კულმინაციის შემდგომ წლებში, რადგან მან გამოიწვია ძირითადი ცვლილებები პაციენტების და კლინიკური კვლევების მონაწილეების სამართლებრივი დაცვის სფეროში. ამ არაადამიანური ექსპერიმენტების რამდენიმე გადარჩენილმა მიიღო ბოდიში ყოფილი პრეზიდენტის ბილ კლინტონისგან.
ექსპერიმენტი სიფილისზე გვატემალაში
ტუსკგის ექსპერიმენტების გარდა, უკმაყოფილო ამერიკელმა მეცნიერებმა, იგივე ავადმყოფი გონებით: ჯონ ჩარლზ კატლერმა ჩაატარა სიფილისის ექსპერიმენტი გვატემალაში 1946-1948 წლებში, რომელიც შედგებოდა შეერთებული შტატების მთავრობის მიერ ჩატარებული კვლევებისა და ჩარევისგან, გვატემალის მიწებზე. რა ამ შემთხვევაში, ექიმებმა შეგნებულად დააინფიცირეს გვატემალის უზარმაზარი მოქალაქე, ფსიქიატრიული პაციენტებიდან პატიმრებამდე, მეძავები, ჯარისკაცები, მოხუცები და ბავშვებიც კი ბავშვთა სახლებიდან.
ცხადია, 1,500 -ზე მეტ მსხვერპლს წარმოდგენა არ ჰქონდა რა იყო ის, რაც ექიმებმა ჩაუტარეს მათ პირდაპირ ინოკულაციის გზით, ინფიცირებული სიფილისით, ერთ -ერთი ყველაზე ცუდი სგგდ -ით. ინფიცირებისთანავე მათ მიეცათ წამლებისა და ქიმიკატების სერია, რათა დაენახათ, შესაძლებელია თუ არა დაავადების გავრცელების თავიდან აცილება.
არსებობს მტკიცებულება, რომ ინფექციის გავრცელების სხვა მეთოდებთან ერთად, ექიმებმა დაზარალებულებს გადაუხადეს ინფიცირებულ მეძავებთან სექსი, ხოლო სხვა შემთხვევებში, ჭრილობა დაზარალებულის პენისიდან და შემდეგ შეასხურეს სიფილისის ბაქტერიების ინტენსიური კულტურებით (Treponema pallidum).
ამ ექსპერიმენტის უზარმაზარმა სისასტიკემ, რომელსაც-ტუსკეგის მსგავსად, უდავოდ აქვს რასიზმის ღრმა შთაბეჭდილება მის ფონზე-ისეთი დიდი ზიანი მიაყენა გვატემალის საზოგადოებას, რომ 2010 წელს შეერთებულმა შტატებმა საჯაროდ მოიხადა ბოდიში და საკითხის ხელახალი ანალიზი.
ეს მოხდა 1 ოქტომბერს, როდესაც ამერიკის შეერთებული შტატების სახელმწიფო მდივანმა ჰილარი კლინტონმა, ჯანდაცვისა და ადამიანური მომსახურების მდივანმა, კატლინ სებელიუსმა, გამოაქვეყნეს ერთობლივი განცხადება ბოდიში გვატემალაელ ხალხს და მთელ მსოფლიოს ექსპერიმენტებისათვის. რა ეჭვგარეშეა, ერთ -ერთი ყველაზე ბნელი ლაქა მეცნიერების ისტორიაში.
