Frjemde en mysterieuze ljochtferskynsels yn 'e himel binne sûnt âlde tiden opnommen. In protte fan dizze binne ynterpretearre as foartekens, tekens fan 'e goaden, of sels boppenatuerlike entiteiten lykas ingels. Mar d'r binne wat nuvere ferskynsels dy't net te ferklearjen binne. Ien sa'n foarbyld is it Vela Incident.
It Vela-ynsidint (soms oantsjutten as de Súd-Atlantyske Flits) wie in noch net identifisearre dûbele ljochtflits dy't ûntdutsen waard troch in Vela-satellyt fan 'e Feriene Steaten op 22 septimber 1979. Der is spekulearre dat de dûbele flits karakteristyk wie foar in kearnûntploffing ; lykwols, koartlyn declassified ynformaasje oer it evenemint seit dat it "wierskynlik wie net fan in nukleêre eksploazje, hoewol it kin net útsletten wurde dat dit sinjaal wie fan nukleêre oarsprong."
De flits waard ûntdutsen op 22 septimber 1979, om 00:53 GMT. De satellyt rapportearre de karakteristike dûbele flits (in tige rappe en tige heldere flits, dan in langere en minder heldere) fan in atmosfearyske kearneksploazje fan twa oant trije kiloton, yn de Yndyske Oseaan tusken Bouvet eilân (Noarske ôfhinklikens) en de Prins Edwardeilannen (Súdafrikaanske ôfhinklikens). Fleantugen fan 'e Amerikaanske loftmacht fleagen it gebiet yn koart nei't de flitsen waarden ûntdutsen, mar koene gjin tekens fan in detonaasje of strieling fine.
Yn 1999 stie in whitepaper fan 'e Amerikaanske senaat: "Der bliuwt ûndúdlikens oer oft de Súd-Atlantyske flits yn septimber 1979, opnommen troch optyske sensoren op 'e Amerikaanske Vela-satellyt, in nukleêre detonaasje wie en, as dat sa is, oan wa't it hearde." It is nijsgjirrich dat de foarige 41 dûbele flitsen ûntdutsen troch de Vela-satelliten waarden feroarsake troch kearnwapentests.
D'r binne wat spekulaasjes dat de test in mienskiplik Israelysk as Súd-Afrikaansk inisjatyf west hat dat is befêstige (hoewol net bewiisd) troch Commodore Dieter Gerhardt, in feroardiele Sovjet-spion en kommandant fan Súd-Afrika's Simon's Town marinebasis op dat stuit.
Guon oare ferklearrings omfetsje in meteoroïde dy't de satellyt rekket; atmosfearyske brekking; kamera reaksje op natuerlik ljocht; en ûngewoane ljochtomstannichheden feroarsake troch fochtigens of aerosolen yn 'e sfear. Wittenskippers binne lykwols noch net wis krekt hoe en wêrom it Vela-ynsidint plakfûn.
