سه چهره مومیایی مصر باستان در بازسازی خیره کننده آشکار شدند

اسرار مصر باستان همچنان مردم را در سراسر جهان مجذوب خود می کند. اهرام نمادین، هیروگلیف های پیچیده، و آیین های تدفین پیچیده برای سالیان متمادی تخیل دانشمندان و مورخان را به خود جلب کرده است.

اکنون، با کمک فناوری پیشرفت، می‌توانیم نگاهی اجمالی به ظاهر افراد آن دوره زمانی داشته باشیم. در سپتامبر 2021، دانشمندان چهره‌های بازسازی‌شده سه مردی را که بیش از 2,000 سال پیش در مصر باستان زندگی می‌کردند، از طریق فناوری دیجیتال نشان دادند و به ما این امکان را داد که آنها را همانطور که در 25 سالگی به نظر می‌رسیدند، ببینیم.

این فرآیند دقیق، که بر داده های DNA استخراج شده از آنها متکی بود بقایای مومیایی شده، دریچه جدیدی به زندگی محققان داده است مصریان باستان.

مومیایی‌ها از ابوصیر الملق، یک شهر مصر باستان در دشت سیلابی در جنوب قاهره آمده‌اند و بین سال‌های 1380 قبل از میلاد تا 425 پس از میلاد دفن شدند. DNA مومیایی ها را در سال 2017 توالی یابی کرد. این اولین بازسازی موفق ژنوم یک مومیایی مصر باستان بود.

محققان در آزمایشگاه های نانو پارابن، یک DNA شرکت فناوری در Reston، ویرجینیا، از داده های ژنتیکی برای ایجاد مدل های سه بعدی از صورت مومیایی ها با استفاده از فنوتیپ DNA پزشکی قانونی استفاده کرد که از تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای پیش بینی شکل ویژگی های صورت و سایر جنبه های ظاهر فیزیکی افراد استفاده می کند.

نمایندگان پارابون در بیانیه ای گفتند: «این اولین بار است که فنوتیپ جامع DNA روی DNA انسان در این سن انجام می شود. Parabon چهره مومیایی ها را در 15 سپتامبر 2021 در سی و دومین سمپوزیوم بین المللی شناسایی انسان در اورلاندو، فلوریدا نشان داد.

Snapshot، یک ابزار فنوتیپ که توسط دانشمندان ساخته شده است، برای تعیین اصل و نسب، رنگ پوست و ویژگی‌های صورت افراد مورد استفاده قرار گرفت. طبق این بیانیه ، مردان پوست قهوه ای روشن با چشم ها و موهای تیره داشتند. ترکیب ژنتیکی آن‌ها به انسان‌های امروزی در مدیترانه یا خاورمیانه نزدیک‌تر از مصریان مدرن بود.

محققان سپس مش‌های سه‌بعدی ایجاد کردند که ویژگی‌های صورت مومیایی‌ها را مشخص می‌کند، و همچنین نقشه‌های حرارتی که تفاوت‌های بین سه فرد را برجسته می‌کند و جزئیات هر چهره را اصلاح می‌کند. سپس نتایج توسط هنرمند پزشکی قانونی Parabon با پیش‌بینی‌های Snapshot در مورد رنگ پوست، چشم و مو ترکیب شد.

به گفته الن گریتاک، مدیر بیوانفورماتیک Parabon، که با DNA انسان باستانی می تواند به دو دلیل چالش برانگیز باشد: DNA اغلب به شدت تخریب می شود و معمولاً با DNA باکتری مخلوط می شود. بین این دو عامل، مقدار DNA انسانی موجود برای توالی‌یابی می‌تواند بسیار کم باشد. گریتاک گفت.

دانشمندان برای دریافت تصویر فیزیکی از یک فرد به ژنوم کامل نیاز ندارند زیرا اکثریت قریب به اتفاق DNA توسط همه انسان ها مشترک است. در عوض، آنها فقط نیاز به تجزیه و تحلیل نقاط خاصی در ژنوم دارند که بین افراد متفاوت است، که به عنوان پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی (SNPs) شناخته می شوند. به گفته Greytak، بسیاری از این SNP ها برای تفاوت های فیزیکی بین افراد کد می کنند.

با این حال، شرایطی وجود دارد که DNA باستانی حاوی SNP های کافی برای مشخص کردن یک ویژگی خاص نیست. به گفته جانت کدی، دانشمند بیوانفورماتیک Parabon، در چنین شرایطی، دانشمندان می توانند مواد ژنتیکی گمشده را از مقادیر SNP های اطراف استنباط کنند.

Cady توضیح داد که آمارهای محاسبه شده از هزاران ژنوم نشان می دهد که هر SNP چقدر با همسایه غایب مرتبط است. سپس محققان می توانند حدس آماری در مورد اینکه SNP گم شده چیست، ایجاد کنند. روش‌های به کار رفته در این مومیایی‌های باستانی همچنین می‌تواند به دانشمندان در بازسازی چهره‌ها برای شناسایی اجساد مدرن کمک کند.

تاکنون، 175 مورد از حدود مورد سرمایی که محققان پارابون به حل آنها با استفاده از تبارشناسی ژنتیکی کمک کرده‌اند، با استفاده از روش‌شناسی این مطالعه مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.

دیدن این افراد که 2,000 سال بعد با استفاده از داده های DNA و فناوری مدرن به زندگی بازگردانده شدند واقعاً شگفت انگیز است.

جزئیات و دقت بازسازی ها واقعا شگفت انگیز است، و ما هیجان زده هستیم که ببینیم چگونه پیشرفت های آینده در فناوری می تواند به ما در درک بهتر کمک کند. اجداد باستانی ما 

اطلاعات بیشتر: Parabon® چهره های مومیایی مصری را از DNA باستانی بازسازی می کند